Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxviij. Capittel.

1. Een beschrijuinghe ende aenwijsinghe Godlicker wijsheyt ende voorsichticheyt, ende waermen die vindt.

A.1

HEt siluer heeft syne ganghen, ende het gout heeft syne plaetse, daermen het smeltet.

2

^a Het ijser brengtmen wt der Aerden, ende wt den steenen smeltetmen ^b metael.

a Deute. 8.a.9.

b Of, eerin

3

^c Des duysteren werdt ymmers eenmael een eynde, ende yemant vindet ymmers ten laetsten den scheuersteen diep verborghen.

c Dat is: Men graeft ten laetsten so diepe, datmen vindt, dat verborghen leyt in der duysternisse der Aerden.

4

Daer ^d springet sulck een beke wt, dat de gene die daerom woonen, den wech aldaer verliesen: ende valt weder, ende schiet daer henen van den lieden.

d Of, breeckt

5

Men brenghet oock vyer onder wt der Aerder, daer doch spijse bouen op wasset.

6

Men vindet Saphir aen sommige plaetsen, ende Aerdenklompen daer gout is.

7

Den padt en heeft gheen vogel bekendt, ende gheens ghiers ooghe ghesien.

8

De ^e stoute kinderen en hebben daer niet opghetreden, ende gheen leeuwe en heeft daer op ghegaen.

e Dat zijn, ionge Leeuwen.

9

Oock leytmen de handt aen de rootzsteenen, ende graeft de berghen om.

B.10

^† Men treckt beken wt den rootzsteenen, ende alles wat kostelick is, siet de ooghe.

† and. Hy snijt etc. inden etc.

11

Men weeret den stroom des waters, ende brenghet dat daer verborghen in is, aent licht.

12

Waer wilmen dan wijsheyt vinden? ⁺ ende waer is de stede des verstants?

+ Godswijsheit. Prouer. 2.a.6. Syrach 1.a.1. Iacobi 1.a.5.

13

Niemant en weet ^f† waer sy leyt, ende en wert niet gheuonden in den lande der leuendighen.

f† An. haer weerde: sy en wert ooc niet etc.

14

Den afgront spreeckt: Sy en is in my niet: ende de Zee spreect: Sy en is niet by my.

15

^g Men en kan gheen gout voor haer geuen, noch siluer henen weghen, haer te betalen.

g Sapient. 7.a.9.

16

Haer en is niet ghelijck Ophirisch gout, oft kostelicke Onix ende Saphir.

17

Gout ende ^h† Demant en kan haer niet ghelijck zijn, noch om haer gulden kleynodien verwisselen.

h† an. Crystal

18

Ramoth ende Gabis, en achtetmen niet: de wijsheyt is hoogher te achten dan perlen.

19

Topasius wt Moorenlant, en wert haer niet ghelijck gheachtet: ende het aller reynste gout, en ghelt haer niet ghelijck.

C.20

Van waer koemt dan de wijsheyt? ende waer is de stede des verstants?

21

Sy is verholen voor den ooghen aller leuendighen, oock verborghen den voghelen onder den Hemel.

22

De verdoemenisse ende de doot spreken: Wy hebben met onsen ooren haer gheruchte ghehoort.

23

ⁱ God weet den wech daertoe, ende kent haer stede.

i Matth. 11.c.25.

24

^k Want hy siet de eynden der Aerden, ende schouwet alles wat onder den Hemel is.

k Psalm. 33.b.13. 2.Para. 16.a.9. 2.Machab. 9.a.5. ende 12.c.22.

25

Doe hy den winde zijn gewicht maeckte, ^l ende het water zijn ghewisse mate settede.

l Syr. 23.c.27. Hiob. 2.b.10. Ierem. 5.c.21.

26

Doe hy den reghen een teecken maecte, ende den donder ende blixem den wech.

27

Doe sach hyse, ende verteldese, bereyddese ende vandtse.

28

Ende sprac tot den mensche: ^m Siet, de vreese des Heeren, dat is de wijsheydt, ende het boose vermijden, dat is verstant.

m Psalm. 111.b.10. Prouer. 1.a.7. ende 9.b.10. Syr.1.b.16.c.25.