Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiij. Capittel.

1. Hiob spreeckt so hem te moede is, ende ongheueynst, 4. scheldtse als huychelaers, ende maeckt de wijsheyt ende voorsichticheyt Gods met syner twistinghe, grooter ende heerlicker teghen hen, met harer schermreden.

A.1

SIet, dat heeft mijn ooghe altemael gesien, ende mijn oore ghehoort, ende ick hebbe het verstaen.

2

Wat ghy wetet, dat weet ick oock, ende en ben niet ^a slechter dan ghy.

a Of, snooder

3

Doch woude ick gheerne tegen den Almachtighen spreken, ende woude gheerne met God rechten.

4

Want ghy bediedet valschelicken, ende zijt altemael onnutte Medecijnmeesters.

5

^b Woudet God, ghy sweghet, so werdet ghy wijs gheachtet.

b Prouer. 17.c.28

6

Hoort doch mijn straffe, ende merckt op de sake, daer van ick spreke.

7

Wilt ghy God verantwoorden met onrechte, ende voor hem listicheyt ghebruycken?

8

Wilt ghy synen persoon aensien? wilt ghy ^c† God verbidden?

c† And. voor God twisten, of, rechten

9

Sal het v oock wel gaen, wanneer hy v richten sal? meynt ghy, dat ghy hem ^d tuyschen sult, ghelijck alsmen eenen mensche tuyschet?

d Of, tuyschers wijse bedrieghen

B.10

Hy sal v straffen, so ghy den persoon heymelicken aensiet.

11

Sal hy v niet verschricken, wanneer hy hem sal voorwaerts maken? ende zijn vreese sal ouer v vallen.

[fol. 171v]

12

Vwe ghedachtenisse sal verghelijckt worden der asschen, ende uwen ^e† rugghe sal als eenen leemhoop zijn.

e† And. lijf

13

Swijget my, dat ick spreke, het en sal my niet faelgeren.

14

Wat sal ick mijn vleesch, met mynen tanden ^f bijten, ende mijn ziele, in myne handen legghen?

f Dat is, Wat sal ick my vele castijden, ende my wee doen, so ick doch steruen moet, ende en helpt my niet. Item, mijn ziele in de handen leggen, dat is, wagen, ende in vare geuen.

15

Siet, ^g† hy sal my doch verworghen, ende ick en kans niet verwachten, ^h doch wil ick myne weghen voor hem straffen,

g† And. wanneer hy my schoon doodede, so woude ic doch op hem hopen: alleene wil ick myne, etc.

h Psalm. 32.a.5. Luce. 15.b.18.

16

Hy sal ymmers mijn Heyl zijn: want gheen huychelaer en koemt voor hem.

17

Hoort myne reden, ende myne wtlegghinge voor uwen ooren.

18

Siet, ick hebbe het oordeel alreede gheuelt: ick weet het, dat ick sal rechtueerdich zijn.

19

Wie is daer, die met my rechten ^i† wil? doch nu moet ick swijghen ende verderuen.

i† And. wil, dat ick nu swijge, ende den gheest opgheue?

C.20

Tweerley en doet my slechs niet, so wil ick my, voor dy niet verberghen.

21

Laet dyne hant verre van my zijn, ende dijn verschricken en verschricke my niet.

22

Roept my, ick wil dy antwoorden: oft ick wil spreken, antwoort du my.

23

Hoe vele is myner misdaet ende sonde? laet my weten myne ouertredinghe ende sonde.

24

Waerom verborchstu dijn aenghesicht, ende houst my voor dynen vyant?

25

Wiltu teghen een vlieghende bladt so ernstachtich zijn, ende eenen dorren halm veruolghen?

26

Want du schrijfst my aen bedroeffenisse, ^k ende wilt my ombrengen, om der sonden wille mijnder ionckheyt.

k Psalm. 25.a.7.

27

^l Du hebst mynen voet inden stock gheleyt, ende hebst achtinghe op alle myne paden, ende siest op de voetstappen myner voeten.

l Hiob. 33.b.11.

28

Ick die doch ghelijck als een vuyl aes verga, ende als een kleedt dat de motten eten.