Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xij. Capittel.

1. Hiob straft zijn vrienden, bewijst hen, dat wt vrijen willekeur Gods ons alle dinck ontmoet, niet wt onsen verdiensten oft misverdiensten: want de Godloosen hebbent hier menichmael beter, dan de vromen, 14. beschrijft de macht Gods.

A.1

DOe antwoordde Hiob, ⁺ ende sprack:

+ Hiob antwoordet den Zophar.

2

Ia ghy zijt de lieden, met v sal de wijsheyt steruen.

3

Ick hebbe so wel een herte als ghy, ende en ben niet ^a slechter dan ghy: ende wie is daer die sulcx niet en weet?

a Of, snooder

4

^b† Wie van synen naesten belacht wort, die sal God aenroepen, die sal hem verhooren: de rechtueerdighe ende vrome moet belacht worden.

b† And. Ick ben als eener, die van synen, etc. wert: die God aenroept, ende die God verhoort synen naesten eenen spot, de rechtu. etc. Prouerb. 14.c.20.

5

Ende is een verachtet ^c lichtteecken, in den ghedachten der stouten, staet dannoch, dat sy hen daer aen ergheren.

c Dat is, een glimmende wiecke,

6

Der verstoorders hutten hebben de volheyt, ende woeden teghen God koenlicken, hoewel het hen God in hare handen ghegheuen heeft.

7

Vraecht doch het vee, dat sal het dy leeren, ende de voghelen onder den Hemel, die sullent dy segghen.

8

Oft spreeckt met der Aerden, die sal het dy leeren, ende de visschen in de Zee, sullent dy vertellen.

9

Wie en weet sulcx alles niet, dat des Heeren hant dat ghemaeckt heeft?

B.10

^d Dat in syner handt is de ziele alle des ghenen, dat daer leeft, ende den gheest alles vleeschs, eens yeghelicken?

d Sapient. 3.a.1.

11

^e Proeft de oore niet de reden? ende den mont smaket de spijse?

e Hiob. 34.a.3.

12

^f Ia by den grootvaderen is de wijsheyt, ende het verstant by den ouden.

f Dat is, Ghy segget, de wijsheydt zy by den grootuaderen: maer ick segge. sy zy by Gode, die alleene, aller Koningen, Priester, Richter, ghewalt, kunst ende heylicheyt te niete maeckt. Hiob 32.a.7.

13

By hem is wijsheyt ende ghewalt, raet ende verstant.

14

Siet, wanneer hy breeckt, so en helpt gheen bouwen: ^g wanneer hy yemanden besluyt, so en kan niemant opmaken.

g Esa. 22.c.22. Apocal. 3.a.7.

15

^h Siet, wanneer hy het water besluyt, so wort alle dinck dorre: ende wanneer hy het wtlaet, so keert het lant om.

h Esa. 50.a.2.

16

Hy is sterck, ende voert het wt: syne is beyde die daer dwaeldt, ende die daer verleydt.

17

Hy voert de kloecken ghelijc als eenen roof, ende maeckt de Richters dul.

18

Hy ontbindt der Koninghen bedwanck, ende gordet met eenen gordel hare lendenen.

19

Hy voert de Priesters als eenen roof, ende ^i† laet het faelgeren den stercken.

i† And. Keert de Gheweldighen omme.

C.20

^k Hy keert wech de lippen der warachtigen, ende neemt wech de zeden der ouden.

k 2.Paral. 18.c.21. Hesek. 14.a.4.

21

Hy ghiet verachtinghe op de Vorsten, ende maeckt het verbont der Gheweldighen los.

22

^l Hy opent de duystere gronden, ende brengt wt het donckere aen het licht.

l Luce. 12.a.2.

23

Hy maeckt sommighe ten grooten volcke, ende brengtse wederom ^m†: hy breydet een volck wt, ende drijft het weder wech.

m† And. te niete: Hy etc.

24

Hy neemt wech den moet der Ouersten des volcx inden lande, ende maectse dolen op eenen onweghe, daer gheenen wech en is.

25

Dat sy de duysternisse tasten sonder licht, ende maecktse dolen, ghelijck als die daer droncken zijn.