Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiiij. Capittel.

1. Wort de kortheyt ende katijuicheyt menschelicken leuens vertelt, ende dit hoort tot den vorigen twist, aen het eynde int xiij. Cap. begonst.

A.1

DE mensche van eener vrouwen gheboren, leeft eenen korten tijt, ende is vol onrusten.

2

^a Gaet op ghelijck als een bloeme, ende valt af, ^b vlucht als een schaduwe, ende en blijft niet.

a Esaie. 40.a.6.

b Hiob. 8.a.9. Psalm. 144.a.4.

3

Ende du doest dyne ooghen ouer sulck eenen op, dat du my voor dy int gherichte treckst.

4

^c Wie wil eenen reynen vinden, by dien, daer niemant reyn en is?

c Psalm. 51.a.7.

5

Hy heeft synen bestemden tijt, het ghetal syner maenden staet by dy: du hebst een ^d perck ghesettet, dat en sal hy niet ouer gaen.

d Of, mate

6

Maeckt dy van hem, dat hy rust hebbe, tot dat synen tijt kome, dien hy, als een dachlooner verwachtet.

7

Eenen boom heeft een hope, wanneer hy alreede afghehouwen is, dat hy hem weder verandere, ende syne spruyten en houden niet op.

8

Hoewel synen wortel inder Aerde veroudet, ende synen stam inden stof sterft.

9

So groent hy doch weder, vanden rueck des waters, ende wast daer henen, euen als ware hy gheplantet.

B.10

Waer is daerentegen een mensche, wanneer hy doodt, ende omkomen ende daervan is?

11

^e Gelijck als een water wtloopt wt der Zee, ende als eenen vliet verloopt ende verdroocht.

e Ecclesiast. 1.a.7

12

So is een mensche wanneer hy hem leyt, ^f ende en sal niet opstaen, ende en sal niet opwaken, so langhe als den Hemel blijft, noch van synen slaep opgheweckt worden.

f Dan. 12.b.12. Ioan. 5.c.28. 2.Corinth. 15.f.52 1.Thessal. 4.b.16.

13

Ach, dat du my in der Hellen verdeckedest, ende verberchdest, tot dat hem dynen toorne legghe: ende settedest my eenen tijt, dat du aen my denckest.

14

Meynstu, een doot mensche sal weder leuen? ^g ick wachte daghelicx, dewijle dat ick strijde, tot dat mijn veranderinghe kome.

g Gene. 47.a.9.

15

Dat du my willest roepen, ende ick dy antwoorden, ^h ende woudest ^i† het werck dyner handen niet wt slaen.

h Psal. 138.a.8.

i† And. den wercken dyner handen wel

16

^k Want du hebst alreede myne ganghen ghetelt: doch du woudest dannoch gheene achtinge hebben, op myne sonden.

k Prouerb. 5.c.21. Hiob. 31.a.4. ende 34.c.21.

17

Du hebst myne ouertredinghe in een bundelken verseghelt, ende mijn misdaet te samen gheuatet.

18

Eenen berch verualt doch, ende vergaet, ende een rotzsteen wert van zijn plaetse omghesettet.

19

Het water wascht steenen wech, ende de druppen drijuen de Aerde wech: doch des menschen ^l hope is verloren.

l Dat is, Uoor den doot en heeft hy gheen hope in desen leuen.

C.20

Want du stootst hem gantsch om, dat hy henen vaert: verandert zijn wesen, ende laet hem varen.

21

Sijn syne kinderen in eeren, dat en weet hy niet: oft of sy ^m slecht zijn, dies en wort hy niet ghewaer.

m Of, katijuich, verachtelick etc. bekommert

22

Dewijle hy het vleesch aen draecht, moet hy smerte hebben: ende dewijle dat zijn ziele noch by hem is, moet hy leedt draghen.