Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

1. Bildad straft den Iob, 5. onderstaet hem tot bekentenisse syner sonden, ende also verdiender straffe, te brengen. 11. ende leyt hem der huychelrie (dier aert hy fijn beschrijft) schult op.

A.1

DOe antwoordde Bildad van Suah, ⁺ ende sprack:

+ Bildad spreect met Iob.

2

Hoe langhe wiltu sulcx spreken? ende de reden dijns monts, sulck eenen stouten moet hebben?

3

Meynstu dat God onrecht richte, oft de Almachtighe het recht verkeert?

4

^a Hebben dyne sonen voor hem gesondicht, so heeft hyse verstooten, om haerder misdaet wille.

a Hiob. 1.a.4.5.

5

^b So du dy nu by tijden tot God makest, ende den Almachtighen smeeckest,

b Deute. 30.a.1.8.

6

Ende so du reyn ende vroom bist, so sal hy op waken tot dy, ende sal ^c† weder oprichten de wooninghe, om dyner gherechticheyt wille.

c† And. de wooninghe dyner gherechticheyt weder beuredighen.

7

Ende wat du te voren te weynich ghehadt hebst, dat sal hier namaels seer toenemen.

8

Want vraecht de voorgaende gheslachten, ende neemt dy voor te doorsoecken hare vaders.

9

Want wy zijn van ghisteren aen, ende en weten niets: onse leuen is een schaduwe op Aerden.

B.10

Sy sullen dy leeren ende dy segghen, ende hare redenen wt haren herten voort brenghen.

11

Kan oock het ^d schelf opwassen, waer het niet vocht en staet? oft gras wassen sonder water?

d Dat is, biesen

12

Anders alst noch bloeyt, eer het afghehouwen wort, verdort het, eer dat ^e† men hoy maect.

e† And. eenich ander kruyt.

13

So gaet het alle dien, die Gods vergeten, ende de hope der huychelaers sal verloren zijn.

14

Want zijn toeuersicht vergaet, ende zijn hope is een spinnewebbe.

15

Hy verlaet hem op zijn huys, ende en sal doch niet bestaen: hy sal hem daer aen houden, maer doch niet bestaende blijuen.

16

^f† Het heeft wel vruchten, eer dan de Sonne koemt, ende rijsers wassen voorts in synen hof. Sijn zaet staet dick by den wateraderen, ende zijn huys op steenen.

f† And. Ghelijck als eenen [boom] groeyt inder Sonnen, ende breydt zijn tacken ouer synen gaerden, Staet met doorulochten wortelen aen de fonteynwateren, dat het een huys van steenen gelijc siet. So hy opgelicht wort van syner stede, dat hyse versake ende spreke, Ick en kenne dy niet: Siet, so is dat de vreucht zijns wesens, dat hy in een ander Aerde wast

17

Wanneer hy hem nu verslindt van syner plaetse, sal hy hem tegen hem stellen, recht als en kende hy hem niet.

18

Siet, dat is de vreuchde zijns wesens, ende andere sullen wt het stof wassen.

19

Daerom siet, dat God de vromen niet en verworpt, ende en onderhoudt de hant der boosachtighen niet,

C.20

Tot dat dynen mont vol lachens worde, ende dyne lippen vol iuychens.

21

Die dy dan haten, sullen te schanden worden, ende der Godloosen hutte en sal niet bestaen.