Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. Eliphas vaert voort te beweeren, dat God alleen de Godloosen straft, 17. vermaent den Hiob hem in syner straffe weder tot God te keeren.

A.1

NOemt my eenen: ⁺ wat gheldet, oft du eenen vindest? ende siet dy om, erghens na eenen Heylighen.

+ Dat is, Wijst my eenen heyligen, die onschuldich zy geplaecht, als du meynest: maer de dulle ende onwetenden, heet hi hier de loose wreuelighe lieden, die na God niet en vraghen: sulcke verderft den ijuer ende toorn Gods wel.

2

Eenen dullen doch verworcht den toorne wel, ende den onwetenden doodt den ijuer.

3

Ick sach eenen dullen inghewortelt, ende ick vloeckte van stonden aen ^a† synen huyse.

a† And. syne wooninghe.

4

Sijn kinderen sullen verre zijn vanden heyl, ende sullen ^b verslaghen worden inder poorten, daer gheen verlosser zijn en sal.

b Of, te morselen gheslaghen.

5

^c Synen oogst sal eten de ^d hongherige, ende ^e† de ghewapende sullen hem halen, ende zijn goet sullen de dorstighe wtsuypen.

c Deutero. 28.

d Hongerighe ende dorstighe, heet hy roouers ende tyrannen.

e† An. sal hem midden wt den doornen nemen.

6

Want moeyte ^f en gaet niet wt der Aerde, ende ongheluck en wasset niet wt den Acker.

f Dat is, de mensche verdient sulcx met sondigen, anders en quaemt hem nergens van.

7

Maer de mensche wort tot ongeluck gheboren, gelijck als de ^g† vogelen sweuen in de hoochde te vlieghen.

g† And. vincken

8

Doch ick wil als nu van God spreken, ende van hem handelen.

9

Die groote dinghen doet, diemen niet doorgronden en kan, ende wonderen diemen niet tellen en kan.

B.10

^h Die den reghen op het lant gheeft, ende laet water komen op de straten.

h Deute. 28.b.12. Actuum. 14.b.16.

11

ⁱ Die de nederighe verhoocht, ende den bedroefden ophelpt.

i 1.Sam. 2.a.7.

12

Hy maeckt te niete de aenslagen der listigen, dat het hare hant niet wtuoeren en kan.

13

^k Hy vangt de wijse in hare listicheyt, ende stortet der verkeerden raet.

k 1.Corin. 3.b.19.

14

^l Dat sy des daechs inder duysternisse loopen, ende ^m tasten inden middach, ghelijck als inder nacht.

l Deuter. 28.c.29.

m Esai. 59.b.10. 2.Petr. 1.a.9. Deuter. 28.c.29.

15

ⁿ Ende helpt den armen vanden sweerde ende van haren monde, ende vander hant des Machtighen.

n Psal. 140.a.2.

16

Ende is des armen hope, dat de boosheyt sal haren mont moeten toehouden.

17

^o Siet, salich is de mensche, dien God straft: daerom en weyghert dy der castijdinge des Almachtighen niet.

o Prouerb. 3.b.11. Hebr. 12.a.5. 1.Pet. 4.b.12.

18

^p Want hy verwondet, ende verbindet, hy slaet, ende zijn hant heelt.

p 1.Sam. 1.a.7. Deutero. 32.d.39. Tob. 12.a.2. Hose. 6.a.1.

19

^q Wt ses droeffenissen sal hy dy verlossen, ende inder seuende en sal dy niet quaets aenroeren.

q 1.Corin. 10.b.13.

C.20

In den dieren tijt sal hy dy vanden doot verlossen, ende inden krijch vander hant des sweerts.

21

Hy sal dy verbergen voor de gheessel der tonghen, dat du dy niet en vreesest voor het verderuen, wanneer het koemt.

22

Int verderuen ende honger saltu lachen, ^r ende dy voor den wilden dieren inden lande niet vreesen.

r Psalm. 91.b.13.

23

^s Maer dijn verbondt sal zijn met den steenen op den velde, ende de wilde dieren op den lande, sullen vrede met dy houden.

s Dat is, De steenen sullen dijn koorne bewaren, dewijle dat daer eenen muer van rontom ghemaeckt wort.

24

Ende salt beuinden, dat dijn hutte vrede heeft: ende salt dyne behuysinghe besorgen, ende niet sondighen.

25

Ende salt beuinden, dat dijns zaets sal vele worden, ende dyne nakomelingen, ghelijck als het gras op Aerden.

26

Ende salt inden ouderdom ten graue komen, ghelijck als de ^t garuen ingheuoert worden te syner tijt.

t Of, schoouen

27

Siet, dat hebben wy ondersocht, ende het is also: dat hoort, ende mercke du het dy.