Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iiij. Capittel.

1. Eliphas straft Hiob syner onlijdsaemheyt haluen, ende wil [als oock syne medeghesellen doen] beweeren, hy zy om syner sonden wille ghestraft: want God straft alleen de boose, ende niet de goede.

A.1

DOe antwoordde Eliphas van Theman, ende sprack:

2

Du hebst het misschien niet gheerne, so men versocht met dy te spreken: maer wie kant doch laten?

3

Siet, du hebst vele onderwesen, ende moede handen ghesterckt.

4

Dyne reden heeft de gheuallene opghericht, ende ^a† de beuende knyen hebstu beuesticht.

a† And. swanckende

5

Nu het dan aen dy koemt, nu wertstu vertzaecht, ende nu het dy treft, nu verschrickstu.

6

^b Is dat ^c† dijn vreese [Gods,] dijn troost, dijn hope, ende dyne vromicheyt?

b Dat is, Daer sietmen nu, hoe vroom du zijst, dat dy God also straffet.

c† And. niet dyne vreese ende vromicheyt, dat du wat verwachtest ende hopest?

7

Lieue, ghedenct: Waer is een, die onschuldich was, omkomen? oft waer zijn de rechtueerdige, oyt verdelcht?

8

^d Als ick wel ghesien hebbe, die daer moeyte ploechden, ende ongheluck saeyden, ende oogstedense oock in.

d Prouer. 22.a.8. Galat. 6.a.7.

9

Dat sy door den adem Gods zijn omghekomen, ende vanden gheest zijns toorns verdelcht.

B.10

Het brullen der leeuwen, ende de stemme der grooter leeuwen, ⁺ ende de tanden der ionger leeuwen, zijn ghebroken.

+ Dese leeuwen ende leeuwinnen zijn de rijcke ende Gheweldighe op Aerden, die de arme onderdrucken,

11

Den leeuwe is omgekomen, dat hy niet meer en rooft, ende de ionghen der leeuwinnen, zijn verstroyt.

[fol. 169v]

12

Ende tot my is ghekomen een heymelick woort, ende mijn oore heeft een woordeken wt denseluen ontfanghen.

13

Doe ick ghesichten ^e ouerdacht inder nacht, wanneer den slaep op de lieden valt:

e Of, versinde

14

^f Doe quam my vreese ende beuen aen, ende alle myne beenen verschrocken.

f Danie. 10.a.8.

15

Ende doe den gheest voor my voorby ghinc, stonden my de hayren te berge aen mynen lijue.

16

Doe stont een beelt voor mynen oogen, ende ick en kende zijn ghestalte niet: het was stille, ende ick hoorde een stemme.

17

^g Hoe kan een mensche rechtueerdigher zijn dan God? oft een man reynder zijn, dan die hem ghemaeckt heeft?

g Hiob. 9.a.2. ende 25.a.4. Psalm. 143.a.3. Roma. 3.a.4.

18

^h Siet, onder syne knechten en is gheener sonder ghebreck, ende in syne ⁱ boden vint hy sotheyt.

h Hiob. 15.b.15. 2.Petri. 2.a.4. Iudas. a.6.

i Of, Enghelen

19

Hoe veel te meer sullen die vanden wormen ghegeten worden, die inden leemen huysen woonen, ende die op Aerden ghefundeert zijn?

C.20

Het duert vanden morgen tot aen den auont, so worden sy wtgehouwen: ende eer sy het ghewaer worden, zijn sy gantsch wech.

21

Ende die van hen ouerblijuen, vergaen ende steruen oock onuersiens.