Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iij. Capittel.

1. Hiob veruloeckt den dach syner gheboorten.

A.1

DAer na dede Hiob synen mont op, ⁺ ende veruloeckte synen dach,

+ Het vleesch betoont hier zijn ongedult, ende hier wordt de persoon des onduldigen die tegen Gods oordeel murmureren, afgebeelt.

2

Ende sprack:

3

^a Den dach moet verloren zijn, daer ick in geboren ben: ende den nacht doemen sprack: Een ^b knechtken is ontfanghen.

a Iere. 20.b.14.

b Of, manneken

4

Den seluen dach moet duyster zijn, ende God van bouen af, moet doch niet na hem vraghen: gheenen glantz en moet ouer hem schijnen.

5

Duysternisse ende donckerheyt, moeten hem ^c† ouerweldighen, ende dicke wolcken moeten ouer hem blijuen, ende den damp aen den dach, make hem afgrijselick.

c† An. vermasschen of beulecken,

6

Een donckerheyt moet dien nacht innemen, ende en moet hem niet onder den dagen des Iaers verblijden, noch in het getal der maenden komen.

7

Siet, dien nacht moet eensaem zijn, ende gheen iuychen daerinne zijn.

8

De veruloeckers ^d† moetense veruloecken des daechs, ende die daer bereydt zijn te verwecken ^e† den Leuiathan.

d† And. der dagen moeten, etc.

e† An. haer leedt.

9

Hare sterren moeten duyster zijn in harer dagheringe: sy hope op het licht, ende het en kome niet, ende en moet niet sien het aenbreken des dagheraets.

B.10

Dat sy niet toeghesloten en heeft de deure ^f mijns lijfs, ende niet verborghen het ongeluck voor mynen ooghen.

f Daer ick wt geboren wert, dat is, des moeders lijf.

11

^g Waerom en ben ick niet gestoruen van moeders lijue aen? waerom en ben ick niet omkomen, doe ick wt den lijue quam?

g Ierem. 20.b.17. Iob. 10.b.18.

12

Waerom heeftmen my op den schoot ghenomen? waerom ben ick met borsten ghesoocht?

13

So laghe ick doch nu ende ware stille, sliep ende hadde ruste.

14

Met den Koningen ende Raetsheeren op Aerden, ^h die het woeste bouwen.

h Of, die met bouwen omgaen, daer te voren niets en staet.

15

Oft met den Vorsten, die gout hebben, ende hare huysen vol siluers zijn.

16

Oft als een ontijdige gheboorte verborgen, ende ware niets, als de ionghe kinderen, die het licht noyt ghesien en hebben.

17

Aldaer moeten doch ophouden de Godloosen, met ⁱ rasen: aldaer rusten doch, die vele moeyte ghehadt hebben.

i Of, woeden,

18

Daer hebben doch met malcanderen vrede de gheuanghenen, ende en hooren de stemme des dringhers niet.

19

Daer zijn, beyde kleyn ende groot, de knecht, ende die van synen heere vrij ghelaten is.

C.20

Waerom is het licht ghegheuen den katijuighen, ende het leuen den bedroefden herten?

21

(Die des doots verwachten, ende hy en koemt niet, ende groeuen hem wel wt den ^k verborgen,

k Dat is, wt der Aerde.

22

Die hen seer verblijden ende zijn vrolick, dat sy het graf bekomen.)

23

Ende den man welckers wech verborgen is, ende God voor hem denseluen ^l bedeckt?

l Wat sal de gene leuen, die voor angst niet en weet, waer hy wt of in sal: de doot is hem beter.

24

Want wanneer ick eten sal, so moet ick suchten, ende mijn huylen valt wt, als water.

25

Want dat ick geureest hebbe is ouer my ghekomen, ende dat ick sorchde, dat heeft my getreft.

26

Was ick niet ghelucksalich? was ick niet fijn stille? hadde ick niet goede ruste? ende daer koemt sodanighen onruste.