Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

1. Hiob wort door ghehenghenisse Gods, oock in het lichaem aenghegrepen, 9. dat draecht hy met ghelijcker ghedult, 11. syne dry vrienden komen, om hem te troosten.

[fol. 169r]

A.1

HEt begaf hem nu dies daechs, ^a doe de kinderen Gods quamen, ende traden voor den Heere, dat Satan oock onder hen quam, ende voor den Heere tradt.

a Iob. 1.a.6.

2

Doe sprack de Heere tot Satan: Van waer koemstu? Satan antwoordde den Heere, ende sprack: Ick hebbe het lant rontom doorgetogen.

3

De Heere sprack tot den Satan: Hebstu gheen achtinghe ghehadt op mynen knecht Hiob? want zijns ghelijcken en is inden lande niet, slecht ende recht, Godureesende, ende vermijdt het quaet, ende blijft noch vast by syner vromicheyt: du dannoch hebst my bewoghen, dat ick hem sonder oorsake verdoruen hebbe.

4

Satan antwoordde den Heere, ende sprack: ^b Huydt voor huydt, ^c ende alles wat een man heeft, laet hy voor zijn leuen.

b Dat is, Uoor zijn huydt laet hy varen, kinderen, vee, ghesinne, ende aller anderen huydt.

c Prouerb. 13.a.8.

5

Doch streckt dijn hant wt, ende tast zijn ghebeente ende vleesch aen: wat gheldet, hy sal dy int aensicht seghenen?

6

De Heere sprack tot den Satan: Siet daer, hy zy in dyner hant: doch verschoont zijns leuens.

7

Doe voer de Satan wech vanden aengesichte des Heeren, ende sloech Hiob met boose sweeren, vanden voetsolen aen, tot op synen schedel.

8

Ende hy nam een stuck van eenen pot, ende schrabde hem, ende sat inder asschen. ⁺

+ Hiobs wijf.

9

Ende zijn wijf sprack tot hem: ^d Blijfstu noch vaste by dyner vromicheyt? ^e Ia seghent God, ende sterft.

d Miche. 7.a.6. Tob. 2.c.22. Matth. 10.d.36.

e Ia du doest sijn keus, louest ende dienest God, ende gaest daerouer te gronde.

B.10

Doch hy sprack tot haer: Du sprekest, als de sotte wijuen spreken: hebben wy het goede ontfanghen van God, ende en souden het quade oock niet aennemen: ^f in allen desen, en besondichde hem Hiob niet met synen lippen.

f Iob. 1.c.22.

11

^g Doe nu de dry vrienden Hiobs hoorden, alle het ongheluck, dat ouer hem ghekomen was, quamen sy een yeghelick van syner plaetsen, Eliphas van Theman, Bildad van Suah, ende Sophar van Naema: want sy werdens eens, dat sy quamen, hem te beklaghen ende te troosten.

g Hiob. 42.a.9.

12

Ende doe sy hare oogen ophieuen van verre, en kenden sy hem niet: ende hieuen op hare stemmen, ende weenden: ende een yeghelick verscheurde syne kleederen, ende sprengden Aerde op haer hooft na den Hemel.

13

Ende saten met hem op de Aerde, seuen dagen ende seuen nachten, ende en spraken niets met hem: want sy saghen, dat de smerte seer groot was.