Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

HET BOECK Hiob.

Dat Eerste Capittel.

1. Hiobs vromicheyt, 2. welstandt, 5. ende sorghe voor zijn kinderen, 6. zijn ongheual, wt ghehengenisse Gods van den Satan aengherichtet, 20 ende zijn wonderlick ghedult daerinne.

A.1

DAER vvas een man inden lande ^a Vz, ⁺ die hiet ^b Hiob, die selue was slecht ende recht, Godvreesende, ende vermijdende het quaet.

a Gene. 22.c.21. Thren. 4.c.21.

+ Hiob, is Iobab de Koninck Edom, Gene. 36.d.33. scilicet iuxta Arabiam felicem, in Petrea Arabia, quia irruunt in eum Sabei.

b Hesek. 14.b.14.c.20.

2

Ende genereerde seuen sonen, ende dry dochteren.

3

^c Ende zijns vees, was seuen duysent schapen, dry duysent kemelen, vijf hondert iock ossen, ende vijf hondert ezelinnen, ende gantsch vele ghesindts: ende hy was ^d heerlicker, dan alle die teghent Oosten woonden.

c Hiob. 42.b.14.

d Niet dat hy so rijcke ende geweldich gheweest zy, maer om syner wijsheyt, verstants ende godsalicheyt wille, is hy heerlicker gehouden geworden dan andere.

4

Ende syne sonen ghinghen henen, ende maecten maeltijden, een yeghelick in synen huyse op synen dach: ende sonden henen, ende noodden hare dry susteren, met hen te eten ende te drincken.

5

Ende wanneer eenen dach des welleuens om was, sandt Hiob henen ende heylichdese, ende maeckte hem des morghens vroech op, ende offerde brantoffer, na haerder aller ghetal: want Hiob dachte: Myne sonen mochten gesondicht, ende God ^e ghesegent hebben in haren herten: also dede Hiob alle daghe.

e Dat is, gelastert

6

^f Het begaf hem nu op eenen dach, doe de kinderen Gods quamen, ende voor den Heere traden, quam de Satan oock onder hen.

f Hiob. 2.a.1.

7

Ende de Heere sprack tot den Sathan: Van waer koemstu? Sathan antwoordde den Heere, ende sprack: ^g Ick hebbe het lant rondtom doorghetoghen.

g 1.Pet. 5.a.8.

8

De Heere sprack tot Satan: Hebstu gheen achtinghe gehadt op mynen knecht Hiob? want zijns ghelijcken en is niet inden lande, slecht ende recht, Godureesende ende vermijdt het quaet.

9

Sathan antwoordde den Heere, ende sprack: Meynstu, dat Hiob om niet God vreest?

B.10

Du hebst doch hem, zijn huys, ende alles wat hy heeft, rontom bewaert: du hebst het werck syner handen ghesegent, ende zijn goet heeft hem wtghebreydt inden lande.

11

Doch strect dijn hant wt, ende tastet aen alles wat hy heeft: wat gheldet, hy sal dy int aenghesichte ^h seghenen?

h Dat is, vloecken ende lasteren.

12

De Heere sprack tot Sathan: Siet, alles wat hy heeft, dat zy in dyner hant, sonder alleen aen hemseluen en legt dyne hant niet: doe ghinck Sathan wt, vanden Heere.

13

Des daechs nu, doe syne sonen ende dochteren aten, ende droncken wijn, in haers broeders huys des eerstegheboren,

14

Quam een bode tot Hiob, ende sprack: De ossen ploechden, ende de ezelinnen ghingen by hen inder weyde:

15

Doe vielen die wt rijck Arabien daerin, ende namense, ende sloeghen de Ionghers met de scherpte des sweerdts: ende ick ben alleen ontloopen, dat ick het dy aen seyde.

16

Doe hy noch sprack, quam een ander ende sprack: ⁱ Het vyer Gods viel vanden Hemel, ende verbrandde beyde schapen ende Ionghers, ende verteerdese: ende ick ben alleene ontkomen, dat ick het dy aen seyde.

i 2.Reg. 1.b.10.12.14.

17

Doe die noch sprack, quam daer een, ende seyde: De Chaldeen maeckten dry ^k† spitzen, ende oueruielen de kemelen, ende namense wech, ende sloeghen de Ionghers met de scherpte des sweerts: ende ick ben alleen ontloopen, dat ick het dy aen seyde.

k† And. hoopen

18

Doe die noch sprack, quam daer een, ende seyde: ^l Dyne sonen ende dochteren aten ende droncken, inden huyse haers broeders des eerstegheboren:

l Iob 8.a.4.

19

Ende siet, doe quam eenen grooten wint van ouer de woestijne, ende stiet aen de vier hoecken des huys, ende wierp het op de Iongelinghen, dat sy storuen: ende ick ben alleen ontkomen, dat ick het dy aenseyde.

C.20

Doe stont Hiob op, ende verscheurde syne kleederen, ende pluckte zijn hooft, ende viel op de Aerde, ende badt aen,

21

Ende sprack: ^m Ick ben naeckt van mijns moeders lijf gekomen, naeckt sal ick daer weder henen varen: de Heere heeft het ghegeuen, de Heere heeft het ghenomen: den Name des Heeren zy gheloeft.

m Eccle. 5.b.14. ende 11.b.10. 1.Timo. 6.a.7. Iob 27.b.19. Psalm. 49.b.18.

22

ⁿ In allen desen en sondichde Hiob niet, ende en dede niet sottelicx teghen God.

n Hiob. 2.b.10.