Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iiij. Capittel.

1. De Samariters ende hare medehulpers spotten teghen Gods werck, 4. Nehemia bidt teghen hen, 7. so werden hare boose aenslaghen te niete ghemaeckt, 9. de Ioden waken ende bidden, ende rusten hen te bouwen ende te strijden.

A.1

DOe nu Saneballat hoorde, dat wy de mueren bouweden, ⁺ werdt hy toornich ende seer grimmich, ende bespottede de Ioden,

+ Spot der Samariten ende harer byhulpers, teghen Gods werck.

2

Ende sprack voor synen broederen, ende den Machtigen te Samaria: Wat maken de amechtige Ioden? salmense laten gewerden? sullen sy offeren? sullen sy het in eenen daghe volbrenghen? sullen sy de steenen leuendich maken, die daer stofhoopen ende verbrandt zijn?

3

Ende Tobia de Ammoniter by hem sprack: Laetse slechts bouwen: wanneer vossen daer op togen, die verscheurden hare steenen mueren wel.

4

Hoort onse God, ⁺ hoe veracht zijn wy: keert hare versmaedtheyt op haren kop, dat duse gheuest in verachtinghe in den lande harer gheuanckenisse.

+ Dit zijn Nehemia woorden.

5

Decket hare misdaet niet toe, ende hare sonde en verdelghet niet voor dy: want sy hebben de bouwlieden ghetercht.

6

Doch wy bouweden de mueren, ende voechdense gantsch aen malcanderen, tot aen de halue hoochte: ende het volck kreech een herte te arbeyden.

7

Doe nu Saneballat, ⁺ ende Tobia, ende de Arabiers, ende Ammoniters, ende Asdoditers hoorden, dat de mueren te Ierusalem toeghemaeckt waren, ende dat sy de scheuren begonnen hadden te beteren, werden sy seer toornich.

+ Boose aenslagen maect God te niete. Wat God bouwen wil, dat en kan niemant weeren etc.

8

Ende maeckten al te samen een verbondt te hoop, dat sy quamen ende krijchden teghen Ierusalem, ende daer een ^a beletsel in maeckten.

a of, verdwalinge

9

Wy daerenteghen baden tot onsen God, ende setteden een wacht op hen, dach ende nacht teghen hen,

B.10

Ende Iuda sprack: ^b De kracht der dragers is te swack, ende des stofs is te vele, wy en konnen aen der mueren niet bouwen.

b Dat is: Sommighe vlagen en konden sy niet haest voor hare vyanden ter mueren, als sy wouden: daerom stelden sy daer henen de ghewapende handt, als hier na staet.

11

Onse wederpartijders dan dachten: Sy en sullen niet weten noch sien, tot dat wy onder hen komen, ende hen verworghen, ende het werck verhinderen.

12

Doe nu de Ioden die by hen woonden, quamen, ende seydent ons wel thien mael, wt allen plaetsen, daer sy rontom ons woonden.

13

Doe stelde ick beneden aen de plaetse, achter der mueren in de ^c grauen, het volck na haren gheslachten, met haren sweerden. spiessen ende boghen.

c Dat zijn de grauen rontom de stadt.

14

Ende sach toe, ende maeckte my op, ende sprack tot den Raedtsheeren ende Ouersten, ende den anderen volcke: ^d Vreest v niet voor hen, denckt aen den grooten ende verschrickelicken Heere, ende strijdet voor uwe broederen, sonen, dochteren, wijuen ende huysen.

d Nume. 14.a.9. Deute. 1.c.21. ende 20.a.3. 1.Macha. 4.a.8.

15

Doe nu onse vyanden hoorden, dat het ons was kondt gheworden, maeckte God haren raet te niete: ende wy keerden al te mael wederom na der mueren, een yeghelick tot synen arbeyt.

16

Ende het gheschiedde voortaen, ⁺ dat de ionghelinghen, de helft den arbeyt deden, ende de ander helft hielden spiessen, schilden, bogen ende pantziers: ende de Ouersten stonden achter den gantschen huyse Iuda.

+ Die Ierusalem weder bouwen, arbeyden met eener hant, in der anderen houden sy de wapenen.

17

Die daer bouweden aen der mueren, ende droeghen den last, van dien die hen oploeden:

[fol. 162r]

met eener handt deden sy den arbeyt, ende met der ander hant hielden sy de wapenen.

18

Ende een yeghelick die daer bouwede, hadde zijn sweert aen syne lendenen gegordet, ende bouweden also: ende die met der basuynen blies, was by my.

19

Ende ick sprack tot den Raedtsheeren ende Ouersten, ende ten anderen volcke: Het werck is groot ende wijdt, ende wy zijn verstroeyt op der mueren, verre van malcanderen:

C.20

Aen welcke plaetse ghy nu der basuynen geluydt hoort, daer vergadert v henen tot ons: ^e ende God sal voor ons strijden,

e Exodi. 14.c.25. Deute. 1.d.30. ende 20.a.4. ende 28.a.7.

21

So willen wy aen het werck arbeyden: ende de helft hieldt de spiessen, van den opganck des dagheraedts aen, tot dat de Sterren voort quamen.

22

Oock sprack ick te dier tijdt ten volcke: Een yeghelick blijue met synen ionghen den nacht ouer te Ierusalem, dat wy des nachts de wacht, ende des daechs den arbeyt wachten.

23

Nu ick ende myne broederen, ende myne ionghers, ende de mannen op der wacht achter my, wy en toghen onse kleederen niet wt, een yeghelick ^f† liet het baden aenstaen.

f† An. met synen sweerde, tot int water.