Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

1. Nehemias reyst met orlof ende brieuen Arthahsastha, na Ierusalem, 11. besiet de stadt heymelicken, haer te helpen, 19. ende hem gheraedt zijn voornemen tot naklap ende spot voor den vyanden Israels.

A.1

INder maent Nissan ^a des twintichsten Iaers des Konincx Arthahsastha, ⁺ doe wijn voor hem stondt, nam ick den wijn op, ende gafen den Koninc, ende ick ^b† sach truerich voor hem.

a Nehem. 13.b.

+ Nehemia reyst na Ierusalem.

b† An. [te voren] noyt truerich etc.

2

Doe sprack de Koninck tot my: Waerom siestu so iammerlicken? du en bist ymmers niet kranck? dat en isset niet, maer du bist swaermoedich: ick nu vreesde my gantsch seer,

3

Ende sprack totten Koninck: De Koninck leue eewichlick: soude ick niet iammerlicken sien? de stadt, daer het huys der begrauenisse myner vaderen is, leyt woest, ende hare poorten zijn met vyere verteert.

4

Doe sprack de Koninck tot my: Wat begheerestu dan? doe badt ick den God van den Hemel,

5

Ende sprack totten Koninck: Behaecht het den Koninck ende dynen knechten voor dy, dat du my henen sendest in Iuda, tot der stadt der begrauenisse myner vaderen, dat ickse bouwe.

6

Ende de Koninck sprack tot my, ende de Koninghinne die by hem satt: Hoe langhe sal dijn reyse dueren? ende wanneer salstu weder komen? ende het behaechde den Koninck wel, dat hy my henen sandt: ende ick sette hem eenen ghewissen tijt.

7

Ende sprack totten Koninck: ^c Behaechtet den Koninck, so gheue hy my brieuen, aen de Lantvoochden op ghene zijde des waters, dat sy my ouer gheleyden, tot dat ick kome in Iuda:

c 3.Esdr. 4.e.47.

8

Ende brieuen aen Assaph den ^d Houtvorst des Konincx, dat hy my hout gheue tot balcken der poorten, aen den palayse, die in den huyse ende aen der stadt mueren zijn, ende totten huyse daer ick intrecken sal: ende de Koninck gaf my na der goeder hant mijns Gods ouer my.

d Of Foreestmeester

9

Ende doe ick quam tot den Lantvoochden op gene zijde des waters, gaf ick hen des Konincx brieuen: ende de Koninck sandt met my henen, de Hooftlieden ende Ruyteren.

B.10

Doe nu Saneballat de Heroniter, ⁺ ende Tobia een Ammonitisch knecht dat hoorden, verdrooth het hen seer, dat een mensche ghekomen ware, die wat goets sochte voor de kinderen Israels.

+ Saneballat.

11

Ende doe ick te Ierusalem quam, ende daer dry daghen gheweest was,

12

Maecte ick my des nachts op, ⁺ ende weynich mannen met my: want ick en seyde gheenen mensche, wat my mijn God inghegheuen hadde, te doen aen Ierusalem: ende daer en was gheen dier met my, dan alleen daer ick op reedt.

+ Nehemia besiet de stadt heymelick, haer te helpen.

13

Ende ick reedt ter Daelpoorte wt by nachte, voor der Drakenfonteyne, ende aen de Mestpoorte, ende ^i† het dede my wee, dat de mueren Ierusalems verscheurt waren, ende de poorten met vyere verteert.

i† And. betrachtede, hoe de mueren etc.

14

Ende ghinck ouer ter Fonteynpoorte, ende tot des Konincx ^k† wijer, ende daer was gheen ruymte mynen diere, dat het onder my hadde gaen konnen.

k† and. cisteeren, of, vijuer,

15

Doe tooch ick by nacht lancx de Beke henen, ende het dede my wee, de mueren also te sien: ende keerde wederom, ende quam ter Daelpoorten weder in.

16

Ende de Ouersten en wisten niet, waer ick henen ghinck, oft wat ick maeckte: want ick en hadde tot dier tijdt toe den Ioden ende den Priesteren, den Raetsheeren ende den Ouersten, ende den anderen die aen het werck arbeydden, noch niet gheseyt.

17

Ende sprack tot hen: Ghy siet het ongeluck, daer wy in zijn, dat Ierusalem woest leyt, ende hare poorten zijn met vyere verbrandt: koemt, latet ons de mueren Ierusalems bouwen, dat wy niet meer een versmaetheyt en zijn.

18

Ende seyde hen aen de hant mijns Gods, die goedt ouer my was: daertoe de woorden des Konincx, die hy tot my ghesproken hadde: ende sy spraken: So latet ons op zijn: ende wy bouweden, ende hare handen werden vrijmoedich ten goeden.

19

Doe nu Saneballat de Horoniter, ⁺ ende Tobia de Ammonitische knecht, ende Gosen de Araber, dat hoorden, bespotteden sy ons, ende verachteden ons, ende spraken: Wat is dat, dat ghy doet? wilt ghy van den Koninck weder afuallen?

+ De Samariters met haren Byhulpers spreken teghen het bouwen etc.

20

Doe antwoordde ick hen, ende sprack: De God van den Hemel, sal het ons wel gelucken laten: want wy syne knechten, hebben ons opghemaect, ende bouwen: ghy daerenteghen en hebbet gheen deel, noch recht, noch gedachtenisse in Ierusalem.