Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermdIoram wort Koninck in Iosaphats stede, 4. verworcht beneuen zijn Afgoderije zijn broeders, 8. ende maect de Edomiters ende die van Libna, van Iuda afvallende, 12. wert van Elia door schriften gestraft, 16. ende vanden Heere, met vyantlicker verstooringhe, 18. ende met eysselicker kranckheyt tot den doot gheplaghet. | |
A.1ENde Ga naar margenoota Iosaphat ontsliep met synen vaderen, Ga naar margenoot+ ende wert begrauen by syne vaderen in de stadt Dauids: ende zijn sone Ioram wert Koninck in zijn stede. | |
2Ende hy hadde broeders, Iosaphats sonen, AsarIa, Iehiel, SacharIa, AsarIa, Michael ende SephatIa: dese waren altemael Iosaphats des Konincx Ga naar margenootb† Iuda kinderen. | |
3Ende haer vader gaf hen vele gauen, van siluer, gout ende kleynodien met vaste steden in | |
[Folio 151r]
| |
Iuda: doch het Koninckrijcke gaf hy Ioram: want hy was de eerstegheboren. | |
4Doe nu Ioram opquam, Ga naar margenoot+ ouer het Koninckrijcke zijns vaders, ende des machtich wert, Ga naar margenootc verworchde hy zijn broeders altemael, met den sweerde, daer toe oock sommighe Ouersten in Israel. | |
5Ga naar margenootd Twee ende dertich Iaer was Ioram oudt, doe hy Koninck wert, ende regeerde acht Iaer te Ierusalem. | |
6Ende wandelde inden weghe der Koningen Israels, ghelijck als het huys Ahabs ghedaen hadde: want Ahabs dochter was zijn wijf, ende dede dat den Heere qualick beuiel. | |
7Ga naar margenoote Doch de Heere en woude het huys Dauids niet verderuen, om des Verbondts wille, dat hy met Dauid ghemaeckt hadde, ende als hy ghesproken hadde, hem een licht te gheuen, ende synen kinderen altoos. | |
8Te syner tijt vielen de Edomiters af van Iuda, Ga naar margenoot+ ende maeckten ouer hen eenen Koninck. | |
9Want Ioram was ouerghetogen met synen Ouersten, ende alle waghenen met hem: ende hadde hem des nachts opghemaeckt, ende de Edomiters rontom hem, ende de Ouersten der waghenen gheslaghen. | |
B.10Daerom vielen de Edomiters van Iuda af, tot op desen dach: ter seluer tijt viel Libna oock van hem af, want hy verliet den Heere syner vaderen God. | |
11Oock maeckte hy hoochten op de berghen in Iuda, ende maeckte, dat die te Ierusalem hoererie bedreuen, ende verleydde Iuda. | |
12Daer quamen nu schriften tot hem vanden Propheet Elia, Ga naar margenoot+ die luydden also: So spreeckt de Heere, de God dijns vaders Dauids: Daerom, dat du niet ghewandelt en hebst, in de weghen dijns vaders Iosaphat, noch in de weghen Assa des Konincx Iuda, | |
13Maer wandelst in de weghen der Koningen Israels, ende makest, dat Iuda ende die te Ierusalem, hoererie bedrijuen, na der hoererie des huys Ahabs: ende hebst daertoe dyne broederen dijns vaders huys, verworcht, die beter waren dan du: | |
14Siet, so sal dy de Heere met eender grooter plaghe slaen, aen dynen volcke, aen dyne kinderen, aen dyne wijuen, ende aen alle dyner haue. | |
15Doch du salt vele kranckheyt hebben in dijn inghewant, tot dat dijn inghewant, van grooter kranckheyt, wt ga van daghe te daghe: | |
16Also verweckte de Heere teghen Ioram: den gheest der Philisteen ende Arabiers, die hardt by de Mooren ligghen. | |
17Ende toghen op in Iuda, ende verstoorden hen, ende voerden wech alle haue, die voorhanden was inden huyse des Konincx: daertoe zijn sonen ende zijn wijuen, dat hem niet een sone ouer en bleef, dan alleen Ioas zijn ioncxste sone. | |
18Ende na dien alle, plaechde hem de Heere in zijn inghewandt, met sulck eender kranckheyt, diemen niet heelen en konde. | |
19Ende dat duerde van daghe te daghe: Ga naar margenoot+ als den tijt van twee Iaer om was, ghinck zijn inghewant van hem met syner kranckheyt: ende hy sterf aen boose kranckheden: ende sy en maecten gheen bernen ouer hem, Ga naar margenootf ghelijck als sy synen vaderen ghedaen hadden. | |
20Twee ende dertich Iaer was hy oudt, doe hy Koninck wert, ende regeerde acht Iaer te Ierusalem: ende wandelde dat het niet fijn en was: ende sy begroeuen hem in der stadt Dauids, doch niet onder der Koninghen grauen. |
|