Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Assa door propheteringe Asarie versterct, 8. neemt alle grouwelen wt Iuda, Ben Iamin ende allen gewonnen steden wech, 10. laet een verbont voor den Heere maken, dies hem gantsch Iuda verblijdt, 16. ende set zijn grootmoeder van het ampt. | |
2Die ghinck wt Assa tegen, ende sprack tot hem: Hoort my toe Assa ende gantsch Iuda ende BenIamin: Ga naar margenoota de Heere is met v, dewijle dat ghy met hem zijt: Ga naar margenootb ende wanneer ghy hem soect, so sal hy hem van v vinden laten: Ga naar margenootc sult ghy hem daerenteghen verlaten, so sal hy v oock verlaten. | |
3Ga naar margenootd Daer sullen nu veel daghen zijn in Israel, dat daer gheen recht God, gheen Priester die daer leert, ende gheen Wet zijn en sal. | |
4Ga naar margenoote Ende wanneer sy hen bekeeren in harer noot, tot den Heere den God Israels, ende hem soecken sullen, so sal hy hem vinden laten. | |
5Te dier tijt en sal het niet wel gaen, dien die wt ende in gaet: want daer sullen grooten rumoeren zijn, ouer alle die op Aerden woonen. | |
6Want een volck sal het ander verslaen, ende een stadt de andere: want God salse verschricken met alderley angst. | |
7Ghy daerenteghen hebt eenen goeden moet, ende en trect uwe handen niet af: want v werck heeft synen loon. | |
8Doe nu Assa dese woorden, ende dese prophetie Obed des Propheten hoorde, kreech hy eenen goeden moet, ende nam wech de grouwelen wt den gantschen lande Iuda ende BenIamin, ende wt den steden Ga naar margenootf die hy gewonnen hadde op het gheberchte Ephraim, ende vernieude den Altaer des Heeren, die voor Ga naar margenootg† den voorhuyse des Heeren stont. | |
9Ende vergaderde het gantsche Iuda ende BenIamin, ende de vreemdelinghen by hen wt Ephraim, Manasse ende Simeon: want van Israel vielender veel tot hem, als sy sagen, dat de Heere zijn God met hem was. | |
B.10Ende sy vergaderden hen te Ierusalem, der derder maent inden vijfthienden Iare des Koninkrijcx Assa, | |
11Ende offerden desseluen daechs den Heere vanden roof dien sy ghebracht hadden, seuen hondert ossen, ende seuen duysent schapen. | |
12Ga naar margenooth Ende sy traden in het Verbondt, dat sy den Heere harer vaderen God sochten, van gantscher herten, ende van gantscher zielen. | |
13Ende wie den Heere den God Israels, niet sal soecken, die soude steruen, beyde kleyn ende groot, beyde man ende vrouwe. | |
14Ende sy swoeren den Heere met luyder stemmen, met duenen, met trompetten ende basuynen. | |
15Ende het gantsch Iuda was vrolick ouer den eedt: want sy hadden ghesworen van gantscher herten, ende sy sochten hem van gantschen wille: ende hy liet hem van hen vinden, ende de Heere gaf hen ruste rontom. | |
16Ga naar margenooti Oock stelde Assa de Koninck, Maecha zijn moeder af vanden ampte, dat sy ghestichtet hadde inden haghen Miplezeth: Ga naar margenoot+ ende Assa roeyde haren Miplezeth wt, ende Ga naar margenootk verstiet hem, ende verbrandde hem inder beke Kidron. | |
17Euenwel de hoochten en werden niet wech ghenomen wt Israel: doch was het herte Assa rechtsinnigh zijn leefdaghe. | |
18Ende hy brachte in, wat zijn vader gheheylicht, ende wat hy gheheylicht hadde, int huys Gods, siluer, gout ende vaten. | |
19Ga naar margenootl Ende daer en was gheenen krijch, tot in het vijf ende dertichste Iaer des Konincrijcx Assa. |
|