Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 144v]
| |
HET TVVEEDde boeck der Chronica. | |
1. Salomo offert te Gibeon, 17. bidt van God wijsheydt ende kennisse: 11. verkrijcht het, 14. ende werdt bouen de mate rijck. | |
A.1ENde Salomo de sone Dauids, werdt in zijn Rijck bekrachticht, ende de Heere zijn God was met hem, Ga naar margenoot+ ende maecte hem altoos grooter. | |
2Ga naar margenoota Ende Salomo sprack met den gantschen Israel, met den Ouersten ouer duysent ende hondert, met den Richteren, ende met allen Vorsten in Israel, met den Ouersten vaders. | |
3Dat sy henen ghinghen, Salomo ende de gantsche Ghemeynte met hem, op de hoochte die te Gibeon was: Ga naar margenoot+ want aldaer was de Hutte des Ga naar margenootb† Bescheydts Gods, Ga naar margenootc die Mose de knecht des Heeren ghemaeckt hadde in der woestijne. | |
4Ga naar margenootd Want de Arcke Gods hadde Dauid hier op ghebracht van Kiriath Iearim, in de stede die hy haer bereydt hadde: want hy hadde haer een Hutte opgheslaghen te Ierusalem. | |
5Oock den metalen Altaer, Ga naar margenoot+ Ga naar margenoote dien Bezaleel de sone Vri, des soons Hur, ghemaeckt hadde, was aldaer voor der Wooninge des Heeren: ende Salomo ende de Ghemeynte pleghen hem te besoecken. | |
6Ende Salomo offerde op den metalen Altaer voor den Heere, die voor der Hutten des Bescheyts stondt, duysent brantoffers. | |
7Ende in der seluer nacht verscheen God Salomo, Ga naar margenoot+ ende sprack tot hem: Bidt, wat ick dy gheuen sal? | |
8Ende Salomo sprac tot God: Du hebst groote barmherticheyt aen mynen vader Dauid ghedaen, ende hebst my in zijn stede ten Koninck ghemaeckt. | |
9Ga naar margenootf So laet nu, Heere God dyne woorden waer worden, aen mynen vader Dauid: want du hebst my ten Koninck ghemaeckt ouer een volck, dies so veel is als des stofs op Aerden. | |
B.10Ga naar margenootg So gheeft my nu wijsheydt ende kennisse, dat ick voor desen volcke, wt ende in ga: want wie kan dit groote volck richten? | |
11Doe sprack God tot Salomo: Ga naar margenooth Dewijle dat du dat inden sinne hebst, ende en hebst niet om rijckdom, noch om goet, noch om eere, noch om dyner vyanden ziele, noch om een lanck leuen, ghebeden: maer hebst om wijsheyt ende kennisse ghebeden, dat du mijn volck richten moeghest, daer ick dy ten Koninck ouer ghemaeckt hebbe: | |
12Ga naar margenooti So zy dy wijsheyt ende kennisse ghegeuen: daertoe wil ick dy rijckdom, ende goet, ende eere gheuen, dat dijns ghelijcken, onder den Koninghen voor dy, niet gheweest en is, noch worden en sal na dy. | |
13Also quam Salomo van der hoochten, die te Gibeon was, tot Ierusalem, van der Hutten des Bescheyts, ende regeerde ouer Israel. | |
14Ga naar margenootk Ende Salomo vergaderde hem waghenen ende ruyters, Ga naar margenoot+ dat hy te weghe bracht, duysendt ende vier hondert waghens, ende twaelf duysendt ruyters, ende lietse in den waghen steden, ende by den Koninck te Ierusalem. | |
15Ende de Koninck maeckte des siluers ende gouts te Ierusalem so veel, als de steenen, ende der Cederen, als de Ga naar margenootl† moerbesienboomen, die in de landouwen zijn. | |
16Ende men brachte Salomo peerden wt Egypten, ende allerley ware: ende de kooplieden des Konincks kochten deselue ware, | |
17Ende brachtense wt Egypten, elcken wagen om ses hondert siluerlingen, ende eenen hengst om hondert ende vijftich: also brachten sy oock allen Koningen der Hethiters, ende den Koninghen te Syrien. |
|