Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxix. Capittel.

1. Uooraet ten Tempel, 6. oock der Uorsten ende des volcks willigen offeren, 10. Dauids dancksegginge ende ghebet, 20. Item, vermaninghe aen het volck; dat sy den Heere louen, 22. Salomo wert ten Koninc ghesalft, 28. Dauid sterft.

A.1

Ende de Koninck Dauid sprack tot der gantscher Ghemeynten: ⁺ God heeft Salomo eenen myner sonen verkoren, die noch ionck ende teer is, het werck daerenteghen is groot: want het en is niet eens menschen wooninghe, maer Gods des Heeren.

+ Vooraet tot den Tempel, oock der Vorsten ende des volcx willighen offer.

2

Ick nu hebbe wt allen mynen krachten, gheschickt ten huyse Gods, gout tot guldenen, siluer tot silueren, metael tot metalen, ijser tot ijseren, hout tot houtenen ghereetschap: Onyxsteenen, inghestelde Robijnen, ende bonte steenen, ende allerley Edelsteenen, ende Marmelsteenen de volheyt.

3

Daertoe wt welgeuallen aen den huyse mijns Gods hebbe ick eyghens goets, gout ende siluer, dry duysent Centener gouts, van Ophir, ende seuen duysendt Centener louter siluers, dat gheue ick ten heylighen huyse Gods,

4

Bouen alle het ghene, dat ick daertoe gheschickt hebbe, de wanden aen den huyse te ouertrecken.

5

Dat het gulden werde, wat gulden, ende silueren, wat siluer zijn sal, ende tot allerley wercke, door de handt der Werckmeesters: ende wie is nu vrijwillich, zijn handt heden den Heere te vullen?

6

Doe werden de Vorsten der vaders, de Vorsten der stammen Israels, de Vorsten ouer duysendt ende ouer hondert, ende de Vorsten ouer des Koninck wercken, vrijwillich.

7

Ende gauen ten Ampte in den huyse Gods, vijf duysent Centener gouts, ende thien duysent gulden, ende thien duysendt Centener siluers, achthien duysendt Centener metaels, ende hondert duysent Centener ijsers.

8

Ende by wien steenen gheuonden werden, die gauen sy ten schatte des huys des Heeren, onder de hant Iehiel des Gersoniten.

9

Ende het volck was vrolick, dat sy vrijwillich waren: want sy gauent van gantscher herten den Heere vrijwillich: ende Dauid de Koninck verblijdde hem oock hoochlicken,

B.10

Ende loefde God, ⁺ ende sprack voor der gantscher Ghemeynten: Ghelouet zijstu Heere God Israels onses vaders eewichlick.

+ Dauids dancksegginge ende ghebet.

11

Dy behoort de Maiesteydt ende ghewelt, heerlicheydt, ouerwinninghe ende danck: want alles wat in den Hemel ende op Aerden is, dat is dyne: dijn is het Rijcke, ende du bist verhoocht ouer alle dinck ten Ouersten,

12

Dyne is rijckdom ende eere voor dy: du heerschest ouer alle dinck, in dyner handt staet alle kracht ende macht: in dyner hant staet het, yeghelicken groot ende sterck te maken.

13

Nu onse God wy dancken dy, ende roemen den Naem dyner heerlicheyt. ⁺

+ Van God ontfangen wy, dat wy hem geuen

14

Want wat ben ick? wat is mijn volck? dat wy de kracht souden vermoghen, vrijwillich te gheuen, als het nu gheschiet? want van dy isset al te mael ghekomen, ende van dyner hant, hebben wy het dy ghegheuen.

15

Want wy zijn vreemdelinghen ende gasten voor dy, ^a ghelijck als alle onse vaders: ^b onse leuen op Aerden is, als een schaduwe, ende daer en is gheen ophouden.

a Gene. 15.b.12. ende 47.a.9. Hebr. 11.b.13. Psal. 39.a.5.b.13.

b Sapient. 2.a.5. ende 5.a.9. Psalm. 144.a.4. Iob. 8.a.9.

16

Heere onse God, allen desen hoop, dien wy gheschickt hebben, dy een huys te bouwen, dynen heylighen Name, die is van dyner hant gekomen, ende is al te mael dyne.

17

Ick weet het, mijn God, dat du het herte proeuest, ende oprechticheydt is dy aenghenaem: daerom hebbe ick dit alles, wt oprechtigher herten vrijwillich ghegheuen, ende hebbe als nu met vreuchden gesien, dijn volck, dat hier voorhanden is, dat het dy vrijwillich ghegheuen heeft.

18

Heere God onser vaderen, Abraham, Isaac ende Israel, beware eewichlick sulcken sin ende gedachten, in het herte dijns volcks, ende schicke hare herten tot dy.

19

Ende mynen sone Salomo, gheeft een rechtschapen herte, dat hy houde dyne gheboden, getuyghenissen ende rechten, dat hy het al te mael doe, ende bouwe dese wooninghe, daer ick alle dinck toe gheschickt hebbe:

C.20

Ende Dauid sprack tot der gantscher Ghemeynten: Louet den Heere uwen God: ende de gantsche Ghemeynte, loefde den Heere den God harer vaderen: ende neychden hen, ende baden den Heere aen, ende den Koninck,

21

Ende offerden den Heere offer: ende des anderen morghens offerden sy brandtoffer duysendt ossen, duysendt rammen, duysent lammeren met haren dranckofferen, ende daer offerden de volheyt onder den gantschen Israel.

22

Ende aten ende droncken desseluen daechs voor den Heere, met grooter vreuchden: ende maeckten ten anderen mael Salomo den sone Dauids, ⁺ ten Koninc, ende salfden hem den Heere ten Vorst, ende Zadok ^c ten Priester.

+ Salomo werdt ten Koninck ghesalft.

c 1.Regum 2.d.32.

23

^d Also satt Salomo op den Stoel des Heeren, een Koninck in zijns vaders Dauids stede, ende wert gelucksalich: ende gantsch Israel was hem ghehoorsaem.

d 1.Reg. 2.b.12.

24

Ende alle Ouersten ende Gheweldighen, oock alle kinderen des Konincks Dauids, gauen hen onder den Koninck Salomo.

25

Ende de Heere maecte Salomo altoos grooter, voor den gantschen Israel, ^e ende gaf hem een loflick Koninckrijck, dat niemant voor hem, ouer Israel, sulck een ghehadt hadde.

e 1.Regum 4.

26

So is nu Dauid de sone Isai, Koninck gheweest, ouer gantsch Israel.

27

Den tijt nu, ⁺ die hy Koninck ouer Israel gheweest is, is veertich Iaer: te Hebron regeerde hy seuen Iaer, ende te Ierusalem dry ende dertich Iaer.

+ Dauid is 40. Iaer Koninck ouer gantsch Israel. 1.Regum 2.b.11.

28

Ende sterf in goeden ouderdom, vol leuens, rijckdoms ende eere: ende zijn sone Salomo werdt Koninck in zijn stede.

29

De gheschiedenissen nu des Konincks Dauids, beyde de eerste ende laetste, siet, die zijn gheschreuen onder de geschiedenissen Samuels des Sienders, ende onder de gheschiedenissen des Propheten Nathan, ende onder de gheschiedenissen Gads des Sienders,

30

Met allen synen Koninckrijcke, macht ende tijdt, die onder hem verloopen zijn, beyde ouer Israel, ende allen Koninckrijcken in den landen.

Hier eyndt het eerste boeck der Chronica.