Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxij. Capittel.

1. Iosia een vroom Koninck, 3. laet den Tempel weder beteren, 8. bekommert hem ouer het gheuonden Wetboeck, 13. ende so hy daer den Heere ouer raetvraecht, 16. hoort hy van den onghelucke, dat ouer Ierusalem ende hare inwooners ontstaen soude na zijn doot.

A.1

IOsia was ^a acht Iaer oudt, ⁺ doe hy Koninck werdt, ende regeerde een ende dertich Iaer te Ierusalem: zijn moeder hiet Iedida, een dochter Adaia, van Bazkath.

a 2.Para. 34.a.1.

+ Iosia Koninck Iuda 31. Iaer.

2

Ende dede dat den Heere wel beuiel, ende wandelde in allen wegen zijns vaders Dauids, ende en weeck niet, noch ter rechter noch ter slincker handt.

3

^b Ende in den achthienden Iare des Konincx Iosia, ⁺ sandt de Koninck Saphan, den sone Azalia, des soons Mesulam den Schrijuer, henen in het huys des Heeren, ende sprack:

b 2.Para. 34.a.8.

+ Den Tempel wert weder gebetert

4

^c Gaet op tot den hooghen Priester Hilkia, datmen ^d† hem doe dat gheldt, dat totten huyse des Heeren ghebracht is, dat de wachters aen den dorpel vergadert hebben van den volcke:

c 2.Reg. 12.b.10.

d† And. ophoude van den ghelde, dat etcet.

5

Dat sy het gheuen den arbeytslieden, die bestelt zijn in den huyse des Heeren, ende gheuet den arbeytslieden aen den huyse des Heeren, dat sy beteren, wat veruallich is aen den huyse:

6

Namelicken, den timmerlieden ende bouwlieden, ende muerlieden, ende die daer hout ende ghehouwen steenen, koopen sullen, het huys te beteren.

7

Doch datmen gheen rekenschap van hen en neme van den ghelde, dat onder hare handen gedaen wert, maer dat sy het op gelooue handelen.

8

Ende de hooghe Priester Hilkia sprack tot den Schrijuer Saphan: ^{+ e} Ick hebbe het Wetboeck gheuonden in den huyse des Heeren, ende Hilkia dede Saphan het boeck, dat hy het lase

+ Het Wetboeck wert geuonden.

e 2.Para. 34.b.15 Manasse haddet alles in den Tempel verwoestet, daertoe oock de heylighe boecken henen gedaen, als het hier blijckt.

9

Ende Saphan de Schrijuer bracht het den Koninck: ende seyde hem weder, ende sprack: Dyne knechten hebben dat ghelt te samen ghebracht, dat in den huyse gheuonden is, ende hebbent den arbeytslieden ghegheuen, die daer bestelt zijn aen den huyse des Heeren.

B.10

Oock seyde Saphan de Schrijuer den Koninck, ende sprack: Hilkia de Priester dede my een boeck: ende Saphan las het voor den Koninck.

11

Doe nu de Koninck hoorde, de woorden in het Wetboeck, verscheurde hy syne kleederen.

12

Ende de Koninck gheboot Hilkia den Priester, ende Ahikam den sone Saphan, ende Achbor den sone Michaia, ende Saphan den Schrijuer, ende Asaia den knecht des Konincks, ende sprack:

13

^f Gaet henen, ende vraecht den Heere voor my, voor het volck, ende voor het gantsche Iuda, om de woorden deses Boecks, dat gheuonden is: want het is een groote grimmicheit des Heeren, die ouer ons aenghesteken is, daerom dat onse vaders niet ghehoort en hebben de woorden deses Boecks, dat sy deden, alles wat daer in gheschreuen is.

f Ierem. 11.a.2.

14

Doe ginck Hilkia de Priester, Ahikam, Achbor, Saphan ende Asaia henen tot der Prophetinnen Hulda, ⁺ den wijue Sallum, des soons Thikwa, des soons Harham, des wachters der kleederen: ende sy woonde te Ierusalem ^g in den anderen deele, ende sy spraken met haer.

+ Hulda een Prophetin.

g Heb. schoolhuyse,

15

Sy dan sprack tot hen: So spreeckt de Heere de God Israels: Segt den manne die v tot my ghesonden heeft,

16

So spreect de Heere: Siet, ick wil ongheluck ouer dese stadt ende hare inwooners brenghen, alle woorden des Wets, die de Koninck Iuda heeft laten lesen.

17

Daerom, dat sy my verlaten, ende anderen Goden gheroockt hebben, dat sy my vertoornden met allen wercken harer handen: daerom sal hem mijn grimmicheyt teghen dese stadt aensteken, ende niet wtghebluscht worden.

18

Doch den Koninck Iuda, die v hier ghesonden heeft, den Heere te vraghen, sult ghy also segghen: So spreeckt de Heere de God Israels:

19

Daerom dat dijn herte weeck gheworden is ouer de woorden, die du ghehoort hebst, ende hebst dy veroodtmoedighet voor den Heere, doe du hoordest, wat ick ghesproken hebbe, teghen dese stadt, ende hare inwooners, dat sy sullen een verwoestinghe ende vloeck zijn, ende hebst dyne kleederen verscheurt, ende hebst voor my gheweent: so hebbe ick het oock verhoort, spreect de Heere.

20

^h Daerom wil ick dy tot dynen vaderen vergaderen, dat du met vreden in dijn graf vergadert wordest, ende dyne ooghen niet en sien alle dat ongheluck, dat ick ouer dese stadt brenghen wil: ende sy seydent den Koninck weder.

h 1.Reg. 13.c.29.