Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat x. Capittel.

1. Het gantsche geslachte Ahabs, 18. met den Baals dienst, wert wtgheroeyt, 12. twee ende veertich broeders Ahasia verworcht, 15. ende Ionadab opghenomen, dat hy den ijuer Iehu saghe, 30. Iehu verkrijcht het Rijcke Israels tot in het vierde lidt, 32. Israel wert van Hasael swaerlicken gheslaghen, 35. Ioahas koemt in Iehu stede.

A.1

AHab nu hadde tseuentich sonen te Samaria, ⁺ ende Iehu schreef brieuen, ende sandtse na Samaria, tot den Ouersten der stadt Iesreels, tot den Oudtsten ende Voormunderen Ahabs, die luydden also:

+ Het gheslachte Ahab, met den Baals dienst, werdt wtgheroeyt, na den woorde Elie, 1.Reg. 21.

2

Wanneer desen brief tot v koemt, ghy die ws heeren sonen, waghenen, peerden, vaste steden, ende rustinghe by v hebt,

3

So siet toe, welcker de beste ende gheschickste zy onder den sonen ws heeren, ende settet hem op zijns vaders Stoel, ende strijdt voor ws heeren huys.

4

Doch sy vreesden hen gantsch seer, ende spraken: Siet, twee Koningen en zijn niet voor hem bestaen, hoe willen wy dan bestaen?

5

Ende die ouer het huys ende ouer de stadt waren, ende de Oudtsten ende Voormunders, sonden henen tot Iehu, ende lieten hem segghen: Wy zijn dyne knechten: wy willen alles dat doen, wat du ons segst: wy en willen niemanden ten Koninck maken: doet wat dy behaecht.

6

Doe schreef hy den anderen brief tot hen, die luydde also: So ghy mijn zijt, ende myner stemmen hoort, so neemt de hoofden van den mannen ws heeren sonen, ende brengtse tot my, morgen om dese tijt, tot Iesreel, (der sonen dan des Konincx waren tseuentich mannen, ende de grootste der stadt voeddense op.)

7

Doe nu den brief tot hen quam, namen sy des Konincx sonen, ⁺ ende sloeghen tseuentich mannen, ende leyden hare hoofden in koruen, ende schicktense tot hem na Iesreel.

+ 70. sonen Ahabs werden gedoodt. Iudic. 9.a.5.

8

Ende doe de bode quam, ende seyde het hem aen, ende sprack: Sy hebben de hoofden der kinderen des Konincks ghebracht: Doe sprack hy: Legtse op twee hoopen, voor de deure aen de poorte tot morghen toe.

[fol. 127v]

9

Ende des morghens doe hy wtghinck, tradt hy daer henen, ende sprack tot allen volcke: Ghy wilt ymmers recht hebben? siet, hebbe ick teghen mynen heere een verbondt ghemaeckt, ende hem verworcht, wie heeft dan dese alle verslaghen?

B.10

So bekennet ymmers, dat gheen woordt des Heeren is op de Aerde gheuallen, dat de Heere ghesproken heeft teghen het huys Ahab: ende de Heere heeft ghedaen, ^a als hy ghesproken heeft, door synen knecht Elia.

a 1.Reg. 21.c.29.

11

Also sloech Iehu alle ouerghebleuen van den huyse Ahabs te Iesreel, alle syne Groote, syne Maghen, ende syne Priesters, tot dat hem niet een ouerbleef.

12

Ende maeckte hem op, tooch henen, ende quam tot Samaria: ende onderweghen was een ^b† herdershuys.

b† And. herders scheerhuys.

13

Daer quam Iehu aen de broederen Ahasia des Konincks Iuda, ende sprack: Wie zijt ghy? Sy spraken: Wy zijn broeders Ahasia, ende trecken af te grueten des Konincks kinderen, ende der Koninghinnen kinderen.

14

Hy sprack daerenteghen: ⁺ Grijptse leuendich: ende sy grepense leuendich, ende sloeghense by den bornput aen des herdershuys, twee ende veertich mannen, ende en liet niet eenen van hen ouer.

+ 42. broeders Ahasia verworcht Iehu.

15

Ende doe hy van daer tooch, ⁺ vandt hy Ionadab den sone ^c Rechab, die hem ontmoetede, ende gruetede hem, ende sprack tot hem: Is dijn herte oprecht, als mijn herte met dynen herte? Ionadab sprack: Ia. Isset also, so gheeft my dijn hant: ende hy gaf hem zijn handt, ende lieten tot hem op den waghen sitten.

+ Ionadab.

c Ierem. 35.a.2.

16

Ende sprac: Koemt met my, ende siet, mynen ijuer tot den Heere, ende sy voerden hem met hem op synen waghen.

17

Ende doe hy tot Samaria quam, sloech hy alles wat daer ouer was van Ahab te Samaria, tot dat hy hem verdelchde, ^d na den woorde des Heeren, dat hy tot Elia ghesproken hadde.

d 1.Reg. 21.c.21.

18

Ende Iehu vergaderde alle het volck, ende liet tot hen seggen: ^e Ahab heeft Baal een weynich ghedient, Iehu wil hem beter dienen.

e 1.Reg. 16.d.32.

19

So laet nu roepen alle Propheten Baals, alle syne knechten, ende alle syne Priesteren tot my, datmen niemant ghemisse, want ick hebbe eenen grooten offer den Baal te doen: dien men ghemissen sal, die en sal niet leuen: doch Iehu dede sulcks te ondertreden, dat hy de dienaers Baals ombrochte.

C.20

Ende Iehu sprack: Heylighet den Baal het Feest, ende latet wtroepen.

21

Oock sandt Iehu in het gantsche Israel, ende liet alle dienaers Baals komen, dat daer niemandt ouer was, die niet en quame: ende sy quamen in het huys Baals, dat het huys Baals vol werdt aen allen eynden.

22

Doe sprack hy tot dien, die ouer het ^* kleederhuys waren: Brenghet allen dienaers Baals kleederen wt: ende sy brachten de kleederen wt.

* Dat is, ouer de Sacristie

23

Ende Iehu ghinck in de kercke Baals, met Ionadab den sone Rechab, ende sprack tot den dienaers Baals: Ondersoeckt ende siet toe, dat hier niet erghens een dienaer des Heeren onder v en zy, maer Baals dienaers alleen.

24

Ende doe sy daer in quamen offer ende brantoffer te doen, bestelde hem Iehu daer buyten tachtentich mannen, ende sprac: Wanneer der mannen yemandt ontloopt, die ick onder uwe handen gheue, so sal voor zijn ziele, desseluen ziele zijn.

25

Doe hy nu den brandtoffer volbracht hadde, sprack Iehu tot den Trawanten ende Ridderen: ^f Gaet in, ⁺ ende slaet alle man, laet niemant daer wt gaen: ende sy sloeghense met der scherpte des sweerts: ende de Trawanten ende Ridders worpense wech, ende gingen in de stadt der kercken Baals,

f 1.Reg. 18.e.40.

+ De Propheten Baals worden verworcht.

26

Ende brachten wt de ^g calumnen der kercken Baals, ende verbranddense.

g Of, standtsteeckenen, oft standtbeelden

27

Ende braken de calumnen Baals, met tsamen der kercken Baals, ende maeckten daer een heymelicheyt van, tot op desen dach.

28

Also verdelchde Iehu den Baal wt Israel.

29

Doch van den sonden Ierobeams des soons Nebat, die Israel sondighen maeckte, en liet Iehu niet af, van den gulden kalueren te BethEl ende te Dan.

D.30

Ende de Heere sprack tot Iehu: ^h Daerom dat du ghewillich gheweest bist te doen, wat my behaecht heeft, ende hebst aen den huyse Ahabs gedaen, alles wat in myner herten was: so sullen dy op dynen Stoel Israels sitten dyne kinderen, tot in het vierde lidt.

h 2.Reg. 15.b.12. Exodi. 20.a.5.

31

Ghelijckewel doch en hieldt Iehu niet, dat hy in de Wet des Heeren, des Gods Israels wandelde van gantscher herten: want hy en liet niet af van den sonden Ierobeams, die Israel hadde sondighen ghemaeckt.

32

Te dier seluer tijdt begost de Heere ^i† verdrietich te worden ouer Israel: ⁺ want Hasael sloechse in allen lantpalen Israels.

i† And. Israel af te schroten.

+ Hasael. 1.Regum. 19.b.15.

33

Van de Iordaen tegen den opganck der Sonnen, ende het gantsche landt Gilead der Gadditers, Rubeniters ende Manassiters, van Aroer aen, ^k† die aen de beke by Arnon leyt, ende Gilead ende Basan.

k† An. tot aen de beke, die by etce.

34

Wat nu meer van Iehu te segghen is, ⁺ ende alles wat hy gedaen heeft, ende alle zijn macht, siet, dat is gheschreuen in der Chronica de Koninghen Israels.

+ Iehu 28. Iaer Koninck ouer Israel.

35

Ende Iehu ontsliep met synen vaderen, ende sy begroeuen hem te Samaria: ⁺ ende Ioahas zijn sone wert Koninck in zijn stede.

+ Ioahas Iehu soon.

36

Den tijt die Iehu ouer Israel geregeert heeft, zijn acht ende twintich Iaer te Samaria.