Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ix. Capittel.

1. Iehu ten Koninck ghesalft ouer Israel, 15. ouerualt onuersiens beyde Koninghen, Ioram ende Ahasia, 24. 27. ende verslaetse, 30. Isebel wert ghedoodt, 35. ende van den honden ghegheten.

A.1

ELisa dan de Propheet, riep der Propheten kinderen een, ende sprack tot hem: ^a Gordt dyne lendenen, ende neemt dese olyekruycke met dy, ende gaet henen na Ramoth in Gilead.

a 1.Reg. 19.b.16. 2.Reg. 4.c.29.

2

Ende wanneer du daer henen koemst, saltu aldaer sien Iehu, ⁺ den sone Iosaphat, des soons Nimsi: ende gaet in, ende heet hem opstaen onder synen broederen, ende brengt hem in de binnenste kamer,

+ Iehu.

3

Ende neemt de olyekruycke, ende ghiet hem op zijn hooft, ende spreeckt: So seydt de Heere, Ick hebbe dy ten Koninck ouer Israel ghesalft: ende salt de deure opdoen, ende wech vlieden, ende het niet vertrecken.

4

Ende de Ionghelinck des Porpheten, de ionghen ghinck henen na Ramoth in Gilead.

5

Ende doe hy daer in quam, siet, daer saten de Hooftlieden des heyrs: ende hy sprack: Ick hebbe dy Hooftman wat te segghen: Iehu sprack: Welcker onder ons allen? Hy sprac: Dy Hooftman.

6

Doe stondt hy op, ⁺ ende ginck in: hy dan goot den olye op zijn hooft, ende sprack tot hem: So seydt de Heere, de God Israels: Ick hebbe dy ten Koninck ghesalft ouer des Heeren volck Israel.

+ Iehu werdt ten Koninc gesalft ouer Israel.

7

^b Ende du salt het huys Ahab dijns Heeren slaen, dat ick het bloedt der Propheten myner knechten, ende het bloet aller knechten des Heeren wreke, ^c van der hant Isebels,

b 1.Reg. 21.c.21. Isebel.

c 1.Reg. 18.a.4.

8

^d Dat dat gantsche huys Ahabs omkome: ende ick wil van Ahab wtroeyen, ⁺ dien, die aen de wandt pisset, ende den besloten ende verlaten in Israel.

d 1.Reg. 21.c.21.

+ Propheten, rasende ende onsinnige menschen by den godloosen.

9

Ende wil het huys Ahabs maken, ^e als het huys Ierobeams des soons ^f Nebat, ende als het huys Baesa des soons Ahia.

e 1.Reg. 14.b.10. ende 15.c.29.

f 1.Reg. 16.a.3.

B.10

^g Ende de honden sullen Isebel eten, op den acker te Iesreel, ende niemant en salse begrauen: ende hy dede de deure op, ende vluchtede wech.

g 1.Reg. 21.c.23.

11

Ende doe Iehu wtghinck tot den knechten zijns heeren, sprackmen tot hem: Staet het wel toe? waerom is dese rasende mensche tot dy ghekomen? Hy sprack tot hen: Ghy kent doch den man wel, ende wat hy seyt.

12

Sy spraken: Dat en is niet waer: doch segghet ons aen: hy sprack: So ende so heeft hy met my ghesproken, ende gheseyt, So speeckt de Heere: Ick hebbe dy ten Koninck ouer Israel ghesalft.

13

Doe haesteden sy hen, ^h ende een yeghelick nam zijn kleet, ende leyde het onder hem, op de ⁱ hooghe trappen: ende bliesen met der basuynen, ende spraken: Iehu is Koninck gheworden.

h Matth. 21.a.7.

i Dit sal der Ouericheyt stoel geweest zijn, hooch verheuen in der stadt, ende wit blinckende als beenen: Hier sullen sy Iehu opgesettet hebben: ende dewijle sy hem met Konincklicken ghesmucke ende tapijten, so haest niet en hebben konnen eeren, hebben sy hem in der haest sulcker pracht hare kleederen onder geleyt. and. by den Sonnen wijser,

[fol. 127r]

14

Also maeckte Iehu de sone Iosaphat, des soons Nimsi, een verbondt teghen Ioram: ^k Ioram dan lach voor Ramoth in Gilead, met den gantschen Israel teghen Hasael den Koninck in Syrien.

k 2.Reg. 8.c.28.

15

Ende Ioram de Koninck was weder gekomen, dat hy hem heelen liete te Iesreel, van den slagen, die hem de Syriers gheslaghen hadden, doe hy krijchde met Hasael den Koninc te Syrien: ende Iehu sprack: ^l† Isset uwe ghemoet, so en sal niemant ontkomen wt der stadt, dat hy henen ga, ende het verkondighe te Iesreel.

l† And. So het v belieft.

16

Ende hy liet hem voeren, ende tooch na Iesreel, want Ioram lach aldaer: so was Ahasia de Koninck Iuda af ghetoghen Ioram te besien.

17

De wachter nu, die op den torren te Iesreel stondt, sach den hoop Iehu komen, ende sprack: Ick sie eenen hoop volcks: doe sprack Ioram: Neemt eenen ruyter, ende sendt hem teghen, ende spreeckt: Isset vrede?

18

Ende de ruyter reedt henen hem tegen, ende sprack: So seydt de Koninck: Isset vrede? Iehu sprack: Wat gaet dy den vrede aen? wendt dy achter my: de wachter verkondichde het, ende sprack: De bode is tot hen ghekomen, ende koemt niet weder.

19

Doe sandt hy eenen anderen ruyter henen: doe die tot hem quam, sprack hy: So spreeckt de Koninck: Isset vrede? Iehu sprack: Wat gaet dy den vrede aen? wendt dy achter my.

C.20

Dat verkondichde de wachter, ende sprack: Hy is tot hen gekomen, ende en koemt niet weder: ende het is een drijuen, als het drijuen Iehu des soons Nimsi: want hy drijft, als of hy onsinnich ware.

21

Doe sprack Ioram: Spandt aen: ende men spande aen voor synen waghen: ende sy toghen wt, Ioram de Koninck Israels, ende Ahasia de Koninck Iuda, een yeghelick op synen waghen, dat sy Iehu teghen quamen: ende sy quamen aen hem op den acker Naboth des Iesreeliten.

22

Ende doe Ioram Iehu sach, sprack hy: Iehu, Isset vrede? Hy sprack daerentegen: Wat vrede? Dyner moeder Isebels hoererije ende toouerije, wert altoos grooter.

23

Doe keerde Ioram zijn handt, ende vluchtede, ende sprack tot Ahasia: Het is verraderije Ahasia.

24

Ende Iehu vattede den boge, ⁺ ende schoot Ioram tusschen den armen in, dat den pijl door zijn herte henen voer, ende viel in synen waghen.

+ Ioram werdt doorschoten van Iehu.

25

Ende hy sprack totten Ridder Bidekar: Neemt ende werpt hem op dat stuck ackers Naboths des Iesreeliten: want ick ghedencke des, dat du ende ick, op eenen waghen synen vader na voeren, dat de Heere sulcke last ouer hem hief.

26

Wat gheldt het, sprack de Heere: Ick wil dy het bloet Naboths ende syner kinderen, dat ick gisteren sach, vergelden op desen acker: so neemt nu, ende werpt hem op den acker, ^m na den woorde des Heeren.

m 1.Reg. 21.b.19.

27

ⁿ Doe dat Ahasia de Koninck Iuda sach, vluchtede hy des weechs henen na den huyse des hofs: ⁺ ende Iehu iaechde hem na, ende hiet hem oock slaen op den waghen na Gur, die by Ieblaiam leyt: ende hy vluchtede na Megiddo, ende sterf aldaer.

n 2.Para. 22.a.6.7

+ Ahasia werdt gheslagen ende sterft.

28

Ende syne knechten lieten hem voeren na Ierusalem, ende begroeuen hem in zijn graf, met synen vaderen in der stadt Dauids.

29

Ahasia regeerde ouer Iuda, inden elfsten Iare Ioram des soons Ahab.

D.30

Ende doe Iehu te Iesreel quam, ende Isebel dat vernam, blanckettede sy haer aenghesichte, ende vercierde haer hooft, ende keeck ter vensteren wt.

31

Ende doe Iehu onder de poorte quam, sprack sy: Isset Simri wel ghegaen, ^o die synen heere verworchde?

o 1.Reg. 16.b.10.

32

Ende hy hief zijn aengesicht op na der vensteren, ende sprack: Wie is hier by my? Doe keerden hen twee oft dry Camerlinghen tot hem.

33

Hy sprack: Stootse van bouen af: ende sy stietense af, dat de wandt ende de peerden met haren bloede besprengt werden, ende sy wert vertreden.

34

Ende doe hy in quam, ⁺ ende ghegheten ende ghedroncken hadde, sprack hy: Siet doch na de veruloeckte, ende begraeftse, ^p want sy is eens Konincx dochter.

+ Isebel wert gedoodt van Iehu.

p 1.Reg. 16.d.31.

35

Doe sy nu henen ginghen, haer te begrauen, en vonden sy niets van haer, dan alleen de herssenpanne, ende voeten, ende hare vlacke handen.

36

Ende quamen weder, ⁺ ende seydent hem aen: Hy dan sprack: Het is, ^q dat de Heere ghesproken heeft door synen knecht Elia den Thisbiter, ende gheseydt: Op den acker Iesreels, zullen de honden der Isebels vleesch eten.

+ Isebel wert van den honden gegheten.

q 1.Reg. 21.c.23.

37

Also werdt het aes Isebels als dreck op den velde, in den acker Iesreels, datmen niet seggen en konde: Dat is Isebel.