Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat iij. Capittel.

1. Ioram, 7. met tsamen Iosaphat, 9. ende den Koninck Edom, rusten hen te strijden teghen Moab, 10. ende meynen van dorste te steruen. 13. Elisa propheteert om Iosaphats wille, 16. seyt toe water sonder reghen ende wint, 18. daertoe der Moabiters ouerwinninge, 20. ende zijn propheteringe brengt de daet met waerheyt.

A.1

IOram de sone Ahab wert Koninc ouer Israel te Samaria, ⁺ inden achthienden Iare Iosaphat des Konincx Iuda, ende regeerde twaelf Iaer.

+ Ioram is 12. Iaer Koninck ouer Israel.

2

Ende dede dat den Heere qualick beuiel, doch niet als zijn vader ende zijn moeder: ^a want hy nam wech de ^b calumnen Baals, die zijn vader maken liet.

a 1.Reg. 16.d.32.

b Of, pilaren, stantteeckenen

3

Ghelijckewel hy bleef hangen aen de sonden Ierobeams des soons Nebat, die Israel sondighen dede, ende en liet daer niet van af.

4

Mesa der Moabiten Koninck hadde veel schapen, ⁺ ende gaf te chijnse den Koninck Israels wolle van hondert duysent lammeren, ende van hondert duysent rammen.

+ Mesa valt af van Ioram.

5

^c Doe nu Ahab doot was, viel der Moabiten Koninck vanden Koninck Israels af.

c 2.Reg. 1.a.1.

6

Doe tooch ter seluer tijt de Koninck Ioram wt van Samaria, ende ordineerde het gantsche Israel.

7

Ende sandt henen tot Iosaphat den Koninck Iuda, ende liet hem segghen: Der Moabiten Koninck is van my af gheuallen: koemt met my te strijden teghen de Moabiten. Hy sprack: ^d Ick wil op komen: ick ben als du, ende mijn volck als dijn volck, ende mijn peerden als dijn peerden.

d 1.Reg. 22.a.4.

8

Ende sprack: Door welcken wech willen wy op trecken? Hy sprack: Door den wech inder woestijne Edom.

9

Also tooch henen de Koninck Israels, de Koninck Iuda, ende ^e de Koninck Edom: ende doe sy seuen dachreysen toghen, hadde het heyr ende het vee, dat sy met hen hadden, gheen water.

e Dese was een stadthouder des Konincx Iuda. 2.Regum. 8.c.20. 2.Sam. 8.b.14.

B.10

Doe sprack de Koninck Israels: O wee, de Heere heeft dese dry Koninghen te gaste ghenoodt, dat hyse inder Moabiten handen gheue.

11

^f Iosaphat daerentegen sprack: Is hier gheen Propheet des Heeren, dat wy den Heere door hem raet vraghen? Doe antwoordde een van de knechten des Konincx Israels, ende sprack: Hier is Elisa de sone Saphat, die Elia water op de handen goot.

f 1.Reg. 22.a.7.

12

Iosaphat sprack: Des Heeren woort is by hem: also toghen de Koninck Israels, ende Iosaphat, ende de Koninck Edom, tot hem af.

13

Ende Elisa sprack totten Koninck Israels: Wat hebstu met my te doen? gaet henen tot den Propheten dijns vaders, ende tot de Propheten dyner moeder. De Koninck Israels sprack tot hem: Neen, want de Heere heeft dese dry Koninghen ghenoodt, dat hyse inder Moabiten handen gheue.

14

Elisa sprack: ⁺ So warachtich als de Heere Zebaoth leeft, voor dien ick sta, wanneer ick Iosaphat den Koninck Iuda niet aen en saghe: ick en woude dy niet aensien noch achten.

+ Elisa propheteert om Iosaphats wille.

15

So brengt my nu eenen Speelman: ende doe de Speelman op het snarenspel speelde, quam de hant des Heeren op hem,

16

Ende hy sprack: So spreeckt de Heere: Maect hier ende daer grachten, aen dese ^g† beke.

g† And. euene.

17

Want so spreeckt de Heere: ^h Ghy en sult gheenen wint noch reghen sien, dannoch salde beke vol waters worden, dat ghy, ende uwe ghesinne, ende uwe vee drincken.

h 1.Reg. 17.a.1. ende 18.e.45.

18

Daertoe is dat een slecht dinck voor den Heere: hy sal oock de Moabiters in uwe handen gheuen,

19

Dat ghy slaen sult alle vaste steden, ende alle wtghelesene steden, ⁱ ende sullet vellen alle goede boomen, ende sullet toestoppen alle waterfonteynen, ende sullet allen goeden acker met steenen woest maken.

i Deute. 20.b.19.

C.20

Des morgens nu wanneermen spijsoffer offert, siet, doe quam een water des weechs van Edom herwaerts, ende veruulde het lant met water.

21

Doe nu alle Moabiters hoorden dat de Koninghen op toghen, om teghen hen te strijden, riepen sy alle, die ter rustinge oudt ghenoech, ende daerouer waren, ende traden aen de lantpalen.

22

Ende doe sy hen des morghens vroech opmaeckten, ende de Sonne opghinck op dat water, dochte den Moabiteren, het water teghen hen root zijn, als bloet,

23

Ende spraken: Het is bloet: de Koninghen hebben hen met den sweerde verdoruen, ende deen sal den anderen gheslagen hebben: huy Moab, maeckt dy op ter wtbuete.

24

Doch doe sy ten leger Israels quamen, ⁺ maecte hem Israel op, ende sloeghen de Moabiters: ende sy vloden voor hen: doch sy quamen in, ende sloeghen Moab.

+ De Moabiters werden gheslaghen.

25

De steden braken sy, ende een yegelick wierp zijn steenen op alle goeden acker, ende maectense vol, ende stopten alle waterfonteynen toe, ende velden alle goede boomen, tot dat slechs de steenen aen ^k† de Tichelsteenen mueren ouerbleuen: ende sy omringdense met slingeren, ende sloeghense.

k† And. der Tichelstadt

26

Doe nu de Moabiten Koninck sach, dat hem den strijdt te sterck was, nam hy seuen hondert mannen tot hem, ⁺ die het sweert wttoghen, wt te vallen teghen den Koninck Edom, doch sy en konden niet.

+ Der Moabiteren Koninc offert synen sone

27

Doe nam hy synen eersten sone, die in zijn stede soude Koninck worden, ende offerde hem ten brandtoffer op de mueren: doe wert Israel seer ^l toornich, dat sy van hem aftoghen, ende keerden weder te lande.

l Uel, quod ipsi Israel offensi, ista abominatione, timuerunt ne Deus in ipsos quoque irasceretur.