Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

1. Elisa, so hy den Elia onuerscheydentlicken aenhangt, 9. krijcht des Gheests Elie tweeuoudich, 15. Elia wort ghesocht ende niet gheuonden, 19. Elisa maeckt boose wateren ghesont, 23. zijn bespotters xlij. kinderen, werden vanden Beyren verscheurt.

A.1

DOe nu de Heere Eliam woude int onweder ten Hemel halen, ⁺ ghinck Elia ende Elisa van Gilgal.

+ Elia. Elisa.

2

Ende Elia sprack tot Elisa: Lieue, blijft hier, want de Heere heeft my na BethEl gesonden: Elisa daerenteghen sprack: So warachtich als de Heere leeft, ende dijn ziele, ick en verlate dy niet: ende doe sy af te BethEl quamen,

3

Ghinghen der Propheten kinderen die te BethEl waren, wt tot Elisa, ende spraken tot hem: Weetstu oock dat de Heere heden dynen heere, sal ^a van dynen hoofde nemen? hy daerenteghen sprack: Ick weet het oock wel: swijcht slechs stille.

a Ten hoofde zijn, heet een meester ende leeraer zijn. Ten voeten zijn heet een scholier ende onderdaen zijn: want wanneer de leeraer leert, so sit hy hoogher dan de scholiers, dat hyse ten voeten, ende sy hem ten hoofde hebben. Also seyt S. Paulus, Act. 22. hy hebbe ten voeten Gamaliels de Wet gheleert. Ende het is vast een gemeyn wijse der schrift also te spreken op Hebreisch.

4

Ende Elia sprack tot hem: Elisa, lieue blijft hier, want de Heere heeft my na Ieriho ghesonden. Hy sprack daerenteghen: So warachtich als de Heere leeft, ende dijn ziele, ick en verlate dy niet: ende doe sy te Ieriho quamen,

5

Traden der Propheten kinderen, die te Ieriho waren, tot Elisa, ende spraken tot hem: Weetstu oock dat de Heere heden dynen heere, sal van dynen hoofde nemen? Hij sprack daerenteghen: Ick weet het oock wel: swijcht slechs stille.

6

Ende Elia sprack tot hem: Lieue, blijft hier, want de Heere heeft my ghesonden aen de Iordane. Hy sprack daerenteghen: So warachtich als de Heere leeft, ende dijn ziele, ick en verlate dy niet: ende die beyde ghinghen met malcanderen.

7

Ende vijftich mannen vanden kinderen der Propheten, ghinghen henen, ende stonden daer teghen ouer van verre: nu die beyden stonden aen de Iordane.

8

Doe nam Elia synen mantel, ende wandt hem te samen, ende sloech int water: dat deylde hem op beyde zijden van malcanderen, dat die beyden drooch daer door henen ghinghen.

9

Ende doe sy ouer quamen, sprack Elia tot Elisa: Biddet wat ick dy doen sal, eer ick van dy ghenomen worde. Elisa sprack: ^b Dat dynen Gheest by my zy tweeuoudich.

b Elisa en woudt niet den Gheest Elia dobbel hebben, so het doch een Gheest is, die in allen Heyligen is 1.Corint. 12. maer eenen dobbelen mont desseluen Gheests, dat hy stercker ende meer prediken konde, dan Elia: als hy oock dede. And. Lieue, dat twee deelen dijns Gheests ouer my komen.

B.10

Hij sprack: Du hebst een hardt dinck ghebeden: doch so du my sien salt, wanneer ick van dy ghenomen worde, so sal het Ia zijn, so niet, so sal het Niet zijn.

11

Ende doe sy met malcanderen ghinghen, ende hy sprack, siet, doe quam eenen vyerighen waghen met vyerighe peerden, ende scheydden die beyde van malcanderen: ^c ende Elia voer also in onweder ten Hemel.

c Syrac. 48.b.13. Gene. 5.c.24.

12

Elisa dan sach het, ende schreydde: ^d Mijn vader, mijn vader, waghen Israels ende zijn ruyter: ende en sach hem niet meer: ende hy vattede syne kleederen, ende scheurdese in twee stucken.

d 2.Reg. 13.b.14.

13

Ende nam den mantel Elia, ⁺ die hem ontuallen was, op, ende keerde wederom, ende tradt aen den Oeuer der Iordanen.

+ De Historie van Elia ende Elisa.

14

Ende nam denseluen mantel Elia, die hem ontuallen was, ende sloech int water, ende sprack: Waer is nu de Heere de God Elia? ende sloech int water: doe deylde het hem van malcanderen op beyde zijden, ende Elisa ghinck daer henen door.

15

Ende doe hem der Propheten kinderen saghen, die tot Ieriho teghen hem ouer waren, spraken sy: Den Gheest Elia rustet op Elisa, ende ghinghen hem teghen, ende baden aen ter Aerden,

16

Ende spraken tot hem: ⁺ Siet, daer zijn onder dyne knechten, vijftich mannen, stercke lieden, die laet henen gaen, ende dynen heere soecken: misschien heeft hem den Gheest des Heeren ghenomen, ende erghens op eenen berch, oft erghens in eenen dale gheworpen. Hy sprack daerenteghen: Laetse niet henen gaen.

+ Elias wert gesocht ende niet gheuonden.

[fol. 124r]

17

Doch sy noodichden hem, tot dat hy hem onmoedich stelde, ende sprack: Laetse henen gaen: ende sy sonden vijftich mannen henen, ende sochten hem dry dagen, doch sy vonden hem niet,

18

Ende quamen weder tot hem: ende hy bleef te Ieriho, ende sprack tot hen: En seyde ick v niet, ghy en soudet niet henen gaen?

19

Ende de mannen der stadt spraken tot Elisa: Siet, daer is goet woonen in deser stadt, als mijn heere siet, doch daer is quaet water, ende het lant onuruchtbaer.

C.20

Hy sprack: Brengt my hier een nieuwe schale, ende doet daer zandt in: ende sy brachtent hem.

21

Doe ghinck hy wt tot den waterspronck, ende wierp het zant daerin, ende sprack: So spreect de Heere: Ick hebbe dit water ghesont ghemaect: daer en sal nu voortaen gheen doot noch onuruchtbaerheyt meer van komen.

22

Also wert het water ghesondt tot op desen dach, na den woorde Elisa, dat hy sprack.

23

Ende hy ghinck op na BethEl: ende als hy op den wech daer voortaen ghinck, quamen kleyne Ionghers ter stadt wt, ende bespotteden hem, ende spraken tot hem: Kaelkop, koemt op, kaelkop koemt op.

24

Ende hy keerde hem om: ⁺ ende doe hyse sach, vloeckte hyse inden Name des Heeren: doe quamen twee Beyren wt den woude, ende verscheurden der kinderen twee ende veertich.

+ 42. kinderen worden van den Beyren verscheurt.

25

Van daer ghinck hy op den berch Carmel, ende keerde wederom van daer na Samaria.