Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxi. Capittel.

1. Naboth weyghert Ahab synen wijnbergh, 8. wort door een grousame beschickinge Isebels ghesteent, 15. Ahab met wilkeur schandtlicker daet, settet hem in zijn erue. 17. Elia propheteert teghen Ahab ende Isebel. 27. Ahab buycht hem voor den Heere, ende krijcht des toegheseyden onghelucx een vertreck.

A.1

NA dese gheschiedenissen gheuielt, ⁺ dat Naboth een Iesreeliter, eenen ^a wijnberch hadde te Iesreel, by den palleyse Ahab des Konincx te Samaria.

+ Ahab staet na Naboths wijnberch.

a 1.Sam. 8.b.14.

2

Ende Ahab sprack met Naboth, ende seyde: Gheeft my dynen wijnberch: ick wil my eenen koolhof daer van maken, dewijle dat hy so na aen mynen huyse leyt: ick wil dy eenen beteren wijnberch daer voor gheuen: ofte so het dy behaget, wil ick dy siluer daer voor gheuen, so vele als hy ghelt:

3

Doch Naboth sprack tot Ahab: ^b Dat late de Heere verre van my zijn, dat ick dy myner vader erue soude gheuen.

b Leuit. 25.c.25. Nume. 36.a.8. Ierem. 32.a.7. Actuum. 4.d.34.

4

Doe quam Ahab te huys bedroeft ende toornich, om des woorts wille, dat Naboth de Iesreeliter tot hem gheseyt hadde, ende ghesproken: Ick en wil dy myner vader erue niet gheuen: ende hy leyde hem op zijn bedde, ende keerde zijn aensicht om, ende en att gheen broot.

5

Doe quam Isebel zijn wijf tot hem in, ende sprack met hem: Wat is het, dat dynen gheest so bedroeft is, ende dat du gheen broot en etest?

6

Hy sprack tot haer: Ick hebbe met Naboth den Iesreelijt ghesproken, ende gheseyt: Gheeft my dynen wijnberch om ghelt: ofte so du lust daer toe hebst, wil ick dy eenen anderen daer voor gheuen: doch hy sprack: Ick en wil dy mynen wijnberch niet gheuen.

7

Doe sprack Isebel zijn wijf tot hem: Wat waer daer voor een Koninckrijc in Israel, ^c wanneer du het niet en dedest? staet op, ende eet broot, ende weest goets moets: ick wil dy den wijnberch Naboth des Iesreeliten doen hebben.

c Dat is, Bistu het doch die het maect dat Israel een Koninckrijck is, sonder dy ware het een niets.

8

^d Ende sy schreef brieuen onder Ahabs name, ende versegheldese met zijn signet, ende sandtse tot den Oudtsten ende Ouersten in syner stadt, die rondtom Naboth woonden.

d 2.Sam. 11.b.15.

9

Ende schreef also in de brieuen: Laet een ^e vasten wt roepen, ende settet Naboth bouen aen inden volcke.

e Schandelick misdaet op vasteldagen geuordert ende ghestraft.

B.10

Ende stellet twee loose boeuen voor hem, die daer ghetuyghen ende spreken: Du hebst God ende den Koninck ^f gheseghent: ende voert hem wt, ende steenicht hem, dat hy sterue.

f Dat is, gelastert. Want de Schrift noemt het grousamen laster, dat God lasteren heet, aen dese plaetse opt aldertuchtichste: als oock Iob 3. staet. Doch God lasteren hadde Moses by pijne des doots verboden: so was het Konincrijcke Israels van God ingheset, also dat den Koninck lasteren oock God aenghinck.

11

Ende de Oudtsten ende Ouersten syner stadt, die in syner stadt woonden, deden als hen Isebel ontboden hadde, als sy in de brieuen geschreuen hadde, die sy tot hen sandt.

12

Ende lieten een vasten wt roepen, ende lieten Naboth bouen aen sitten onder den volcke.

13

Doe quamen de twee loose boeuen, ende setteden hen voor hem, ende ghetuychden teghen Naboth voor den volcke, ende spraken: Naboth heeft God ende den Koninck gheseghent: ^g doe voerden sy hem voor de stadt wt, ende steenden hem dat hy sterf.

g Leuit. 24.b.13. Actuum 7.f.58.

14

Ende sy ontboden Isebel, ende lieten haer segghen: Naboth is ghesteenicht ende doot.

15

Doe nu Isebel hoorde, dat Naboth ghesteenicht ende doot was, sprack sy tot Ahab: Staet op, ende neemt den wijnberch Naboth des Iesreeliten in, dien hy weygherde, dy om ghelt te gheuen: want Naboth en leeft niet meer, maer is doodt.

16

Doe Ahab hoorde dat Naboth doodt was, stont hy op, dat hy af ghinck inden wijnberch Naboth des Iesreeliten, ende hem inname.

[fol. 122v]

17

Doch het woordt des Heeren quam tot Elia den Thisbiter, ende sprack,

18

Maeckt dy op, ende gaet henen af, Ahab den Koninck Israels teghen, die te Samaria is, (siet, hy is inden wijnberch Naboths, daer henen is hy af ghegaen, dat hy hem inneme.)

19

Ende spreeckt met hem, ende segt: So spreect de Heere: Du hebst dootgheslaghen, daer toe oock inghenomen: ende salt met hem spreken ende segghen: So spreeckt de Heere: ^h Aen de stede daer de honden het bloet Naboths ghelect hebben, sullen oock de honden dijn bloet lecken.

h 1.Reg. 22.d.38.

C.20

Ende Ahab sprack tot Elia: Hebstu my oock oyt dynen vyant gheuonden? Hy sprack: Ia, ick hebbe dy gheuonden: daerom dat du verkocht bist slechs quaet te doen voor den Heere.

21

ⁱ Siet, ick wil ongheluck ouer dy brenghen, ende dyne nakomelinghen nemen, ende wil van Ahab wtroeyen, oock dien, die aen de wandt pisset, ende die besloten ende ouerghelaten is in Israel.

i 2.Reg. 9.a.7. Hose. 1.a.4.

22

Ende wil dijn huys maken ^k als het huys Ierobeams, des soons Nebat, ^l ende als het huys Baesa des soons Ahia, om des terghens wille, daer du my mede vertoornet, ende Israel sondighen ghemaeckt hebst.

k 1.Reg. 15.c.29.

l 1.Reg. 16.a.3.

23

Ende ouer Isabel sprack de Heere oock, ende seyde: ^m De honden sullen Isebel eten aen der mueren Iesreels.

m 2.Reg. 9.b.10. d.36.

24

ⁿ Wie van Ahab steruet in der stadt, dien sullen de honden eten, ende wie op den velde sterft, dien sullen de voghelen onder den Hemel eten.

n 1.Reg. 14.b.11. ende 15.c.29. ende 16.a.4.

25

^o Also en was daer niemandt die so gantsch verkocht ware, quaet te doen voor den Heere, als Ahab: want zijn wijf Isebel ouerredede hem also.

o 1.Mach. 1.b.16.

26

Ende hy maecte hem ten grooten grouwel, dat hy den Afgoden na wandelde in alle manieren, als de Amoriters ghedaen hadden, ^p die de Heere voor den kinderen Israels verdreuen hadde.

p Nume. 21.c.24.

27

Doe nu Ahab sulcke woorden hoorde, verscheurde hy syne kleederen, ende nam eenen ^q sack om zijn lijf, ende vastede, ende sliep in sacken, ende ghinck iammerlick henen.

q Dat is, bedroefde slechte kleederen, als wanneermen leedt draecht oft arbeyt.

28

Ende het woordt des Heeren quam tot Elia den Thisbiter, ende sprack:

29

Hebstu niet ghesien, hoe hem Ahab voor my buycht? dewijle dat hy hem nu voor my buycht, en wil ick dat ongeluck niet inuoeren by synen leuen: doch by zijns soons leuen wil ick ongheluck ouer zijn huys ^r voeren.

r Seb. Munst. voeren. Ende sy saten dry Iaer, dat daer gheenen, etc. Israel. Cap. 22. Maer inden derden Iare tooch, etc.