Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Elia vluchtich voor Isebel, wenscht te steruen, wordt vanden Enghel met broodt ende water ghestercket, 9. ende vanden Heere in syner nootklaghe ghetroostet. 15. De Heere heet hem Hasael, Iehu, ende Elisa, ter straffe der Afgodendienaers in Israel, saluen. | |
A.1ENde Ahab seyde Isebel aen, alles wat Elia ghedaen hadde, ende hoe hy hadde alle Propheten [Baals] met den sweerde verworcht. | |
2Doe sandt Isebel eenen bode tot Elia, ende liet hem segghen: Ga naar margenoota De Goden doen my dit ende dat, so ick niet morghen om dese tijt, dyner ziele en doe, als deser zielen een. | |
3Ga naar margenootb† Doe hy dat sach, Ga naar margenoot+ maeckte hy hem op, ende ghinck waer hy henen woude, ende quam tot Berseba in Iuda, ende liet synen Ionghen aldaer. | |
4Ende hy ghinck henen in de woestijne een dachreyse: ende quam daer in, ende settede hem onder eenen Ieneuerboom, ende badt dat zijn ziele storue, Ga naar margenoot+ ende sprack: Ga naar margenootc Het is ghenoech: so neemt nu Heere mijn ziele: ick en ben niet beter dan mijn vaders. | |
5Ende leyde hem, ende sliep onder den Ieneuerboom: ende siet, de Enghel roerde hem aen, ende sprack tot hem: Staet op, ende eet. | |
6Ende hy sach om, ende siet, tot synen hoofde lach een gheroostet broot, ende een kanne met water: ende doe hy ghegheten ende ghedroncken hadde, leyde hy hem weder slapen. | |
7Ende de Enghel des Heeren quam ten anderen male weder, ende roerde hem aen, ende sprack: Staet op, ende eet, want du hebst eenen grooten wech voor dy. | |
8Ende hy stont op, ende att, ende dranck, Ga naar margenootd ende ghinck door de kracht der seluer spijse, veertich daghen, ende veertich nachten, tot aen den berch Gods Horeb. | |
9Ende quam aldaer in een speloncke, ende bleef aldaer den nacht ouer: ende siet, het woort des Heeren quam tot hem, ende sprack tot hem: Wat maeckstu hier Elia? | |
B.10Hy sprack: Ga naar margenoote Ick hebbe Ga naar margenootf gheijuert om den Heere den God Zebaoth: want de kinderen Israels hebben dijn Verbondt verlaten, ende dyne Altaren ghebroken, ende dyne Propheten met den sweerde verworcht, ende ick ben alleen ouerghebleuen, ende sy staen daer na, dat sy my mijn leuen nemen. | |
11Hy sprack: Gaet wt, ende treedt op den berch voor den Heere: ende siet, de Heere ghinck daer voorby, ende eenen grooten stercken windt, die de berghen scheurde, ende de rotzsteenen brack, voor den Heere henen: na den windt dan quam een Aertbeuinghe: doch de Heere en was niet in der Aertbeuinghe. | |
12Ende na de Aertbeuinghe quam een vyer, doch de Heere en was niet in het vyer: ende na het vyer quam een stil saechtmoedich suysen. | |
13Doe dat Elia hoorde, bedeckte hy zijn aensicht met synen mantel, ende ghinck wt, ende tradt in de deure der speloncken: ende siet, doe quam een stemme tot hem, ende sprack: Wat hebstu hier te doen Elia? | |
14Hy sprack: Ick hebbe om den Heere den God Zebaoth gheijuert: Ga naar margenootg want de kinderen Israels hebben dijn Verbondt verlaten, dyne Altaren ghebroken, dyne Propheten met den sweerde verworcht, ende ick ben alleen ouerbleuen, ende sy staen daer na, dat sy my het leuen nemen. | |
15Nu de Heere sprack tot hem: Ga naar margenooth Gaet wederom dijns weechs, door de woestijne na Damascon: ende gaet daer in, ende salft Ga naar margenooti Hasael ten Koninck ouer Syrien. | |
[Folio 121v]
| |
Israel, ende Ga naar margenootl Elisa den sone Saphat van AbelMehola, ten Propheet in dijn stede. | |
17Ende het sal gheschieden, dat, wie den sweerde Hasael ontloopt, dien sal Iehu dooden: ende wie den sweerde Iehu ontloopt, dien sal Elisa dooden. | |
18Ga naar margenootm Ende ick wil laten ouerblijuen seuen duysent in Israel, namelick, alle knyen, die hen niet ghebuycht en hebben voor Baal, ende alle mont, die hem niet ghekust en heeft. | |
19Ende hy ghinck van daer, Ga naar margenoot+ ende vandt Elisa den sone Saphat, Ga naar margenoot+ dat hy ploechde met twaelf iock ossen voor hem henen, ende hy was selue met den twaeluen. Ende Elia ghinck tot hem, ende wierp synen mantel op hem. | |
C.20Hy nu verliet de runderen, ende liep Elia na, ende sprack: Ga naar margenootn Laet my mynen vader ende mijn moeder kussen, so wil ick dy nauolghen. Hy sprack tot hem: Gaet henen, ende koemt weder, want Ga naar margenooto ick hebbe wat met dy te doen. | |
21Ende hy liep weder van hem, ende nam een iock runderen, ende offerde het, ende koocte het vleesch met den houtwercke aen den runderen, ende gaf het den volcke, dat sy aten: ende maecte hem op, ende volchde Elia na, ende diende hem. |
|