Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xvij. Capitel.

1. Elia voorseyt den Ahab eenen dieren tijt, 6. wort vanden Rauen, 9. daer na vander weduwen te Zarpath ghespijst, 19. ende maeckt syner weerdinnen sone leuendich.

A.1

ENde Elia de Thisbiter, ⁺ vanden burgeren Gilead, sprack tot Ahab: ^a So warachtich als de Heere de God Israels leeft, voor dien ick sta: Daer en sal dit Iaer ouer, noch dauw noch reghen komen, ick en segge het dan.

+ De historie van Elia den Prophete.

a Syrach. 48.a.3. Iacob. 5.b.17. 1.Regum. 18.e.41. 2.Regum. 3.b.17. Luce. 4c.25.

2

Ende het woort des Heeren quam tot hem, ende sprack:

3

Gaet wech van hier, ende wendet dy teghent Oosten, ⁺ ende verbercht dy aen der beke Crith, die teghen de Iordane vliett.

+ Eenen dieren tijt te Elias tijden.

4

Ende salt vander beke drincken, ende ick hebbe den Rauen gheboden, dat sy dy aldaer sullen besorghen.

5

Hy dan ghinck henen, ende dede na den woorde des Heeren: ende ghinck wech, ende settede hem aen de beke Crith, die teghen de Iordane vliett.

6

Ende de Rauen brachten hem broot ende vleesch, des morghens ende des auonts, ende hy dranck wt der beke.

7

Ende het gheschiedde na sommighe daghen, dat de beke wt droochde, want daer en was gheenen reghen inden lande.

9

Doe quam het woort des Heeren tot hem, ende sprack:

9

^b Maeckt dy op, ende gaet na Zarpath, die by Zidon leyt, ⁺ ende blijft aldaer: want ick hebbe aldaer eener weduwen gheboden, dat sy dy besorghe.

b Luc. 4.c.26.

+ Elias koemt totter weduwen te Zarpath.

B.10

Ende hy maeckte hem op, ende ghinck na Zarpath: ende doe hy quam aen de poorte der stadt, siet, doe was daer een weduwe, ende las hout op: ende hy riep haer, ende sprack: ^c Haelt my een weynich waters int vat, dat ick drincke.

c Iudic. 4.b.19.

11

Doe sy nu henen ghinck wat te halen, riep hy haer, ende sprack: Brengt my oock een bete broots mede.

12

Sy sprack: So warachtich als de Heere dijn God leeft, ick en hebbe niets ghebackens, sonder alleen een hantuol meels inden Cad, ende een weynich olye inder kruycken: ende siet, ick hebbe een hout oft twee opgelesen, ende ga in, ende wil my ende mynen sone wat toerichten, dat wy eten ende steruen.

13

Elia sprack tot haer: En vreest dy niet: gaet henen, ende maeckt het als du geseyt hebst: doch maeckt my eerst een kleyn gheback daer van, ende brengt het my hier wt: dy dan ende dynen sone, saltu daer na oock wat maken.

14

Want also spreect de Heere, de God Israels: Het meel inden Cad en sal niet vermindert worden, ende der olykruycken en sal niets ontbreken, tot op den dach, wanneer de Heere reghenen laten sal op Aerden.

15

Sy ghinck henen, ⁺ ende maeckt het, als Elia gheseyt hadde: ende hy att, ende sy oock, ende haer huys, eenen tijt lanck.

+ Een troostlick exempel tegen de buycksorge.

16

Het meel inden Cad en wert niet vermindert, ende der olykruycken en ontbrack niets, na den woorde des Heeren, dat hy ghesproken hadde door Elia.

[fol. 120v]

17

Ende na dese ^d geschiedenissen wert der vrouwen syner weerdinnen sone kranck, ende zijn krancheyt was so seer hardt, dat gheenen adem meer in hem en bleef.

d Of, daden

18

Ende sy sprack tot Elia: Wat hebbe ick met dy te doen, du man Gods? du bist tot my hierin ghekomen, dat myner misdaet ghedacht, ende mijn sone ghedoodt worde.

19

Hy sprack tot haer: Gheeft my dynen sone hier: ende hy nam hem van haren schoot, ende ghinck op, op de sale daer hy woonde, ende leyde hem op zijn bedde,

C.20

Ende riep den Heere aen, ende sprack: Heere mijn God, hebstu oock der weduwen, by welcke ick een gast ben, so qualick ghedaen, dat du haren sone doodest?

21

^e Ende hy mat hem ouer den kinde drymael, ⁺ ende riep den Heere aen, ende sprack: Heere mijn God, laet de ziele des kints weder tot hem komen.

e 2.Reg. 4.d.34. Syra. 48.a.5. b.15 Luce. 7.b.14. Actuum. 20.b.10.

+ Elia maect syner weerdinnen soon leuendich

22

Ende de Heere verhoorde de stemme Elia: ende de ziele des kints quam weder tot hem, ende wert leuendich.

23

Ende Elia nam het kint, ende brachte het af van de sale int huys, ende gaf het syner moeder, ende sprack: Siet daer, dijn sone leeft.

24

Ende de vrouwe sprack tot Elia: Nu bekenne ick, dat du een man Gods bist, ende des Heeren woort in dynen monde, is waerheyt.