Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiij. Capittel.

1. Een Propheet propheteert teghen den Altaer te BethEl, 4. Ierobeams arm, dien hy tegen hem wtrect, verdorret, 6. ende wort door desseluen Propheten ghebet als te voren, 8. De Propheet heeft Gods beuel, hy en sal aen die plaetse noch eten noch drincken, 14. laet hem dat selue van eenen anderen Propheet ontgheuen, 20. ende wert na des Heeren woort, (24. van eenen leeuwe ghedoodt,) 30. in een vreemt graf begrauen, 33. Ierobeam blijft goddeloos, ende onbekeert.

A.1

ENde siet, ⁺ een man Gods quam van Iuda, door het woort des Heeren te BethEl, ende Ierobeam stont byden Altaer om te roocken.

+ Propheteringe tegen den Altaer te BethEl

2

Ende hy riep tegen den Altaer door het woort des Heeren, ende sprack: Altaer, altaer, so spreeckt de Heere: ^a Siet, daer sal een sone den huyse Dauids gheboren worden, met name Iosia, ^* die sal op dy offeren de Priesters der hoochten, die op dy roocken, ende sal menschen beenen op dy verbernen.

a Gen. 16.b.11 ende 17.b.19. Iudic. 13.c.20.

* 2.Reg. 23.b.16.

3

Ende hy gaf dies daechs een teecken, ende sprac: Dat is het teecken, dat de Heere sulcx ghesproken heeft: Siet, den Altaer sal van malcanderen scheuren, ende de asschen vergoten worden die daer op zijn.

[fol. 118v]

4

Doe nu de Koninck dat woort vanden man Gods hoorde, ⁺ die teghen den Altaer te BethEl riep, rechtede hy zijn hant wt by den Altaer, ende sprack: Grijpt hem: ende zijn hant verdordde, die hy teghen hem wtghereckt hadde, ende en kondese niet weder na hem trecken.

+ Ierobeam verdorret synen arm.

5

Ende den Altaer scheurde van malcanderen, ende de asschen werden vergoten vanden Altaer, na het teecken dat de man Gods ghegeuen hadde, door het woort des Heeren.

6

Ende de Koninck antwoordde, ende sprack tot den man Gods: ^b Bidt het aenghesichte des Heeren dijns Gods, ende bidt voor my, dat mijn hant weder tot my kome: doe badt de man Gods het aenghesicht des Heeren, ende den Koninck wert syne hant weder tot hem ghebracht, ende wert als sy te voren was.

b Exo. 8.a8. ende 9.c.28. ende 10.b.17. Nume. 21.a.7. Actuum. 8.c.23.

7

Ende de Koninck sprack met den man Gods: Koemt ende gaet met my te huys, ende laeft dy, ick wil dy een gheschenck gheuen.

8

Daerenteghen de man Gods sprack totten Koninck: ^c Wanneer du my oock dijn half huys gauest, so en ghinghe ick doch niet met dy: want ick en wil aen dese plaetse gheen broot eten noch water drincken.

c 2.Reg. 5.b.16.

9

Want also is my gheboden door des Heeren woort, ende gheseyt: Du en salt gheen broot eten, ende gheen water drincken, ende niet weder door den wech komen, dien du ghegaen bist.

B.10

Ende hy ghinck wech door eenen anderen wech, ende en quam niet weder door den wech, dien hy na BethEl ghekomen was.

11

Daer woonde nu een oudt Propheet te BethEl, tot dien quam zijn sone, ende vertelde hem alle wercken die de man Gods ghedaen hadde dies daechs te BethEl, ende de woorden die hy totten Koninck ghesproken hadde.

12

Ende haer vader sprack tot hen: Waer is den wech dien hy ghetoghen is? ende zijn sonen wesen hem den wech, dien de man Gods ghetoghen was, die van Iudea ghekomen was.

13

Ende hy sprack tot syne sonen: Sadelt my den Ezel: ende doe sy hem den Ezel sadelden, reedt hy daer op.

14

Ende tooch den man Gods na, ende vandt hem onder een eycke sitten: ende sprack tot hem: Bistu de man Gods, die van Iudea ghekomen is? Hy sprack: Ia.

15

Hy sprack tot hem: Koemt ende gaet met my te huys, ende eett broot.

16

Hy sprack daerenteghen: Ick en kan niet met dy omkeeren, ende met dy gaen: ick en wil oock gheen broot eten, noch water drincken met dy, aen dese plaetse.

17

Want daer is met my ghesproken door het woort des Heeren: Du en salt aldaer noch broot eten noch water drincken: du en salt niet weder door den wech gaen, dien du ghegaen bist.

18

Hy sprack tot hem: Ick ben oock een Prophete als du, ^d ende een Enghel heeft met my ghesproken door des Heeren woort, ende gheseyt: Voert hem wederom met dy te huys, dat hy broot ete, ende water drincke: doch hy looch hem voor:

d Galat. 1.a.8.

19

Ende voerde hem wederom, dat hy broot att, ende water dranck in synen huyse.

C.20

Ende doe sy ter tafelen saten, quam het woort des Heeren tot den Propheet, die hem wederom gheuoert hadde,

21

Ende riep den man Gods aen, die van Iudea ghekomen was, ende seyde: So spreeckt de Heere: Daerom dat du den monde des Heeren bist onghehoorsaem gheweest, ende en hebst niet ghehouden het ghebot, dat dy de Heere dijn God gheboden heeft,

22

Ende bist wederom gekeert, hebst broot ghegheten, ende water ghedroncken, aen de plaetse daer hy dy van seyde: Du en salt daer noch broot eten, noch water drincken: so en sal dijn lichaem niet in dyner vaderen graf komen.

23

Ende doe hy broot ghegheten ende ghedroncken hadde, sadelde men den Prophete, dien hy wederom gheuoert hadde, den Ezel.

24

^e Ende doe hy wech tooch, vandt hem eenen leeuwe op den wech, ⁺ ende doodde hem: ende zijn lichaem lach gheworpen inden wech, ende den Ezel stont by hem, ende den leeuwe stont by het lichaem.

e 1.Reg. 20.d.36.

+ De Propheet die Gods stemme ongehoorsaem is, wort van eenen leeuwe ghedoodt.

25

Ende doe daer lieden voorby ghinghen, saghen sy het lichaem inden wech gheworpen: ende den leeuwe by het lichaem staen: ende quamen ende seydent inder stadt, daer de oude Propheet in woonde.

26

Doe dat de Propheet hoorde, die hem wederom gheuoert hadde, sprack hy: Het is de man Gods, die den monde des Heeren is ongehoorsaem gheweest, daerom heeft hem de Heere den leeuwe ghegheuen, die heeft hem ghebroken ende ghedoodt, na het woort, dat hem de Heere gheseyt heeft.

27

Ende sprack tot syne sonen: Sadelt my den Ezel: ende doe sy hem ghesadelt hadden,

28

Tooch hy henen, ende vandt zijn lichaem inden wech gheworpen, ende den Ezel ende den leeuwe by het lichaem staen: den leeuwe en hadde niets ghegheten van het lichaem, ende den Ezel oock niet ghebroken.

29

Doe nam de Propheet het lichaem des mans Gods op, ende leyde hem op den Ezel, ende voerde hem wederom, ende quam in de stadt des ouden Propheten, dat sy hem beclaechden ende begroeuen.

D.30

Ende hy leyde het lichaem in zijn graf, ende beklaechde hem: Och broeder.

31

Ende doe sy hem begrauen hadden, sprack hy tot syne sonen: Wanneer ick sterue, so begraeft my in het graf daer de man Gods in begrauen is, ende legt mijn ghebeente by zijn ghebeente.

32

^f Want het sal gheschieden, wat hy gheroepen heeft teghen den Altaer te BethEl, door het woort des Heeren, ende teghen alle huysen der hoochten, die inden steden Samaria zijn.

f 2.Reg. 23.b.16.

33

Euenwel na dese gheschiedenisse, en keerde hem Ierobeam niet van synen boosen weghe, maer verkeerde hem, ende maecte Priesters der hoochten, vanden ^g alderslechtsten des volcx: tot wien hy lust hadde, diens hant vulde hy, ende die wert Priester der Hoochten.

g Of, alderuerachtsten

34

Ende dit wert den huyse Ierobeam tot sonde, dat hy verdoruen, ende vander Aerden verdelghet wert.