Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxij. Capittel.

Een dancksegginghe Dauids, daerom dat hem God van alle syne vyanden verlost hadde.

A.1

ENde Dauid sprac voor den Heere de woorden deses Liedts te tier tijdt, doe hem de Heere verlost hadde van der handt aller zijnder vyanden, ende van der hant Sauls,

2

Ende sprack: ^a De Heere is mijn rotzsteen, ende mijn borcht, ende mijn Verlosser.

a Psalm. 18.a.3.

3

God is mijn ^b† troost, op welcke ick vertrouwe, mijn schildt ende hoorne mijns heyls, mijn ^c bescherminghe ende mijn toeulucht, mijn ^d Heylant die du my helpest van ghewelt.

b† and. hardt oft rotze.

c an. verhooginghe

d Ofte, behouder die etc. van moetwilligen gewelt

4

Ick wil den Heere louen ende aenroepen, so sal ick van mijne vyanden verlost worden.

5

Want my hadden omuangen de ^e† smerten des doots, ende de beken, Belials verschricten my.

e† an. verknusinghe of vernielinghe

[fol. 111r]

6

Der Hellen banden omgauen my, ende des doots stricken ouerweldichden my.

7

Wanneer ick beangstet ben, so roepe ick den Heere aen, ende schreye tot mynen God: So verhoort hy mijn stemme van synen Tempel, ende mijn gheschrey koemt voor hem tot synen ooren.

8

De Aerde beefde, ende wert beweecht, de fundamenten des Hemels verruerden hen, ende beefden, doe hy toornich was.

9

Roock ghinck van zijnder neusen, ende verteerende vyer van synen monde, dat het daer van blixemde.

B.10

Hy neychde den Hemel, ende voer neder, ende het was donker onder syne voeten.

11

Ende hy voer op den Cherub, ende vlooch daer henen, ende hy sweefde op de ^* vederen des Wints.

* Psalm. 104.

12

Sijn tente rontom hem was duysternisse, ende swarte dicke wolcken.

13

Van den ^f glants voor hem ^g† brandde het met blixem.

f Of, straelschijnsel

g† an. ontbrandden de vyerkolen.

14

De Heere donderde van den Hemel, ende de hoochte liet synen donder wt.

15

Hy schoot syne stralen, ende verstroeydese: Hy liet blixemen, ende verschricktese.

16

Daer sachmen watergoten, ende des Aerdtbodems gront wert opghedeckt, voor het schelden des Heeren, voor den adem ende snuyuen syner neusen.

17

Hy schickte wt van der hoochte, ende haelde my, ende trock my wt groote wateren.

18

Hy verlossede my van myne stercke vyanden, van myne haters, die my te machtich waren.

19

Die my ouerweldichden ter tijdt mijns ongheuals, ende de Heere werdt mijn toeuerlaet.

C.20

Hy voerde my wt in het ruyme: Hy ruckte my wt, want hy hadde lust tot my.

21

De Heere doet wel by my, na mijnder gherechticheyt: Hy verghelt my na der reynicheydt mijnder handen.

22

Want ick houde de weghen des Heeren, ende en ben niet godloos teghen mynen God.

23

Want alle syne rechten houde ick voor ooghen, ende syne gheboden en worpe ick niet van my.

24

Maer ick ben sonder ^h† vlecke voor hem, ende hoede my voor sonden.

h† an. verseertheit

25

Daerom verghelt my de Heere, na mijnder gherechticheydt, na mijnder reynicheyt voor synen ooghen.

26

ⁱ By den Heyligen bistu heylich, by den vromen bistu vroom.

i Psalm. 18.c.26.

27

By den reynen bistu reyn, ende by den verkeerden bistu verkeert.

28

Want du helpest den ellendigen volck, ende met dynen ooghen vernederstu de hooghe.

29

^k Want du Heere bist mijn licht: de Heere maeckt mijn duysternisse ten lichte.

k Psalm. 19.a.8. ende 119.l.105.

D.30

^l Want met dy kan ick krijchsvolck versmijten, ende met mynen Gode ouer de mueren springhen.

l 1.Sam. 17.f.50.

31

Godes weghen zijn sonder vlecke: des Heeren reden zijn doorloutert: Hy is eenen schildt allen, die hem vertrouwen.

32

Want waer is een God, behaluen de Heere? Ende waer is een ^m† Troost, behaluen onsen God?

m† and. Hort of rotz.

33

God sterket my met kracht, ende wijset my eenen wech sonder vlecke.

34

Hy maeckt myne voeten ghelijck den Herten, ende settet my op myne hoochten.

35

ⁿ Hy leert mijne handen strijden, ende leert mijnen arm, den metalen boghe spannen.

n Psalm. 144.a.1.

36

Ende gheeft my den schilt dijns Heyls, ende wanneer du my verootmoedighest, so makestu my groot.

37

Du makest onder my ruym te gaen, dat myne enckelen niet en ^o slibberen.

o Oft wanckelen

38

Ick wil myne vyanden naiagen, ende hen verdelghen, ende en wil niet omkeeren, tot dat ickse omghebracht hebbe.

39

Ick wilse ombrenghen ende versmijten, ende en sullen my niet wederstaen: Sy moeten onder myne voeten vallen.

E.40

Du kanst my rusten met sterckte ten strijde: du kanst onder my werpen, die hen teghen my setten.

41

Du gheeft my myne vyanden in de vlucht, dat ick verstore die my haten.

42

Sy ^p liefoogen hen toe, doch daer en is gheen helper: ten Heere, doch hy antwoordet hen niet.

p Die hen niet delen Godsdiensten, by ende om God veel verdienen willen, meynent van herten, ende doent met ernste: maer sonder Gods woort, wt eygen verkoren voornemen, als onse Monincken ende alle Afgodische doen.

43

Ick wilse ontween stooten als stof op der Aerden: Als dreck op der straten, wil ickse wtbreyden ende verstroeyen.

44

Du helpest my van den twistigen volcke, ende behoedest my ten Hoofde onder den Heydenen: Een volck dat ick niet en kende, dienet my.

45

^q† Den vreemden kinderen heeft het teghen my ghefaelgeert, ende hooren myner met ghehoorsamen ooren.

q† an. De vreemde kinderen hebben my verloochent.

46

De vreemde kinderen zijn versmachtet, ende ^r† dwinghen hen in hare banden.

r† an. worden vertzaecht in hare binnenste kameren.

47

De Heere leeft, ende geloeft zy mynen ^s† Troost, ende God de troost mijns Heyls, moet verheuen worden.

s† And. sterckte

48

De God die my wrake gheeft, ende werpet de volcken onder my.

49

Hy voert my wt van myne vyanden, ende verhooghet my van dien, die hen tegen my verheffen: Du helpest my vanden moetwillighen.

F.50

^t Daerom wil ick dy dancken Heere, onder den Heydenen, ende dynen Name lofsinghen.

t Gods lof onder den Heydenen, Roma. 15.a.9.

51

^u Die synen Koninc groot Heyl bewijset, ende barmherticheyt doet synen Ghesalfden Dauids, ende synen zade eewichlick.

u Psalm. 18.f.51.