Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xx. Capittel.

1. Seba maeckt gantsch Israel afuallich, 3. Dauid besluyt syne ghescheynde bywijuen, 4. denckt den Seba met Amasa ende den gantschen Iuda te ghemoeten, ende so deser opkomen hem vertreckt, 6. wert Abisai met den volcke dat voorhanden is, henen gheschict: 8. Ioab doorsteeckt den Amasa verradelicken, 13. drijft den Seba in Abel, 16. ende laet hem door wijsheydt eens vernuftighen wijfs ter behoudinghe der stadt, ombrenghen, 23. Dauids hofregiment wert weder aengheteeckent.

A.1

ENde aldaer was een vermaert ^a heyloos man, ⁺ die hiet Seba, een sone Bichri, eens mans van Iemini, die blies de basuynen, ende sprack: ^b Wy en hebben gheen deel aen Dauid, noch erue aen den sone Isai: Een yeghelick make hem na zijnder hutten O Israel.

a Dat is, een van den grooten hansen, van hooghen adel, die eenen grooten aenhanck onder den volcke, ende een aensien of naam hadde, als Catilius te Roomen etc.

+ Seba een oproerer.

b 1.Reg. 12.b.16.

2

Doe viel van Dauid een yeghelick in Israel, ende volchden Seba den sone Bichri: Daerenteghen de mannen Iuda, hinghen aen haren Koninck, van de Iordaen aen tot Ierusalem toe.

3

Doe nu de Koninck Dauid te huys quam tot Ierusalem, nam hy de thien bywijuen, die hy ^c ghelaten hadde het huys te bewaren, ende dedese in een bewaringhe, ende besorchdese, doch hy en besliepse niet: Ende sy waren also besloten tot aen haren doot, ende leefden als weduwen.

c 2.Samu. 15.b.16

4

Ende de Koninck sprack tot ^d Amasa: ⁺ Roept my te samen alle mannen in Iuda, op den derden dach, ende du salt hier oock staen.

d 2.Sam. 17.c.25. ende 19.b.13.

+ Amasa.

5

Ende Amasa ginck henen, Iuda te roepen: Doch hy vertooch den tijdt, die hy hem bestemt hadde.

6

Doe sprack Dauid tot Abisai: ⁺ Nu sal ons Seba de sone Bichri, meer leedts doen, dan Absalom: Neemt du de knechten dijns heeren, ende iaecht hem na, dat hy nerghens vaste steden voor hem en vinde, ende ontuliede wt onsen ooghen.

+ Abisai iaecht den Seba na.

7

Doe toghen hem na de mannen Ioabs: daertoe de Crethi ende Plethi, ende alle de stercken: ende sy toghen wt van Ierusalem, na te iaghen Seba den sone Bichri.

8

Doe sy nu by den grooten steen waren te Gibeon, quam Amasa voor hen henen: Ioab nu was begordt op zijn kleedt, dat hy aen hadde, ende hadde daer een sweerdt om ghegordt, dat hinck op zijnder heupe in de scheede, dat ghinck gheerne ^e† wt ende in.

e† An. ontuiel hem

9

Ende Ioab sprack tot Amasa: ⁺ Vrede met dy mijn broeder: ende Ioab vatede met zijnder rechter hant Amasa by den baert, dat hy hem kuste.

+ Ioab steeckt Amasa doot, om afgonst wille der Veldthooftmanschap

B.10

^f Ende Amasa en hadde gheen achtinghe op het sweert inder hant Ioabs: ende hy stack hem daer mede ^g† inden buyck, dat hem zijn ingewant op de Aerde goot, ende en gaf hem gheenen steeck meer, ende hy sterf: Ioab nu ende zijn broeder Abisai, iaechden Seba den sone Bichri na.

f 2.Samu. 2.c.23. ende. 3.c.27. 1.Reg. 2.d.32.

g† And. onder de vijfste ribbe,

11

Ende daer tradt eener van Ioabs ionghers by hem, ende sprack: ^h Trotz, dat hem yemant make aen Ioab, ende voeghe hem by Dauid na Ioab.

h Of, Poch. and. wie met Ioab eens is, daertoe ooc met Dauid, [die volghe] Ioab na.

12

Amasa nu lach int bloet ghewentelt, midden op der straten: Doe dan eener sach, dat alle het volck daer staende bleef, nam hy Amasa van der straten op den acker, ende worp kleederen op hem: Dewijle hy sach, dat wie aen hem quam, staende bleef.

13

Doe hy nu van der straten ghenomen was, volchde alleman Ioab na, Seba den sone Bichri na te iaghen.

14

Ende hy tooch door alle stammen Israels, na Abel ende Beth Maacha, ende gantsch Haberim: ende sy vergaderden hen, ende volchden hem na,

15

Ende quamen, ende beleyden hem tot Abel ende Beth Maacha: ende maecten een bolwerck om de stadt, ende traden aen de mueren: Ende alle het volck dat met Ioab was, stormde, ende wouden de mueren neder werpen.

16

Doe riep een wijs wijf wt der stadt: ⁺ Hoort, hoort, spreect tot Ioab, dat hy herwaerts kome: Ick wil met hem spreken.

+ Een wijs wijf verlost de stadt Abel.

17

Ende doe hy tot haer quam, sprack het wijf: Bistu Ioab? Hy sprack: Ia. Sy sprack tot hem: hoort de reden dyner maget: Hy sprac, ick hoore.

18

Sy sprac: In vortijden sprackmen: ^i† Wie vraghen wil, die vraghe te Abel, ende so ghinck het wel voort.

i† And. Men sal [vrede] aenbieden: also soudemen oock met Abel voortgeuaren zijn, Deut. 20.b.10.

19

Ick ben een vanden vreetsamen ende trouwen steden in Israel, ende du wilt de stadt dooden, ende de moeder in Israel? Waerom wiltu het erfdeel des Heeren verslinden?

[fol. 110v]

C.20

Ioab antwoordde, ende sprack: Dat zy verre, dat zy verre van my, dat ick verslinden ende verderuen soude.

21

Het is niet also daerom: maer een man vant gheberchte Ephraim, met namen Seba, de sone Bichri, heeft hem ^k† verheuen tegen den Koninc Dauid: ^l gheeft denseluen hier alleen, so wil ick van der stadt trecken: Het wijf sprack tot Ioab: Siet, zijn hooft sal tot dy ouer de mueren gheworpen worden.

k† an. opgeporret

l Iudic. 20.b.13.

22

Ende het wijf quam in tot allen volcke met haerder wijsheyt: ende sy hieuwen Seba den sone Bichri, den kop af, ende worpen hem tot Ioab: ^m Doe blies hy de basuynen, ende sy verstroeyden hen van der stadt, ⁺ een yeghelick in zijn hutten: Ioab dan quam te Ierusalem totten Koninc.

m 2.Samu. 2.c.28

+ Seba de oproerder koemt om.

23

ⁿ Ioab nu was ouer het gantsche heyr Israels, ⁺ Benaia de sone Ioiada, was ouer de Crethi ende Plethi.

n 2.Samu. 8.b.16

+ Hofregimet Dauids.

24

Adoran was Rentmeester: Iosaphat de sone Ahilud was Cantzelier.

25

Seia was Schrijuer: Zadok ende AbIathar waren Priesters. Daertoe was Ira de Iairiter Dauids Priester.