Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

[fol. 109r]

Dat xviij. Capittel.

1. Dauid ordineert zijn Ueltordeninghe, 3. ende so hem geweert wort mede te trecken, 5. doet hy ernstich beuel, sy sullen des Absaloms verschoonen, 7. de oproerighe komen om, 9. Absalom hangt by den hayre aen den boom, 14. werdt doorsteken, 17. ende eergierich, oneerlick begrauen, 19. Ahimaaz ende Cusi loopen tijdinghe draghen den Koninck, 33. die werdt hoochlick bedroeft.

A.1

ENde Dauid ordineerde het volck dat hy hem was, ⁺ ende settede ouer hen Hooftlieden, ouer duysent ende ouer hondert.

+ Veltordeninge Dauids.

2

^a Ende sandt des volcks een derdendeel wt, onder Ioab, ende een derdendeel onder Abisai, den sone ZeruIa, Ioabs broeder, ende een derdendeel onder ^b Ithai den Gethiter: ende de Koninck sprack totten volcke: Ick wil oock met v wttrecken.

a 1.Samu. 11.b.12

b 2.Sam. 15.b.19.

3

Doch het volck sprack: ^c Du en salt niet wttrecken: want wanneer wy al vielen, of de helfte steruen, so en sullen sy hen onser niet aennemen: want du bist als wanneer onser thien duysendt waren: so isset nu beter, dat du ons wt der stadt helpen moghest.

c 2.Sam. 21.b.17.

4

De Koninck sprack tot hen: Wat v behaecht, dat wil ick doen: Ende de Koninck tradt aen de poorte, ende alle het volck tooch wt by honderden ende by duysenden.

5

Ende de Koninck geboot Ioab, ende Abisai, ende Ithai, ende sprack: Gaet my suyuerlicken om met den ionghelinck Absalom: ende alle het volck hoorde het, doe de Koninck allen Hooftlieden gheboot van Absalom.

6

Ende doe het volck wt quam op het veldt, Israel teghen, verhief hem den strijdt int wout Ephraim.

7

Ende het volck Israels wert aldaer gheslagen, ⁺ voor den knechten Dauids, dat desseluen daechs eenen grooten slach gheschiedde, twintich duysendt mannen.

+ Slach ende straffe der oproerighen, die Absalom aenhingen.

8

Ende den strijdt was aldaer verstroeyt op alle den lande: ende het wout verslinde veel meer volcx dies daechs, dan het sweert verslinde.

9

Ende Absalom ontmoettede den knechten Dauids, ⁺ ende reedt op eenen Muyl: Ende doe den Muyl onder eenen grooten ^d dicken Eyck quam, verhinck zijn hooft aen den Eyck, ende sweefde tusschen Hemel ende Aerden, ende synen Muyl liep onder hem wech.

+ Absalom hangt aen der Eycke.

d Dat is, die veel tacken hadde.

B.10

Doe dat een man sach, seyde hy het Ioab aen, ende sprack: Siet, ick sach Absalom aen eender Eycken hanghen.

11

Ioab sprack tot den man, die het hem hadde aengheseydt: Siet, saghestu dat, Waerom en sloeghestu hem dan niet aldaer ter Aerden? So woude ick dy van mynent weghen, thien siluerlinghen, ende eenen gordel ghegeuen hebben.

12

De man sprack tot Ioab: Wanneer du my duysent siluerlinghen in myne hant ghewogen haddest, so en woude ick dannoch myne hant niet aen des Konincks sone gheleyt hebben: want de Koninck gheboot dy, ende Abisai, ende Ithai voor onsen ooren, ende sprack: Hoedet v, dat niet yemant den ionghelick Absalom. ^e

e Uerstaet: leedt doet.

13

Oft wanneer ick wat valsch ghedaen hadde, op mijnder zielen perijckel, dewijle dat den Koninck niets verholen wert, so soudestu selue teghen my ghestaen hebben.

14

Ioab sprack: Ick en kan niet so langhe by dy vertrecken: Doe nam Ioab dry spiessen in syne handt, ende stietse Absalom in zijn herte, doe hy noch leefde aen der Eycken. ⁺

+ Absalom wert doorsteken, ende krijcht zijn loon.

15

Ende thien ionghers, Ioabs wapendragers, maeckten hen rontom hem, ende sloeghen hem doot.

16

Doe blies Ioab de basuynen, ende brachte het volck weder, dat het Israel niet voorder naiaechde: want Ioab woude des volcx verschoonen.

17

^f Ende sy namen Absalom, ⁺ ende worpen hem int wout in eenen grooten kuyl, ende leyden eenen gantsch grooten hoop steenen op hem: ⁺ ende het gantsch Israel vluchtede een yeghelick in zijn hutten.

f Deute. 21.c.21. Iosue 7.c.25.

+ Absaloms graf.

+ Absaloms calumne.

18

^g Absalom nu hadde hem een ^h calumne opghericht, doe hy noch leefde, die staet in den Konincks valleye: want hy sprack: ⁱ Ick en hebbe gheenen sone, daerom sal dit mijns naems ghedachtenisse zijn: ende hiet de calumne na synen name: ende heet oock tot op desen dach: Absaloms ruymte.

g Deuter. 16.c.22. 1.Sam. 15.b.12.

h Of, standtteecken

i 2.Sam. 14.c.27.

19

Ahimaaz de sone Zadok sprack: Lieue, laet my henen loopen, ende den Koninck verkondighen, dat hem de Heere recht gedaen heeft, van syner vyanden handen.

C.20

Ioab daerenteghen sprack: Du en brenghest heden gheen goede bootschap: Op eenen anderen dach saltu bootschap brenghen, ende heden niet: want des Konincks sone is doot.

21

Ende tot Cusi sprack Ioab: Gaet henen, ende segt den Koninck aen, wat du ghesien hebst: ende Cusi badt aen, ende liep henen.

22

Ende Ahimaaz de sone Zadok, sprack noch eenmael tot Ioab: Hoe, wanneer ick oock henen liep den Cusi na? Ioab sprack: Wat wiltu henen loopen mijn sone? Coemt herwaerts, du salt gheen goede bootschap brenghen.

23

Hoe of ick henen liepe? Hy sprac tot hem: So loopt doch henen: Also liep Ahimaaz henen op den stracken weghe, ende quam voor Cusi.

24

Dauid nu sat tusschen twee poorten: ende de wachter ghinck op het dack der poorten aen der mueren, ende hief syne oogen op, ende sach eenen man loopen alleen,

25

Ende riep, ende seyde het den Koninck aen: De Koninck sprack, is hy alleen, so is een goede bootschap in synen monde: ende doe deselue ghinck ende hiertoe quam,

26

Sach de wachter eenen anderen man loopen, ende riep inde poorte, ende sprack: Siet, een man loopt alleen: Ende de Koninck sprack: Die is oock een goedt bode.

27

De wachter sprack: Ick sie des eersten loop aen, als den loop Ahimaaz, des soons Zadok: Ende de Koninck sprack: Het is een goedt man, ende brengt een goede bootschap.

28

Ahimaaz nu riep, ⁺ ende sprack totten Koninc: Vrede, ende badt aen voor den Koninck op zijn aensicht ter Aerden, ende sprack: Gheloeft zy de Heere dijn God, die de lieden, die hare handt tegen mynen heere den Koninck ophieuen, ouer ghegheuen heeft.

+ Ahimaaz brengt Dauid tijdinge

29

De Koninck daerenteghen sprack: Gaet het oock den ionghelinck Absalom wel? Ahimaaz sprack: Ick sach een groot rumoer doe des Konincx knecht Ioab, my dynen knecht hier sandt, ende en weet niet wat het was.

D.30

De Koninck sprack: Gaet daer om, ende treedt herwaerts: Ende hy ginck daer om, ende stondt daer.

31

Siet, ⁺ doe quam Cusi, ende sprack: Ick brenge goede bootschap mijn heere Koninck: De Heere heeft dy heden recht gedaen, van der hant aller, die hen teghen dy verhieuen.

+ Cusi brengt oock tijdinghe.

32

De Koninck sprack tot Cusi: Gaet het den ionghelinck Absalom oock wel? Cusi sprack: Het moet allen vyanden mijns heeren des Konincks so gaen, als het den ionghelinck gaet, ende allen die hen teghen dy verheffen, ⁺ quaedt te doen,

+ Clage Dauids ouer Absalom.

[fol. 109v]

33

Doe wert de Koninck bedroeft, ende ghinck opwaerts op den Sael in de poorte, ende weende: ende int gaen, sprack hy also: ^k Mijn sone Absalom, mijn sone, mijn sone Absalom: woude het God, dat ick voor dy moeste steruen: O Absalom, mijn sone.

k 2.Sa. 19.a.1.4.