Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Ahitophels raet tegen Dauid, 6. Husai raet voor Dauid, 15. bootschap wort aen Dauid geschict door de Priesters, 23. Ahitophel verhangt hemseluen, 24. Absalom iaecht synen vader na met Amasa synen hooftman, 27. Dauid krijcht onthoudt inder woestijne. | |
A.1ENde Ahitophel sprack tot Absalom: Ga naar margenoot+ Ga naar margenoota Ick wil twaelf duysent mannen wtlesen, ende my opmaken, ende Dauid naiaghen by nacht, | |
2Ende wil hem oueruallen, dewijle dat hy mat ende moede is: wanneer ick hem dan verschricke, dat alle het volc dat by hem is, vlucht, so wil ick den Koninck alleene slaen, | |
3Ende alle het volck weder tot dy brenghen: wanneer dan een yegelick tot dy ghebracht is, als du begheerest, so blijft alle het volc met vreden. | |
4Dat dochte Absalom goet zijn, ende alle Oudtsten in Israel. | |
5Doch Absalom sprack: Lieue, latet Husai den Arachiten oock eysschen, ende hooren wat hy daer toe seyt. | |
6Ende doe Husai tot Absalom inquam, sprack Absalom tot hem: Sulcx heeft Ahitophel ghesproken: segt du: Sullen wy het doen, ofte niet? | |
7Doe sprack Husai tot Absalom: Ga naar margenoot+ Het en is gheenen goeden raet dien Ahitophel op dit mael ghegheuen heeft. | |
8Ende Husai sprack voorder: Du kenst dynen vader wel, ende syne lieden, dat sy sterck zijn, ende eens toornighen gemoets, Ga naar margenootb als eenen Beyr, dien de ionghen op den velde ghenomen zijn: daertoe is dijn vader een krijchsman, ende en sal niet versuymen met den volcke. | |
9Siet, hy heeft hem nu misschien versteken erghens in eenen kuyl, oft elders aen een plaetse: wanneert dan gheschiedde, dat het ten eersten mael qualick verghinck, ende daer quame een gheschrey, ende sprake: Daer is eenen slach gheschiet inden volcke, dat Absalom nauolchde, | |
B.10So soude yeghelick vertzaecht worden, die sus oock een krijchsman is, ende een herte heeft als eenen leeuw: want gantsch Israel weet, dat dijn vader sterck is, ende krijchslieden, die by hem zijn. | |
11Daerenteghen, dat rade ick: dat du tot dy vergaderest het gantsche Israel, van Dan aen, tot Berseba toe, so vele als des zandts aen de Zee, ende dyne persoon tercke met hen. | |
12So willen wy hem oueruallen, aen welcke plaetse wy hem vinden, ende willen ouer hem komen, gelijck als den dauw op de Aerde valt, dat wy van hem ende alle syne mannen, niet eenen ouer laten. | |
13Ist dat hy hem dannoch in een stadt vergadert, so sal het gantsche Israel stricken aen deselue stadt worpen, ende in het water trecken, datmen daer niet een steenken van en vinde. | |
14Doe sprack Absalom, ende een yeghelick in Israel: Den raet Husai des Arachiten is beter, dan Ahitophels raet: Ga naar margenootc doch de Heere schicktede het also, dat den goeden raet Ahitophels verhindert wert: op dat de Heere ongheluck ouer Absalom brochte. | |
15Ga naar margenootd Ende Husai sprack tot Zadok ende AbIathar den Priesteren: Ga naar margenoot+ So ende so heeft Ahitophel Absalom ende den Oudtsten in Israel, gheraden: daerenteghen ick hebbe so ende so gheraden. | |
16So sendet nu Ga naar margenoote† haestelick henen, ende laet het Dauid aenseggen, ende segt: En blijft niet ouer nacht op den vlacken velde der woestijnen, maer maect dy daer ouer, dat de Koninck niet verslonden en worde, ende alle het volck dat by hem is. | |
17Ionathan nu ende Ahimaaz stonden by de fonteyne Rogel: ende een maecht ghinck henen, ende seyde het hen aen: ende sy ghingen henen, ende seydent Dauid aen: want sy en dorsten hen niet sien laten, dat sy in de stadt quamen. | |
18Eenen Ionghen dannoch sachse, ende seyde het Absalom aen: doch die beyde ghinghen haestelick henen, ende quamen in eens mans huys te Bahurim, die hadde eenen bornput in synen hof, daer daelden sy in. | |
19Ende de vrouwe nam ende spreydde een decksel ouer den put, ende spreydde daer gort ouer, datmen het niet en merckte. | |
C.20Doe nu de knechten Absaloms tot de vrouwe int huys quamen, spraken sy: Waer is Ahimaaz ende Ionathan? De voruwe sprack tot hen: Sy ghinghen ouer dat waterken: ende doe syse sochten ende niet en vonden, ginghen sy weder na Ierusalem. | |
21Ende doe sy wech waren, klommen sy wt den put, ende ginghen henen, ende seydent Dauid den Koninck aen, ende spraken tot Dauid: Maect v op, ende gaet haestelick ouer dat water, want so ende so heeft Ahitophel teghen v raet ghegeuen. | |
22Doe maecte hem Dauid op, ende alle het volck dat by hem was, ende ghinghen ouer de Iordane, tot dat het licht morghen wert: ende het en faelgeerde niet aen eenen, die niet ouer de Iordane ghegaen en ware. | |
23Als nu Ahitophel sach, Ga naar margenoot+ dat synen raet niet voortghegaen en was, sadelde hy synen Ezel, maeckte hem op, ende tooch na huys in zijn stadt, ende beschickte zijn huys, Ga naar margenootf ende verhinck hem, ende sterf: ende wert begrauen in zijns vaders graf. | |
24Ende Dauid quam tot Mahanaim: ende Absalom tooch ouer de Iordane, ende alle mannen Israels met hem. | |
25Ga naar margenootg Ende Absalom hadde Amasa in Ioabs stede ghestelt ouer het heyr: Ga naar margenoot+ Ga naar margenooth Amasa nu was eens mans sone, die hiet Iethra, een Ga naar margenooti† Iesraeliter, die welcke lach by Abigail der dochter Nahas, der suster ZeruIa Ioabs moeder. | |
26Israel nu ende Absalom legerden hen in Gilead. | |
27Doe Dauid te Mahanaim gekomen was, Ga naar margenoot+ doe brachten Sobi de sone Ga naar margenootk Nahas, van Rabbath der kinderen Ammon, ende Ga naar margenootl Machir de sone Ammiel van Lodabar, ende Ga naar margenootm Barsillai een Gileaditer van Roglim, | |
28Ga naar margenootn† Beddewerck, beckens, Aerden vaten, tarwe, gherste, meel, sanghen, boonen, erweten, gortte, | |
29Honich, boter, schapen, ende runderkese tot Dauid, ende tot den volcke dat by hem was: want sy dachten, dat volck sal hongherich, moede, ende dorstich zijn, inder woestijne. |
|