Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiij. Capittel.

1. Ammon, 3. met listigen raet Ionadab, 9. schendt Thamar, 15. haetse daer na, 17. ende stootse van hem wt, 19. Absalom haer broeder vertroostse, 23. heeft een scheermaeltijt na tween Iaren, 28. ende laet Ammon doot slaen, 30. het gheschrey koemt voor Dauid, die is bouen maten droeuich, 37. Absalom vliedt na Gesur.

A.1

ENde het gheuiel daer na, ⁺ dat Absalom de sone Dauids, hadde een schoone suster, die hiet Thamar, ende Ammon de sone Dauids kreechse lief.

+ Thamar Absalons suster.

2

Ende Ammon stelde hem kranck om Thamar syner suster wille: ⁺ want sy was een maecht, ende het dochte Ammon swaer zijn dat hy haer wat doen soude.

+ Hier gaet nu dat ongheluck aen, dat Nathan hieruoor Cap. 12. den Dauid verkondicht heeft.

3

Ammon nu, hadde eenen vrient, die hiet Ionadab, een sone Simea Dauids broeder, ende deselue Ionadab was een seer wijs man.

4

Die sprack tot hem: Waerom bistu so mager? du Konincx sone, van daghe te daghe? machstu het my niet segghen? Doe sprack Ammon tot hem: Ick hebbe Thamar mijns broeders Absaloms suster lief ghekreghen.

5

Ionadab sprack tot hem: Legt dy op dijn bedde, ende maeckt dy kranck: wanneer dan dijn vader koemt dy te besien, so spreeckt tot hem: Lieue, laet mijn suster Thamar komen, dat sy my spijse, ende make voor my een eten, dat ick het aensie, ende van haerder hant ete.

6

Also leyde hem Ammon, ende maeckte hem kranck: doe nu de Koninck quam hem te besien, sprack Ammon totten Koninck: Lieue, laet mijn suster Thamar komen, dat sy voor my een moes of twee make, ende ick van haerder hant ete.

7

Doe sandt Dauid na Thamar int huys, ende liet haer seggen: Gaet henen int huys dijns broeder Ammons, ende maeckt hem een spijse.

8

Thamar ghinck henen int huys haers broeders Ammon: hy nu lach te bedde: ende sy nam ^a† meel, ende roerde het te hoop, ende soodt het voor synen ooghen, ende koocte hem een moes.

a† And. deech, ende kneedde ende bieck het voor synen oogen, ende koockte hem een gheback. Ende sy nam de panne, ende schudde het voor, etc.

9

Ende sy nam dat gherichte, ende goot het voor hem wt: doch hy en woude niet eten: ende Ammon sprack: Laet een yeghelicken van my wt gaen: ende een yeghelick ghinck van hem wt.

B.10

Doe sprack Ammon tot Thamar: Brengt my dat eten in de kamer, ⁺ dat ick van dyner hant ete: doe nam Thamar dat moes, dat sy ghemaeckt hadde, ende brachte het tot Ammon haren broeder in de kamer.

+ Ammon schendet Thamar.

11

Ende doe sy het tot hem brachte, dat hy ate, greep hyse, ende sprack tot haer: Koemt hier mijn suster, slaept by my.

12

Doch sy sprack tot hem: Niet mijn broeder, onteert my niet: want so en doetmen niet in Israel: en doet niet sulcke een sotheyt.

13

Waer wil ick met myner schande henen? ende du salt zijn als de sotten in Israel: spreeckt daerenteghen met den Koninck, die sal my dy niet ontsegghen.

14

Doch hy en woude haer niet hooren, ende ouerweldichdese, ^b ende onteerdese, ende sliep by haer.

b Gene. 34.a.2. Leuit. 18.a.9.

15

Ende Ammon wert haer ouer de mate ^c† gram, dat den haet groeter was, dan te voren de liefde was: ende Ammon sprack tot haer: Maeckt dy op, ende packt dy.

c† Of, vyandich, hatich.

16

Sy sprack daerentegen tot hem: Dat quaet is grooter dan dat ander, dat du aen my ghedaen hebst, dat du my wtstootst: doch hy en hoorde haerder stemme niet.

17

Maer riep synen Ionghen die zijn Dienaer was, ende sprack: Drijfft dese van my wt, ende sluyt de deure achter haer toe.

18

Ende sy hadde eenen bonten rock aen: want sulcke rocken droeghen des Konincx dochteren, dewijle dat sy maechden waren: ende doe haer zijn Dienaer wt gedreuen, ende de deure achter haer toeghesloten hadde,

19

Wierp Thamar asschen op haer hooft, ende scheurde den bonten rock dien sy aen hadde, ende leyde hare handen op het hooft, ende ginck daer henen ende schreydde.

C.20

Ende haer broeder Absalom sprack tot haer: Is dijn broeder Ammon by dy gheweest? nu mijn suster swijcht stille: het is dijn broeder, ende en neemt de sake so niet ter herten: also bleef Thamar ^d bedroeft in Absaloms haers broeders huys.

d Dat is, sy hielt haer in huys, ende en ghinck niet meer als een maghet metten krantz onder de lieden.

21

Ende doe de Koninck Dauid sulcx alles hoorde, wert hy seer toornich.

22

Doch Absalom sprack niet met Ammon, noch quaet noch goet: doch Absalom was Ammon gram, daerom dat hy zijn suster Thamar onteert hadde.

[fol. 107r]

23

Na twee Iaren nu hadde Absalom ^e schaepscheerders te BaalHazor, die onder Ephraim leyt: ende Absalom noodde alle kinderen des Konincx,

e Gene. 31.b.19. ende 38.b.12. 1.Sam. 25.a.2.

24

Ende quam totten Koninck, ende sprack: Siet, dijn knecht heeft schaepscheerder, de Koninck woude doch met tsamen synen knechten, met synen knecht henen gaen.

25

De Koninck dan sprack tot Absalom: Niet mijn sone, en laet ons niet alle henen gaen, dat wy dy niet en beswaren: ende doe hy hem noodichde, en wouden hy doch euenwel niet henen gaen, maer seghende hem.

26

Absalom sprack: Sal dan mijn broeder Ammon niet met ons gaen? De Koninck sprack tot hem: Waerom sal hy met dy gaen?

27

Doe noodichde hem Absalom, dat hy Ammon ende alle kinderen des Konincx, liet met hem henen gaen.

28

Absalom nu gheboot synen Ionghers, ende sprack: Siet daer op, wanneer Ammon ^f vrolick wort vanden wijn, ende ick tot v spreke: Slaet Ammon, ende doodet hem, dat ghy v niet en vreest, want ick hebbe het v gheheeten: weest vrijmoedich ende ^g† dapper daeraen. ⁺

f Of, verheucht wort, etc.

g† And. frisch.

+ Absalom laet Ammon doot slaen.

29

Also deden Absaloms Ionghers Ammon, als hen Absalom gheboden hadde: doe stonden alle kinderen des Konincx op, ende een yeghelick sat op synen Muyl, ende vloden.

D.30

Ende doe sy noch op den wech waren, quam het gheruchte voor Dauid, dat Absalom hadde alle kinderen des Konincx verslaghen, dat daer niet een van hen ouer en ware.

31

^h Doe stont de Koninck op, ende scheurde zijn kleederen, ende leyde hem op de Aerde, ende alle zijn knechten die rontom hem stonden, scheurden hare kleederen.

h 2.Sam. 1.b.11. ende 3.d.31.

32

Doe antwoordde Ionadab de sone Simea, des broeders Dauid, ende sprack: Mijn heere en dencke niet, dat alle Ionghelingen de kinderen des Konincx doot zijn, maer Ammon is alleene doot: want Absalom heeft het by hem behouden, van dien daghe aen, doe hy zijn suster Thamar onteerde.

33

So neme nu mijn heere de Koninck sulcx niet ter herten, dat alle kinderen des Konincx doodt zijn: maer Ammon is alleene doot.

34

Absalom dannoch vluchtede: ende den Ionghen op der wacht, hief zijn ooghen op, ende sach, ende siet, een groot volck quam op den wech na malcanderen, aender zijden des berchs.

35

Doe sprack Ionadab totten Koninck: Siet de kinderen des Konincx komen: also dijn knecht gheseyt heeft, so isset toeghegaen.

36

Ende doe hy hadde wtgesproken, siet, doe quamen de kinderen des Konincx, ende hieuen haer stemme op, ende weenden: de Koninck ende alle zijn knechten weenden oock gantsch seer.

37

Absalom dan vluchtede, ⁺ ende tooch tot Thalmai den sone Ammihud, den Koninck te Gesur, ende ⁱ hy droech leedt ouer synen sone alle dage.

+ Absalom vlucht tot Thalmai.

i Te weten, Dauid.

38

Doe nu Absalom vluchtede, ende te Gesur tooch, was hy aldaer dry Iaer.

39

Ende de Koninck Dauid hielt op wt te trecken teghen Absalom: want hy hadde hem ghetroost ouer Ammon dat hy doot was.