Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Hanon de Koninck der kinderen Ammon, schendt Dauids boden, 6 de Syriers, so sy hen onderstaen den kinderen Ammon te helpen, werden, 13. 18. tweemael van Dauid ende synen volcke gheslaghen. | |
A.1ENde het geuiel daer na, Ga naar margenoota dat de Koninck der kinderen Ammon sterf, Ga naar margenoot+ ende zijn sone Hanon wert KOninck in zijn stede. | |
2Doe sprack Dauid: Ick wil barmherticheyt doen, aen Hanon, den sone Nahas, Ga naar margenootb gelijck als zijn vader aen my barmherticheyt gedaen heeft: ende sandt henen, ende liet hem troosten door zijn knechten ouer synen vader. Doe nu de knechten Dauids int lant der kinderen Ammon quamen, | |
3Spraken de Gheweldighe der kinderen Ammon tot haren heere Hanon: Meynstu dat Ga naar margenootc Dauid dynen vader eere voor dynen ooghen, dat hy troosters tot dy ghesonden heeft? meynstu niet, dat hy daerom zijn knechten heeft tot dy gesonden, dat hy de stadt verspeure ende verspiede, ende omkeere? | |
4Doe nam Hanon de knechten Dauids, Ga naar margenoot+ ende schoer hen den baert half, ende sneedt hen de kleederen half af, tot aenden gordel, ende lietse gaen. | |
5Doe dat Dauid wert gheseyt, sandt hy hen teghen: want de mannen waren seer gheschendt: ende de Koninck liet hen seggen: Blijft tot Ieriho, tot dat uwen baert weder wasset, so koemt dan weder. | |
6Doe dan de kinderen Ammon saghen dat sy voor Dauid stinckende gheworden waren, sonden sy henen, ende namen aen de Syriers des huys Rehob, ende de Syriers te Zoba, twintich duysent mannen voetvolcx, ende vanden Koninck Maacha, duysent mannen, ende van Istob twaelf duysent mannen. | |
7Doe dat Dauid hoorde, sandt hy Ioab henen met den gantschen heyre der krijchslieden. | |
8Ende de kinderen Ammon toghen wt, ende rusteden hen ten strijde voor den inganck der poorten: ende de Syriers van Zoba, van Rechob, van Istob, ende van Maacha waren alleen int velt. | |
9Doe nu Ioab sach, dat den strijdt op hem ghestelt was voor ende achter, verkoos hy sommighe wt alle ionghe manschap in Israel, ende rustede hem teghen de Syriers. | |
B.10Ende dat ouerghebleuen volck dede hy onder de hant zijns broeders Abisai, dat hy hem rustede teghen de kinderen Ammon. | |
11Ende sprack: Ga naar margenootd Ist dat my de Syriers te machtich zijn, so koemt my te hulpe: worden dy oock de kinderen Ammon te machtich, so wil ick dy te hulpe komen. | |
12Hebt eenen goeden moet, ende laet ons sterck zijn voor ons volck, ende voor de steden onses Gods: de Heere dannoch doe wat hem behaecht, | |
13Ende Ioab maecte hem daertoe, Ga naar margenoot+ met den volcke dat by hem was, te strijden tegen de Syriers: ende sy vloden voor hem. | |
14Ende doe de kinderen Ammon sagen, dat de Syriers vloden, doe vloden sy oock voor Abisai, ende togen in de stadt: also keerde Ioab om van den kinderen Ammon, ende quam te Ierusalem. | |
15Ende doe de Syriers saghen, dat sy voor Israel gheslaghen waren, quamen sy te hoope. | |
16Ende HadadEser sandt henen, Ga naar margenoot+ ende bracht de Syriers op ghene zijde des waters wt, ende voerde haer macht daer in, Ga naar margenoot+ ende Sobach de Velthoofman HadadEsers tooch voor hen henen. | |
17Doe dat Dauid wert aengheseyt, vergaderde hy te hoope het gantsche Israel, ende tooch ouer de Iordane, ende quam te Helam: ende de Syriers rusteden hen teghen Dauid, met hem te strijden. | |
18Nu de Syriers vloden voor Israel: ende Dauid verworchde vanden Syriers seuen hondert waghenen: ende veertich duysent ruyters: daer toe Sobach den Velthooftman sloech hy, dat hy aldaer sterf. | |
19Doe nu de Koninghen die onder HadadEser waren, saghen, dat sy gheslaghen waren voor Israel, maeckten sy vrede met Israel, ende werden hem onderdanich: ende de Syriers vreesden hen, den kinderen Ammon meer te helpen. |
|