Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Dauid laet MephiBoseth den sone Ionathan halen, 7. gheeft hem alle goeden Sauls, ende den Ziba met synen kinderen ende knechten dat sy syne lantbouwers zijn. | |
A.1ENde Dauid sprack: Is daer oock noch yemandt ouerghebleuen vanden huyse Sauls, dat ick barmherticheyt aen hem doe, om Ionathans wille? | |
2Daer was dannoch een knecht vanden huyse Sauls, Ga naar margenoot+ die hiet Ga naar margenoota Ziba, dien riepen sy tot Dauid: ende de Koninck sprack tot hem: Bistu Ziba? hy sprack: Ia, dijn knecht. | |
3De Koninck sprack: Is daer noch yemant van den huyse Sauls, dat ick Gods barmherticheyt aen hem doe? Ziba sprack totten Koninck: Ga naar margenootb Daer is noch een sone Ionathan, lam aen de voeten. | |
4De Koninck sprack tot hem: Waer is hy? Ziba sprack totten Koninck: Siet, hy is te Lodabar, inden huyse Ga naar margenootc Machir des soons Ammiel. | |
5Doe sandt de Koninck Dauid henen ende liet hem halen van Lodabar, wt den huyse Machir des soons Ammiel. | |
6Doe nu MephiBoseth de sone Ionathan, Ga naar margenoot+ des soons Saul, tot Dauid quam, viel hy op zijn aenghesicht, ende badt aen. Dauid dan sprack: MephiBoseth: hy sprack: Hier ben ick dijn knecht. | |
7Dauid sprack tot hem: Vreest dy niet, want ick wil barmherticheyt aen dy doen, om Ionathan dijns vaders willen, Ga naar margenootd ende wil dy alle ackeren dijns vaders Sauls weder geuen: ende du salt daghelicx by mijnder tafelen het broot eten. | |
8Hy daerenteghen badt aen, ende sprack: Wie ben ick dijn knecht, dat du dy wendest tot eenen dooden hont, als ick ben? | |
[Folio 105v]
| |
9Doe riep de Koninck Ziba Sauls Ionghen, ende sprack tot hem: Ga naar margenoote Alles wat Sauls geweest is, ende zijns gantschen huys, dat hebbe ick den sone dijns heeren ghegheuen. | |
B.10So bearbeyt hem nu synen acker, du ende dyne kinderen ende knechten, ende brengt het hem in, dat het dijns heeren soons broot zy, dat hy hem gheneere: doch MephiBoseth dijns heeren sone sal daghelicx het broot eten by mijnder tafelen. Ziba hadde vijfthien sonen ende twintich knechten. | |
11Ende Ziba sprack totten Koninc: Alles als mijn heere de Koninck synen knecht geboden heeft, so sal zijn knecht doen: ende Ga naar margenoot† MephiBoseth ete by myner tafelen als des Konincx kinderen een. | |
12Ende MephiBoseth hadde eenen kleynen sone, Ga naar margenoot+ die hiet Micha: ende alle wat inden huyse Ziba woonde, dat diende MephiBoseth. | |
13Ende MephiBoseth woonde te Ierusalem: want hy att daghelicx by des Konincx tafel, Ga naar margenootf ende hinckte met synen beyden voeten. |
|