Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. Dauid wort gesalft ten Koninck ouer gantsch Israel, 6. wint de borcht Zion, 11. ende bouwet een Konincklick huys, 23. krijcht wt meer wijuen ende bywijuen meer kinderen, 17. ende slaet tweemael wt raet ende hulpe des Heeren, de Philisteen.

A.1

ENde alle stammen Israels quamen tot Dauid te Hebron, ende spraken: ^a Siet, wy zijn dijns gebeents ende dijns vleeschs.

a 1.Paralip. 11.a.1 ende 12.c.23.

2

Daertoe oock te voren doe Saul Koninck ouer ons was, voerdestu Israel wt ende in: so heeft dy de Heere geseyt: ^b Du salt mijn volck Israel hoeden, ende salt een Hertoghe zijn ouer Israel.

b Psalm. 78.h.71.

3

Ende alle Oudtsten in Israel, quamen totten Koninc te Hebron: ende de Koninc Dauid maecte een verbont met hen te Hebron voor den Heere, ende sy salfden Dauid ten Koninck ouer Israel.

4

Dertich Iaer was Dauid oudt, doe hy Koninck wert, ^c ende regeerde veertich Iaer.

c 1.Reg. 2.b.11.

5

Te Hebron regeerde hy seuen Iaer ende ses maenden, ouer Iuda, ende te Ierusalem regeerde hy dry ende dertich Iaer, ouer gantsch Israel ende Iuda.

6

Ende de Koninck tooch henen met syne mannen na Ierusalem teghen de Iebusiters, die inden lande woonden: doch sy spraken tot Dauid: Du en salt hier niet in komen, ^d† maer blinde ende lamme sullen dy af drijuen (dat meynden sy doch, dat Dauid daer niet in en soude komen.)

d† And. du drijfst dan de lamme ende blinde af. Dese blinde ende lamme zijn haer Afgoden gheweest, welcke sy Dauid te spijt, ende teghen hem op de mueren stelden, als hare patronen, diese beschutten ende beschermen souden: gelijck alsmen nu ter tijt ooc met de beelden der Heyligen doet. Q.d. Du krijgest niet met ons, maer met onse Goden: biedt dy met hen, sy sullen dy wel weeren. Niet dat sy deselue blinde oft lamme geheeten hebben, maer de Gheest Gods inden genen die daer na de Historien beschreuen hebben, noemtse also.

7

Dan Dauid wan de borcht Zion, dat is Dauids stadt.

8

Doe sprack Dauid desseluen daechs: ^e Wie de Iebusiters slaet, ende vercrijcht de dackgoten, de lammen ende blinden, dien de ziele Dauids vyant is: daerwt spreecktmen: ^f Laet gheenen blinden noch lammen int huys komen.

e 1.Parali. 11.a.6. Dit zijn haestige afgebroken woorden, alsomen in vreuchden ende treuren plach te spreken of hy seggen woude, dien sal het wel ende sonderlick geloont worden.

f Leuit. 21.b.18.

9

Also woonde Dauid op de borcht, ende hietse Dauids stadt: ende Dauid boude rontom van Millo, ende van binnen.

B.10

Ende Dauid ghinck, ende nam toe, ende de Heere de God Zebaoth, was met hem.

11

^g Ende Hiram de Koninck te Tyro sandt boden tot Dauid, ende cederen boomen ter wandt, ende timmerlieden, ende steenhouwers, dat sy Dauid een huys bouweden.

g 1.Paral. 14.a.1.

12

Ende Dauid merckte dat hem de Heere een Koninck ouer Israel beuesticht hadde, ende zijn Konincrijck verhoocht, om zijn volck Israels wille.

13

^h Ende Dauid nam noch meer wijuen ende bywijuen te Ierusalem, daer na als hy van Hebron ghekomen was, ende hem werden noch meer sonen ende dochteren gheboren.

h 2.Sam. 3.a.2.

14

ⁱ Ende dat zijn de namen dier die hem te Ierusalem gheboren zijn: Samua, Sobab, ^k Nathan, Salomo,

i 1.Paralip. 3.a.5.

k Luc. 3.d.31.

15

Iebehar, Elisua, Nepheg,

16

Iaphia, Elisama, Eliada, Eliphelet.

17

^l Ende doe de Philisteen hoorden, datmen Dauid ten Koninck ouer Israel ghesalft hadde, toghen sy alle op, Dauid te soecken: doe dat Dauid vernam, tooch hy af in een borcht.

l l.Paral. 24.a.8.

18

Doch de Philisteen quamen, ende leyden hen neder in de leechte Rephaim.

19

^m Ende Dauid vraechde den Heere, ende sprack: Sal ick op trecken teghen de Philisteen? ende wiltuse in mijn hant gheuen? ⁺ De Heere sprack tot Dauid: Treckt op: ick wil de Philisteen in dyne handen gheuen.

m 1.Sam. 23.a.2. 2.Sam. 2.a.1.

+ Dauid slaet de Philisteen.

C.20

ⁿ Ende Dauid quam te BaalPrazim, ende sloechse aldaer, ende sprack: De Heere heeft mijn vyanden voor my van malcanderen ghescheurt, ghelijck als hen de wateren van malcanderen scheuren: daer van heetmen de selue plaetse ^o BaalPrazim.

n Esa. 28.c.21.

o Peretz, heet een scheure oft vack, daeruan heet de stede BaalPrazim, Scheurman, dat de Philisteen daer van malcanderen ghescheurt zijn.

21

Ende sy lieten haer Afgoden aldaer: Dauid dannoch ende syne mannen, namense op.

22

^p De Philisteen dannoch togen wederom op, ende leyden hen neder in de leechte Rephaim.

p 1.Paral. 14.b.13

23

Ende Dauid vraechde den Heere, die sprack: Du en salt niet op trecken, maer koemt van achter tot hen, dat du aen hen koemst teghen de ^q† moerbesienboomen ouer.

q† An. peerboomen

24

Ende wanneer du hooren salt het ruysschen op de ^r† tacken der moerbesienboomen henen gaen, so ^s† weest dapper: want de Heere is dan wtgegaen voor dy henen, te slaen het heyr der Philisteen.

r† And wippen

s† And. roert dy

25

Dauid dede als hem de Heere gheboden hadde, ende sloech de Philisteen van Geba aen, tot datmen koemt te Gaser.