Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. So de Philisteen inden strijdt trecken teghen Israel, wert Dauid gheset ten hoofthoeder Achis, 7. Saul beangstighet vraecht raedt eender toouenersse, 11. laet hem (als hy meynt) den Samuel opbrenghen, 16. ende so hy syne, ende des gantschen Israels straffe hoort, ouer syner onghehoorsaemheyt, 20. wert hem so bange, 23. dat hy hem aller lijfs nootdruft afslaet. | |
A.1ENde het gheschiedde ter seluer tijt, dat de Philisteen haer heyr vergaderden in eenen strijdt te trecken teghen Israel: ende Achis sprack tot Dauid: Du salt weten, dat du, ende dyne mannen sullen met my wttrecken int heyr. | |
[Folio 101v]
| |
2Dauid sprack tot Achis: Wel aen, du salt beuinden wat dijn knecht doen sal. Achis sprack tot Dauid: Daerom wil ick dy ten bewaerder mijns hoofts setten, mijn leefdaghe. | |
3Ga naar margenoota Ende Samuel was ghestoruen, ende gantsch Israel hadde leedt om hem ghedraghen, ende hem begrauen in syner stadt Rama: Ga naar margenootb so hadde Saul wt den lande verdreuen de Waersegghers ende Teeckenbedieders. | |
4Doe hen nu de Philisteen vergaderden, ende quamen ende legherden hen tot Sunen, doe vergaderde Saul oock het gantsche Israel, ende legherden hen tot GilBoa. | |
5Doe nu Saul der Philisteen heyr sach, vreesde hy hem, ende zijn herte vertzaechde gantsch seer. | |
6Ga naar margenootc Ende hy vraechde raet den Heere, doch de Heere en antwoordde hem niet, noch door droomen, noch door het Ga naar margenootdGa naar margenoot† Licht, noch door Propheten. | |
7Doe sprack Saul tot synen knechten: Soeckt my een vrouwe, Ga naar margenoote die eenen waersegghenden gheest heeft, dat ick tot haer gae, ende haer vraghe. Sijn knechten spraken tot hem: Siet, te Endor is een vrouwe, die heeft eenen waerseggenden gheest. | |
8Ende Saul wisselde zijn kleederen om, ende tooch ander aen, Ga naar margenoot+ ende ghinck henen ende twee mannen met hem, ende quamen by nacht tot der vrouwen, ende sprack: Lieue, propheteert my door den waerseggenden gheest, ende brengt my op, dien ick dy segghe. | |
9De vrouwe sprack tot hem: Siet, du weetst wel, wat Saul ghedaen heeft, hoe hy de Waersegghers ende Teeckenbedieders wtgeroeyt heeft vanden lande: waerom wiltu dan mijn ziele in het nette voeren, dat ick ghedoodt worde? | |
B.10Saul dan swoer haer by den Heere, ende sprack: So warachtich als de Heere leeft, het en sal dy ter misdaet niet ghedijen. | |
11Doe sprack de vrouwe: Wien sal ick dy dan op brenghen? Hy sprack: Brengt my Samuel op. | |
12Doe nu de vrouwe Samuel sach, schreydde sy luyde, ende sprack tot Saul: Waerom hebstu my bedroghen? du bist Saul. | |
13Ende de Koninck sprack tot haer: Vreest dy niet: wat siestu? de vrouwe sprack tot Saul: Ick sie Ga naar margenootf Goden opklimmen wt der Aerden. | |
14Hy sprack: Hoe is de ghestalte? Sy sprack: Daer koemt een oudt man op, ende is bekleedt met eenen zijden rock: doe vernam Saul, dat het Samuel was, ende neychde hem met synen aenghesichte ter Aerden, ende badt aen. | |
15Ga naar margenootg Samuel nu sprack tot Saul: Waerom hebstu my onrustich ghemaeckt, dat du my opbrenghen latest? Saul sprack: Ick ben seer beancxst: de Philisteen krijghen teghen my, ende God is van my gheweken, ende en antwoordt my niet, noch door Propheten, noch door droomen: daerom hebbe ick dy laten eysschen, dat du my wijsest wat ick doen soude. | |
16Samuel sprack: Wat wiltu my vraghen, dewijle dat de Heere van dy gheweken, ende dijn vyant gheworden is? | |
17De Heere sal dy doen, Ga naar margenooth als hy door my ghesproken heeft, ende sal het Rijcke van dyner hant scheuren, ende Dauid dynen naesten gheuen: | |
18Daerom dat du der stemme des Heeren niet ghehoort, ende de grimmicheyt zijns toorns niet wtghericht en hebst teghen Amalek: daerom heeft dy de Heere als nu sulcx ghedaen. | |
19Daertoe sal de Heere Israel met dy, oock inder Philisteen handen gheuen: Ga naar margenooti morghen saltu ende dyne sonen met my zijn: oock sal de Heere het heyr Israels inder Philisteen hant gheuen. | |
C.20Doe viel Saul haestelick ter Aerden, so lanck als hy was, ende verschricte seer vanden woorden Samuels, dat daer gheen kracht meer in hem en was: want hy en hadde niets ghegheten den gantschen dach, ende den gantschen nacht. | |
21Ende de vrouwe ghinck tot Saul in, ende sach dat hy seer verschrict was, ende sprack tot hem: Siet, dyne maecht heeft dyner stemme gehoort, ende hebbe mijn ziele in myne hant geset, dat ick dyne woorden ghehoort hebbe, die du tot my seydest. | |
22So hoort nu oock de stemme dyner maecht:Ga naar margenootk ick wil dy een bete broots voor setten, dat du etest, dat du tot krachten komest, ende dyne strate gaest. | |
23Doch hy weygerde hem, ende sprack: Ick en wil niet eten: doe noodichden hem zijn knechten, ende de vrouwe, dat hy harer stemmen hoorde: ende hy stont op vander Aerden, ende settede hem opt bedde. | |
24Ende de vrouwe hadde een ghemest kalf in huys: doe haeste sy haer, ende slachtedet: ende nam meel, ende kneeddet, ende bieck het ongeheuelt, | |
25Ende brachte het voor Saul ende voor syne knechten: ende doe sy ghegheten hadden, stonden sy op, ende ghinghen den nacht ouer. |
|