Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxvi. Capittel.

1. Dauid van den Philisteen andermael verraden, 2. wert van Saul versocht, 7. koemt by nachte in desseluen legher, 8. ende neemt hem (met verschooninghe syner) zijn spiesse, ende waterbeker, 13. bescheldt beyde volck ende Hooftman, dat sy haren Koninck niet beter bewaren, ende den Saul, dat hy hem sonder oorsake veruolcht, 21, Saul bekent zijn onrecht, 23. so hielt hem Dauid voor, Gods gherechticheydt, ende scheydt daeruan.

A.1

ENde die van Siph quamen tot Saul, ⁺ te Gibea, ende spraken: ^a Is Dauid niet verborghen op den berch Hachila voor der woestijne?

+ De Siphitera verraden Dauid wederom.

a 1.Sam. 23.b.19. Psalm. 54.a.2.

2

^b Doe maeckte hem Saul op, ende tooch af na der woestijne Siph, ende met hem dry duysent ionghe manschap in Israel, dat hy Dauid sochte in der woestijne Siph.

b 1.Sam. 13.b.11.

3

Ende legerden hen op den berch Hachila, die voor der woestijne leyt, aen den weghe: Dauid daerentegen bleef in der woestijne: ende doe hy sach, dat Saul hem na quam in de woestijne,

4

Sandt hy verspieders wt, ende vernam dat Saul ghewislick ghekomen ware.

5

Ende Dauid maeckte hem op, ende quam aen de plaetse, daer Saul synen legher hadde, ende sach de stede, daer Saul lach met synen Velthooftman ^c Abner, den sone Ner: want Saul lach in de waghenborch, ende het heyrvolck rontom hem.

c 1.Sam. 14.f.51.

6

Doe antwoordde Dauid, ende sprack tot Ahimelech den Hethiter, ende tot Abisai den sone ZeruIa, den broeder Ioab: Wie wil met my afgaen, tot Saul inden legher? Abisai sprack: Ick wil met dy af gaen.

7

Also quam Dauid ende Abisai totten volcke

[fol. 101r]

des nachts, ende siet: Saul lach ende sliep inden wagenborch, ende zijn ^d† spiesse stack inder Aerden tot synen hoofde: Doch Abner ende het volck lach rontom hem.

d† And. speeth

8

Doe sprack Abisai tot Dauid: God heeft dynen vyant heden in dyne handt besloten: so wil ick hem nu met de spiesse steken in de Aerde eenmael, dat ^e† hy dies sal ghenoech hebben.

e† And. icks ten tweeddenmael niet en behoeue.

9

Dauid daerenteghen sprack tot Abisai: Verderft hem niet: want wie wil de hant aen den Ghesalfden des Heeren leggen, ende ontschuldich blijuen?

B.10

Voorder sprack Dauid: ^f So warachtich als de Heere leeft, ⁺ so hem de Heere niet en slaet, oft synen tijt koemt dat hy sterue, ofte in eenen strijdt trecke ende kome om:

f 1.Sam.24.a.7.

+ Dauid verschoont Saul int legher des nachts.

11

So late de Heere dat verre van my zijn, dat ick mijn hant soude aen den Ghesalfden des Heeren leggen: so neemt nu de spiesse tot synen hoofde, ende den ^g† waterbeker, ende laet ons wech gaen.

g† And. waterschale.

12

Also nam Dauid de spiesse ende den waterbeker ten hoofde Sauls, ende ghinghen wech: ende daer en was niemant die het sach noch mercte, noch opwaeckte, maer sy sliepen alle: want eenen diepen slaep vanden Heere was op hen geuallen.

13

Doe nu Dauid ouer op ghene zijde gekomen was, tradt hy op des berchs spitze van verre, dat een wijdt ruym tusschen hen was,

14

Ende riep dat volck aen: ende Abner de sone Ner, ende sprack: Hoorstu niet Abner? ende Abner antwoordde, ende sprack: Wie bistu, dat du so schreyest teghen den Koninck?

15

Ende Dauid sprack tot Abner: Bistu niet een man? ende wie is dy ghelijck in Israel? waerom hebstu dan dynen heere den Koninck niet bewaert? want een van den volcke is daer in ghekomen, dynen heere den Koninck te verderuen.

16

Het en is niet fijn, dat du gedaen hebst: so warachtich als de Heere leeft, ^h ghy zijt kinderen des doots, dat ghy uwen heere den Ghesalfden des Heeren niet bewaert en hebt: nu siet, hier is de spiesse des Konincx ende den waterbeker, die te synen hoofde waren.

h 1.Sam. 20.d.31.

17

ⁱ Doe kende Saul de stemme Dauids, ende sprack: Is dat niet dijn stemme, mijn sone Dauid? Dauid sprack: Het is mijn stemme, mijn heere, heer Koninck.

i 1.Sam. 24.b.17.

18

Ende sprack voorder: waerom veruolcht mijn heere also synen knecht? wat hebbe ick gedaen? ende wat is quaets in myner hant?

19

So hoore doch mijn heere de Koninc de woorden zijns knechts, ^k verwect dy de Heere teghen my, ^l† so late men hem ^m een spijsoffer riecken: doent daerenteghen menschen kinderen, so zijn sy veruloeckt voor den Heere, dat sy my heden verstooten, dat ick niet en woone in des Heeren erfdeel, ende spreken: Gaet henen, dient andere Goden.

k Of, Hitzet. etc. teghen my

l† And. Dat hem de offerhande aenghenaem zy: Dat is, Dat God int offer met een klaer teecken bewijse hoe de sake staet: als inden offer Abels ende Cains, Gene. 4. ende Num. 16.

m 1.Sam. 24.a.3.

C.20

So en verualle nu mijn bloet niet op Aerden, van het aenghesichte des Heeren: ⁿ want de Koninck Israels is wtghetoghen, te soecken een vloye, ghelijck alsmen een velthoen iaecht op de berghen.

n 1.Sam. 24.a.3.

21

Ende Saul sprack: Ick hebbe ghesondicht: koemt weder mijn sone Dauid, ⁺ ick en wil dy voortaen gheen leed doen, daerom dat mijn ziele heden ten daghe dierbaer gheweest is in dynen ooghen: siet, ick hebbe dwaesselick ende seer onwijsselicken ghedaen.

+ Den ongetrouwen valschen ende Godloosen en salmen niet geloouen.

22

Dauid antwoordde, ende sprack: Siet, hier is ^o† de spiesse des Konincx: een der Ionghelingen kome herwaerts, ende haelse.

o† And. speeth

23

De Heere doch sal een yegelick vergelden na syner gherechticheyt, ende ghelooue: want de Heere heeft dy heden in myne hant ghegeuen, doch ick woude mijn hant aenden Ghesalfden des Heeren niet legghen.

24

Ende ghelijck als heden dijn ziele in mynen ooghen is groot gheacht geweest, so worde mijn ziele groot gheacht voor de ooghen des Heeren, ende verlosse my van aller droeffenisse.

25

Saul sprack tot Dauid: Gheseghent zystu mijn sone Dauid, du salt het doen, ende wtuoeren: Dauid dan ghinck syner strate, ende Saul keerde wederom in zijn plaetse.