Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Dauid staet zijn vrienden ende anderen bekommerden lieden voor, tot Adullam, 3. laet zijn ouderen by der Moabiten Koninc, 5. ende gaet wt rade Gads, in het landt Iuda, 7. Saul beschuldicht de synen heymelickes verbondts met hem, 9. laet wt verraden ende hantplicht Doeg, den Ahimelich met tsamen zijns vaders gantsche huys, vijf ende tachtentich Priesters, schandelicken vermoorden, 19. ende haer stadt Nobe met den sweerde slaen, 20. Abiathar een sone Ahimelech ontloopt, ende seyt het Dauid aen. | |
A.1DAuid ghinck van daer, ende vluchte in de Ga naar margenoota† speloncke Adullam: doe dat syne broederen hoorden, ende het gantsche huys zijns vaders, quamen sy derwaerts tot hem af. | |
2Ga naar margenootb Ende allerley mannen die in noot ende schult, ende eens bedroefden herten waren, vergaderden haer tot hem: ende hy was haer Ouerste, Ga naar margenootc dat daer by vier hondert mannen by hem waren. | |
3Ende Dauid ghinck van daer na Mizpe, in der Moabiten lant, ende sprack tot der Moabiten Koninc: Laet mynen vader ende myne moeder by v wt ende in gaen, tot dat ick verneme, wat God met my doen sal. | |
4Ende hy lietse voor den Koninck der Moabiten, dat sy by hem bleuen, so lange als Dauid in de Borcht was. | |
5Ende de Propheet Gad sprac tot Dauid: Ga naar margenoot+ Blijft niet in de Borcht, Ga naar margenootd maer gaet henen, ende koemt int lant Iuda: Ga naar margenoote doe ghinck Dauid henen, ende quam in het wout Hareth. | |
6Ende het quam voor Saul, dat Dauid ende de mannen die by hem waren, hier voor gekomen waren: als nu Saul tot Gibea woonde, onder eenen Ga naar margenootf† hagen in Rama, Ga naar margenoot+ hadde hy zijnGa naar margenootg† spiesse in de hant, ende alle syne knechten stonden by hem. | |
7Doe sprack Saul tot synen knechten, die by hem stonden: Hoort ghy kinderen Iemini, Sal oock de sone Isai v alle ackers, ende wijnberghen geuen, ende v alle ouer duysent ende ouer hondert tot Ouersten maken? | |
8Dat ghy v alle verbonden hebt teghen my, Ga naar margenooth ende daer en is niemandt die het mynen ooren openbaerde, Ga naar margenooti dewijle dat oock mijn soon een verbont gemaect heeft met den sone Isai: daer en is niemant onder v, die het krencke mynent haluen, ende het mynen ooren openbare: want mijn soon heeft mynen knecht teghen my opghewect, dat hy my nastelt, als het aen den dach is. | |
9Doe antwoordde Doeg de Edomiter, Ga naar margenoot+ die by den knechten Sauls stondt, ende sprack: Ga naar margenootk Ick sach den sone Isai, dat hy tot Nobe quam tot Ahimelech den sone Achitob, | |
B.10Die vraechde raedt voor hem den Heere, ende gaf hem spijse, ende het sweerdt Goliath des Philisteus. | |
11Doe sandt de Koninc henen, ende liet roepen Ahimelech den Priester, den sone Achitob, ende zijns vaders gantsche huys, ende de Priesters die tot Nobe waren: ende sy quamen alle totten Koninck. | |
12Ende Saul sprack: Hoort du sone Achitob: Hy sprack: hier ben ick mijn heere. | |
13Ende Saul sprack tot hem: Waerom hebt ghy een verbont teghen my ghemaect, du ende de sone Isai, dat du hem broot ende dat sweert gegeuen, ende God voor hem raedt gheuraecht hebst, dat du hem verweckest, dat hy my na stelle, als het aen den dach is? | |
14Ahimelech antwoordde den Koninck, ende sprack: Ende wie is onder dynen knechten, als Dauid, die trouwe is, ende des Konincx Schoonsoon, ende gaet in dyne ghehoorsaemheyt, ende is heerlick ghehouden in dyne huyse? | |
15Hebbe ick dan heden eerst aen gheuanghen God voor hem raedt te vraghen? dat zy verre van my: de Koninc en legge sulcx synen knecht niet op, in den gantschen huyse mijns vaders: want dijn knecht heeft van allen desen niets geweten, noch kleyn noch groot. | |
16Doch de Koninck sprack: Ahimelech, du moetest den doot steruen, du ende dijns vaders gantsche huys. | |
17Ende de Koninck sprack tot synen Trawanten, Ga naar margenoot+ die by hem stonden: Wendet v, ende doodt des Heeren Priesters: want haer handt is oock met Dauid: ende doe sy wisten dat hy vluchte, hebben sy het my niet geopenbaert: Doch de knechten des Konincks wouden hare handen aen de Priesters des Heeren niet legghen, hen te verslaen. | |
18Doe sprack de Koninc tot Doeg: Wendet du dy, ende verslaet de Priesters: Ga naar margenootl Doeg de Edomiter wendde hem, Ga naar margenoot+ ende versloech de Priesters, dat dies daechs storuen vijf en tachtentich mannen, die lijnen Ga naar margenootm† lijfrocken droeghen. | |
19Ende de stadt der Priesters Nobe, sloech hy met der scherpte des sweerdts, beyde mannen ende vrouwen, kinderen ende soochkinderen, ossen, ende ezels, ende schapen. | |
C.20Daer ontquam dannoch een soon Ahimelech, Ga naar margenoot+ des soons Achitob, die hiet Abiathar, ende vluchtede tot Dauid. | |
21Ende verkondichde hem, dat Saul de Priesters des Heeren verworcht hadde. | |
22Dauid dan sprack tot Abiathar: Ick wiste het wel aen dien daeghe, doe de Edomiter Doeg daer was, dat hy het Saul soude seggen: ick ben schuldich aen allen zielen des huys dijns vaders. | |
23Blijft by my, ende vreest dy niet: wie na mynen leuen staet, die sal ooc na dynen leuen staen, ende salt met my behouden worden. |
|