Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxi. Capittel.

1. Dauid koemt tot Ahimelech te Nobe, 6. eet van den Thoonbrooden, 8. ende neemt met hem het sweert Goliath, 10. koemt totten Koninck Achis, 13. ende stelt hem als ware hy niet wijs.

A.1

DAuid nu quam tot Nobe, ⁺ totten Priester ^a Ahimelech: Ende Ahimelech ontsettede hem, doe hy Dauid tegen ghinck, ende sprack tot hem: Waerom koemstu alleen, ende gheen man en is met dy?

+ Dauid koemt tot Ahimelech tot Nobe.

a 1.Sam. 14.a.3.

2

Dauid sprack tot Ahimelech den Priester: De Koninck heeft my een saecke beuolen, ende sprack tot my: Laet het niemanden weten, waerom ick dy wtghesonden hebbe, ende wat ick dy beuolen hebbe: want ick hebbe oock mynen ionghen hier oft daer henen bescheyden.

3

^b Hebstu nu wat onder dyner hant, een broot ofte vijue, die gheeft my in mijn handt, oft wat du vindest.

b 1.Sam. 25.a.8. Iudic. 8.a.5.

4

De Priester antwoordde Dauid, ende sprack: Ick en hebbe gheen ghemeyn broot onder mijnder handt, sonder heylich broot, wanneer hen slechts de ionghers van den wijuen onthouden hadden.

5

Dauid antwoordde den Priester, ende sprack tot hem: De wijuen zijn ons dry dagen besloten gheweest, doe ick wttooch, ende der ionghers vaten waren heylich: Is dannoch desen wech onheylich, so sal hy heden gheheylicht worden aen de ^c vaten.

c In der Schrift heet een yegelick lijf een vat, instrument, of werctuych daerom dat God daermede werct, ghelijck als een hantwercx man, met synen tuyge, oft instrumenten, so wil nu Dauid hier seggen: wanneer de persoon heylich is, so is het altemael heylich, watmen eet, drinckt, doet ofte laet. Als Paulus Titi 1. spreeckt: Den reynen is alle dinck reyn.

6

^d Doe gaf hem de Priester des Heyligen, dewijle dat daer geen ander broot voorhanden was, dan de Thoonbrooden, diemen voor den Heere opnam, datmen ander versch broot oplegghen

d Exodi 25.d.30. Leuit. 24.a.5. Matth. 12.a.3. Luce 6.a.3.

[fol. 99r]

soude dies daechs, doe hy die wech ghenomen hadde.

7

Daer was nu dies daechs een man ^e daer binnen besloten voor den Heere, van den knechten Sauls, met namen Doeg, een Edomiter, die machtichste onder den herderen Sauls.

e 1.Samu. 22.a.9.

8

Ende Dauid sprack tot Ahimelech: Is hier niet onder dyner handt een spiesse oft sweerdt? ick en hebbe mijn sweerdt ende wapen niet met my ghenomen, want de saecke des Konincks was haestich.

9

De Priester sprack: Het sweerdt des Philisteus Goliath, ^f dien du sloechst in der Eyckengrondt, dat is hier ghewonden in eenen mantel, achter den lijfrock: wiltu dat selue hebben, so neemt het henen, want hier en is gheen ander dan dat: Dauid sprack: Zijns ghelijcken is niet, langhet my hier.

f 1.Sam. 17.e.49.

B.10

^g Ende Dauid maeckte hem op, ende vluchte voor Saul, ende quam tot Achis den Koninck tot Gath.

g 1.Samu. 27.a.2.

11

Maer de knechten Achis spraken tot hem: Dat is Dauid, des landts Koninck, daer sy van songhen in reyen, ende spraken: ^h Saul sloech duysendt, daerenteghen Dauid thien duysendt.

h 1.Samu. 18.a.7. ende 29.a.5. Syr. 47.a.7.

12

Ende Dauid nam de reden ter herten, ende vreesde hem seer voor Achis den Koninck tot Gath,

13

Ende veranderde zijn ghelaet voor hem, ende stelde hem als oft hy niet wijs ware, onder haren handen, ende ^i† stiet hem aen de deure aen der poorten, ende zijn seeuer vloot hem inden baert.

i† And. kretstde met den naghelen aen etc.

14

Doe sprack Achis tot synen knechten: Siet, ghy siet het dat dese man onsinnich is, waerom hebt ghy hem tot my ghebracht?

15

Hebbe ick der onsinnighen te weynich, dat ghy desen hier brochtet, dat hy by my rasede? Soude die in mijn huys komen?