Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xviij. Capittel.

1. Ionathan ende Dauid worden groote vrienden, ende maken een verbont te samen, 6. Saul eergierich, 10. pooghet den Dauid te verspeten, 13. sett hem wt ontsach, ten Uorste ouer duysendt mannen, 17. ende hoont hem met syner dochter Merob, 20. met Michal die hem lief heeft, denckt hy hem in der Philisteen hant te brenghen, 22. gebruyckt teghen hem menigherley list, 27. ende so hy siet, dat hem alle geluck toeslaet, 29. wert hy hem vyant zijn leefdaghe.

A.1

ENde doe hy hadde wtghesproken met Saul, ^{+ a} verbandt hem het herte Ionathan met het herte Dauids, ende Ionathan kreech hem lief als zijn eyghen herte.

+ Ionathan ende Dauid werden groote vrienden ende maken een verbondt te samen.

a 1.Samu. 19.a.1.

2

Ende Saul nam hem dies daechs, ende liet hem niet weder tot zijns vaders huys komen.

3

^b Ende Ionathan ende Dauid maecten een verbondt met malcanderen: ^c want hy hadde hem lief als zijn eyghen herte.

b 1.Samu. 20.a.8.b.16. ende 22. b.18.

c 1.Samu. 20.b.18. ende 22.a.8.

4

Ende Ionathan trock synen rock wt, dien hy aen hadde, ende gafen Dauid, daertoe synen mantel, zijn sweert, synen boghe, ende zijn gordel.

5

Ende Dauid tooch wt, waer hem Saul henen sandt, ende hielt hem kloecklick: ende Saul settede hem ouer de krijschslieden, ende hy beuiel allen volcke wel, oock den knechten Sauls.

6

Het gheuiel, doe hy weder ghekomen was, van des Philisteus slach, ^d dat de vrouwen wt allen steden Israels waren ghegaen, met ghesange ende reyen, den Koninck Saul teghen, met tamborinen, met vreuchden, ende met vedelen.

d Iudic. 11.d.34.

7

Ende de vrouwen songhen teghen malcanderen, ende speelden, ende spraken: ^e Saul heeft duysent gheslaghen, daerenteghen Dauid thien duysent.

e 1.Sam. 21.b.12. ende 29.a.5. Syr. 47.a.7.

8

Doe vergrimde Saul seer, ende dat woort beuiel hem qualick, ende sprack: Sy hebben Dauid thien duysent ghegheuen, ende my duysent: Het Koninckrijck wil noch syne worden.

9

Ende Saul sach Dauid qualick aen van dien daghe aen, ende voortaen.

B.10

^f Des anderen daeghs wert den boosen gheest van Gode veerdich ouer Saul, ⁺ ende propheteerde midden inden huyse: Dauid nu speelde op de snaren met syner handt, als hy daechlicx plach: ende Saul hadde een spiesse in der hant,

f 1.Samu. 19.a.9.

+ Sauls list tegen Dauid.

11

Ende schoot na hem, ende dachte: Ick wil Dauid aen de wandt spitten: Ende Dauid ontweeck tweemael van hem.

12

Ende Saul vreesde hem voor Dauid: want de Heere was met hem, ende was van Saul geweken.

13

Doe deden Saul van hem, ende settede hem ten Vorste, ouer duysendt mannen, ende hy ghinck wt ende in voor den volcke.

14

Ende Dauid hieldt hem kloecklick in alle synen doen, ende de Heere was met hem.

15

Doe nu Saul sach, dat hy so gantsch kloeck was, ^g† schuwede hy hem voor hem.

g† And. vreesde hy voor hem. oft ontsach.

16

Doch het gantsche Israel ende Iuda hadde Dauid lief, want hy tooch wt ende in voor hen henen.

17

Ende Saul sprac tot Dauid: ⁺ Siet, ^h myne grootste dochter Merob wil ick dy ten wijue gheuen, zijt slechts ⁱ dapper, ende voert des Heeren krijch: ^k want Saul dachte: Mijn handt en sal niet aen hem zijn, maer de hant der Philisteen.

+ Merob Sauls dochter.

h 1.Sam. 17.c.25.

i Of, vrijmoedelick, and. redelick

k Psalm. 64.a.6.

18

Dauid daerentegen antwoordde Saul: ^l Wie ben ick? ende wat is mijn leuen, ende geslachte mijns vaders in Israel, dat ick des Konincks Schoonsoon worden sal?

l 2.Samu. 9.a.8.

19

^m Doe nu den tijt quam, dat Merob de dochter Sauls, soude Dauid gegeuen worden, doe wert sy Adriel den Meholathiter ten wijue gegeuen.

m Iudic. 14.c.21. 1.Sam. 25.e.44. 2.Samu. 21.a.8.

C.20

Ende Michal Sauls dochter hadde Dauid lief, ⁺ doe dat Saul gheseyt werdt, ^n† sprack hy: Dat is recht.

+ Michal Sauls dochter.

n† And. gheuiel hem de sake wel, Ende sprac: ick etc.

21

Ick wilse hem gheuen, dat sy hem ten valle gedije, ende der Philisteen handen ouer hem komen: ende sprac tot Dauid: Du salt heden met der anderer mijn Schoonsoon worden.

22

Ende Saul gheboot synen knechten: Spreect met Dauid heymelicken, ende segt: Siet, de Koninc heeft lust tot dy, ende alle syne knechten hebben dy lief: so weest nu des Konincx Schoonsoon.

23

Ende de knechten Sauls spraken sodanighe woorden voor den ooren Dauids: Dauid daerenteghen sprack: Dunckt v dat een ^o kleyn dinck zijn, des Konincx Schoonsoon te zijn? Ick ben doch een arm slecht man.

o Of, licht, slecht.

24

Ende Sauls knechten seyden hem weder, ende spraken: Sulcken woorden heeft Dauid gesproken.

25

Saul sprac: So segt tot Dauid, de Koninck en begheert gheen ^p Morghengaue, dan alleen hondert voorhuyden van den Philisteen, datmen hen wreke aen des Konincks vyanden, want Saul poochde Dauid te vellen door der Philisteen hant.

p Og, bruytgaue

26

Doe seyden syne knechten Dauid sulcke woorden weder: ende de sake dochte Dauid goet zijn, dat hy des Konincx Schoonsoon soude werden: ende den tijt en was nocht niet om.

27

Doe maeckte hem Dauid op, ende tooch henen met syne mannen, ende sloech vanden Philisteen twee hondert mannen: ende Dauid brachte hare voorhuyden, ende vernoechde den Koninc vant ghetal, dat hy des Konincx Schoonsoon werde: ^q doe gaf hem Saul syne dochter Michal ten wijue. ⁺

q 2.Sam. 3.b.14.

+ Michal Dauids wijf.

28

Ende Saul sach ende merckte, dat de Heere met Dauid was: Ende Michal Sauls dochter hadde hem lief.

29

Doe vreesde hem Saul noch meer voor Dauid, ende werdt zijn vyandt zijn leefdaghe.

30

Ende doe der Philisteen Vorsten wttogen, handelde Dauid kloecklicker, dan alle knechten Sauls, wanneer sy wttogen, so dat synen name gheacht wert.