Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ix. Capittel.

1. Saul soeckt de eselinnen zijns vaders, 5. Koemt door aengheuen zijns iongen, 14. tot Samuel, 19. die seyt hem, hoe zijn eselinnen geuonden, ende hy ten Koninck vanden Heere verordent zy.

A.1

DAer was een man van BenIamin met namen ^a Kis, ⁺ een sone AbiEl, des soons Zeror, des soons Bechorath, des soons Apiah, des soons eens mans Iemini, een strijtbaer man.

a 1.Para. 8.d.33. ende 9.d.39. 1.Sam. 14.f.51.

+ Kis sendt Saul de eselinnen te soecken.

2

Die hadde eenen sone met namen Saul, die was een ionck fijn man, ende daer en was geen sijner onder den kinderen Israels, ^b† eens hoofts langher dan alle dat volck.

b† and. van der schouderen aen ende daer bouen was hy hoogher, etc.

3

Kis nu Sauls vader hadde syne eselinnen verloren: ende hy sprack tot synen sone Saul: Neemt der ionghers een met dy, maeckt dy op, gaet henen, ende soeckt de eselinnen.

4

Ende hy ginck door het geberchte Ephraim, ende door het lant Saliza, ende en vondense niet: sy ghinghen door het lant Saalim, ende sy waren niet daer: sy ghinghen door het lant Iemini, ende en vondense niet.

5

Doe sy nu quamen int lant ^c Zuph, sprack Saul totten ionghen die met hem was: Koemt, laet ons weder na huys gaen: mijn vader mochte van den eselinnen af laten, ende voor ons sorghen.

c Zuph Samuels lant. 1.Sa. 1.a.1

6

Hy sprack daerenteghen: Siet, hier is een beroemder man Gods in deser stadt, alles wat hy seyt, dat gheschiet: nu laet ons daer henen gaen, misschien seyt hy ons onsen wech dien wy gaen.

7

Saul dan sprack tot synen iongen: Wanneer wy daer alreede henen gaen, wat brenghen wy dan den manne? want het broot is wech wt onsen sack, so hebben wy oock sus geene gaue, die wy den man Gods brenghen: wat hebben wy?

8

De iongen antwoordde Saul weder, ende sprack: Siet, ick hebbe een vierendeel eens silueren sikels by my, dien willen wy den man Gods gheuen, dat hy ons onsen wech segghe.

9

In voortijden in Israel, wanneer men ghinck God te vraghen, so sprack men: Koemt laet ons gaen totten ^d Siender: want diemen nu Propheten heet, die hietmen in voortijden Sienders.

d Propheten heeten Sienders, die daer sien konnen wt Gods woort wat Gods wille zy.

B.10

Saul sprack tot synen ionghen: Du hebst wel gheseyt: koemt, laet ons henen gaen: ende doe sy henen ghingen na der stadt, daer de man Gods was,

11

Ende ter stadt op quamen, vonden sy maechden, die wt ghegaen waren water te halen: tot den seluen spraken sy: Is de Siender hier?

12

Sy antwoordden hen ende spraken: Ia: siet, daer is hy: haest dy, want hy is heden in de stadt ghekomen, dewijle het volck heden te offeren heeft op der hoochte.

13

Wanneer ghy in de stadt koemt, so sult ghy hem vinden, eer hy dan op gaet, op de hoochte te eten: want het volc sal niet eten, tot dat hy koemt, want hy segent het offer: daerna eten die, die genoodt zijn: daerom so gaet op, want nu sult ghy hem euen treffen.

14

Ende doe sy op totter stadt quamen, ende midden inder stadt waren, siet, doe ghinck Samuel wt, hen teghen, ende wilde op de hoochte gaen.

15

^e Nu de Heere hadde Samuel syne ooren geopenbaert, eenen dach te voren, eer Saul quam, ende gheseyt:

e 1.Sam. 13.a.1. Act. 13.c.21.

16

Morghen om dese tijt, wil ick eenen man tot dy senden, wt den lande BenIamin, dien saltu ten Vorst saluen ouer mijn volck Israels, dat hy mijn volck verlosse wt der Philisteen hant: want ick hebbe mijn volck aenghesien, ende zijn gheschrey is voor my ghekomen.

17

Doe nu Samuel Saul aensach, antwoordde hem de Heere: Siet, daer is de man, daer ick dy van gheseyt hebbe, dat hy ouer mijn volck heersche.

18

Doe tradt Saul tot Samuel onder der poorte, ⁺ ende sprack: Segt my, waer is hier des Sienders huys?

+ Saul koemt tot Samuel.

19

Samuel antwoordde Saul, ende sprack: Ick ben de Siender, gaet voor my op, op de hoochte, want ghy sult heden met my eten: morghen wil ick dy laten gaen, ende alles wat in dijn herte is, wil ick dy segghen.

C.20

Ende om de eselinnen, die du voor dry daghen verloren hebst, bekommert dy slechts niet, sy zijn geuonden: ende wiens sal zijn, alles wat het beste is in Israel? sal het niet dyne, ende des gantschen huys dijns vaders zijn?

21

Saul antwoordde: ⁺ Ben ick niet een sone van Iemini, ^f ende van den ^g slechtsten stammen, ende mijn gheslachte het kleynste onder allen gheslachten der stammen BenIamin? waerom segstu my dan van sulcken?

+ Saul is ootmoedich eer hy Koninck wert.

f Iudic. 20.d.35.e.47. 1.Sam. 15.b.17.

g dunsten, verachtsten.

22

Samuel dan nam Saul ende synen ionghen, ende brachtse in de sael, ende settese bouen aen onder die, die genoodt waren, dier waren by dertich mannen.

23

Ende Samuel sprack totten kock: Gheeft dat stuck herwaerts, dat ick dy dede, ende beual, du soudest het by dy behouden.

24

Doe droech de kock een schouder op, ende dat daer aen hinck: ende hy leyde het Saul voor, ende sprack: Siet, dat is ouer bleuen, legt voor dy, ende eet: want het is euen tot deser tijdt op dy behouden, doe ick het volck noodde: also att Saul met Samuel dies daechs.

25

Ende doe sy af ghinghen van der hoochte in de stadt, sprack hy met Saul op den dake,

26

Ende stonden vroech op, ende doe den dagheraet opginck, riep Samuel den Saul op den dake, ende sprack: Op, dat ick dy gaen late: ende Saul maeckte hem op, ende die beyde ghinghen met malcanderen wt, hy ende Samuel.

27

Ende doe sy af quamen aen der stadt eynde, sprack Samuel tot Saul: Segt den ionghen, dat hy voor ons henen ga: ende hy ghinck voor henen: doch staet nu stille, dat ick dy kondt doe, wat God gheseyt heeft.