Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

[fol. 92v]

Dat v. Capittel.

1. De Arcke Gods wort gheset by den Afgod Dagon, 4. so verschijnt daer een verschrickelick oordeel ende plaghe des Heeren aen denseluen, 6. aen dien van Asdod, 8. ende Gath, 10. die van Ekron willen men salse aen haer plaetse weder brenghen.

A.1

DE Philisteen dan, ⁺ namen de ^a† Arcke Gods, ende brachtense van ^b† EbenEzer na Asdod,

+ De Arcke Godes wort by den Afgod Dagon ghestelt.

a† And. kiste

b† And. Helpensteen. 1.Sam. 7.b.12.

2

In het huys Dagon, ende steldense by Dagon.

3

Ende doe die van Asdod des anderen morgens vroech opstonden, vonden sy Dagon op zijn aensicht legghen op der Aerden, voor de Arcke des Heeren: doch sy namen den Dagon, ende stelden hem weder in zijn stede.

4

Doe sy nu des anderen morghens vroech opstonden, vonden sy Dagon weder op zijn aensicht ligghen op der Aerden voor der Arcke des Heeren, doch zijn hooft ende zijn beyde handen afghehouwen, op den dorpel, dat den romp alleen daerop lach.

5

Daerom treden de Priesters Dagon, ende alle die in Dagons huys gaen, niet op den dorpel Dagon tot Asdod, tot op desen dach.

6

Doch de hant des Heeren wert swaer ouer die van Asdod, ende verderfse, ^c ende sloech Asdod ende alle hare landtpalen aen hare heymelicke plaetsen.

c Psalm. 78.g.66

7

Doe nu de lieden te Asdod saghen, dat het so toeginck, spraken sy: ^d Laet de Arcke des Gods Israels, niet by ons blijuen, want zijn hant is te hardt ouer ons, ende onsen God Dagon.

d Deuter. 32.d.31.

8

Ende sonden henen, ende vergaderden alle Vorsten der Philisteen tot hen, ende spraken: Wat sullen wy met de Arcke des Gods Israels maken? doe antwoordden sy: Latet die van Gad de Arcke des Gods Israels rontom draghen, ende sy droegen de Arcke des Gods Israels rontom.

9

Doe sy nu deselue rondtom droeghen, wert door de hant des Heeren in de stadt, een gantsch groot rumoer, ende sloech de lieden inder stadt, beyde kleyn ende groot, ende sy kreghen heymelicke plaghen aen hare heymelicke plaetsen.

B.10

Doe sonden sy de Arcke des Heeren na Ekron: doe nu de Arcke Gods tot Ekron quam, schreydden die van Ekron: Sy hebben de Arcke Gods rondtom ghedraghen tot my, dat sy my ende mijn volck dooden souden.

11

Doe sonden sy henen, ende vergaderden alle Vorsten der Philisteen, ende spraken: Sendet de Arcke des Gods Israels weder aen haer plaetse, dat sy my, ende mijn volck niet en doode: want de hant Gods maeckte een seer groot rumoer, met dooden in ^e† der gantscher stadt.

e† An. sommiger

12

Ende welcke lieden niet en storuen, die werden gheslagen aen hare heymelicke plaetsen, dat het gheschrey der stadt opginck inden Hemel.