Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Een Prophetisch lofpsalm Hanne, 12. Elis sonen zijn Godloose boeuen, 22. werden vanden vader niet ghestraft met ernste, 30. daerom hem oock God sware straffen dreycht, 18. Samuel dient voor den Heere, 20. Hanna wert gheseghent. | |
A.1ENde Hanna badt, ende seyde: Mijn herte is vrolick in den Heere: mynen hoorn is verhoocht inden Heere: mynen mont heeft hem wijdt opgedaen ouer myne vyanden: want ick verblijde my dijns Heyls. | |
2Daer en is niemant heylich, als de Heere: buyten dy en is gheen ander, ende daer en is gheen Ga naar margenoota† sterckte, als onse God is. | |
3Laet uwe groot beroemen ende trotzen, laet wt uwen monde blijuen Ga naar margenootb het Oude: want de Heere is een God, die het mercket, ende Ga naar margenootc† hy laet sulck voornemen niet ghelucken. | |
4Den Ga naar margenootd boghe der stercken is ghebroken, ende de swacken zijn omgort met sterckheyt. | |
5Die daer sat waren, Ga naar margenoote zijn om broot verkocht worden, ende die hongher leden, dien en hongert niet meer: tot dat de onuruchtbare seuen baerde, ende die vele kinderen hadde, afnam. | |
7De Heere maeckt arm ende maeckt rijcke: hy vernedert ende verhoocht. | |
8Ga naar margenootg Hy heft op den nootdurftigen wt den stof, ende verhoocht den armen wt den dreck: dat hy hem sette onder de Vorsten, ende den stoel der | |
[Folio 91v]
| |
eeren eruen laten: want der werelt Ga naar margenooth† eynden zijn des Heeren, ende hy heeft den Aertbodem daer op gheset. | |
9Hy sal bewaren de voeten syner Heylighen, daerentegen de Godloose moeten te niete worden inder duysternisse: Ga naar margenooti want vele vermoghen, helpet doch niemanden. | |
B.10Die met den Heere twisten, moeten te gronde gaen, bouen hen sal hy donderen inden Hemel: de Heere sal richten der werelt eynde, ende sal macht gheuen synen Koninck, ende verhoogen den hoorn zijns Ghesalfden. | |
11ElKana dan ginck weder henen na Ramath in zijn huys: ende den Iongen was des Heeren Dienaer voor den Priester Eli. | |
13Ga naar margenootl† Noch na den rechte der Priesteren aen het volck: wanneer yemant wat offeren woude, so quam des Priesters Ionghen, dewijle dat het vleesch koockte, ende hadde eenen krauwel met dry tacken in syner hant, | |
14Ende greep in de teyle of ketel, oft panne oft panne oft pot, ende wat hi met den krauwel voorwaert tooch, dat nam de Priester daeruan: also deden sy den gantschen Israel, die daer henen quamen tot Silo. | |
15Desseluen ghelijcken eer sy dan het vette aenstaken, quam des Priesters Ionghen, ende sprack tot dien, die het offer brachte: Gheeft my dat vleesch, den Priester te braden: want hy en wil gheen gekooct vleesch van dy nemen, maer rou. | |
16Wanneer dan yemant tot hem seyde: Laet het vette aensteken, also het heden behoort, ende neemt daer na wat dijn herte begheert: so sprack hy tot hem: Du salt het my als nu gheuen: so niet, so wil ickt met ghewelt nemen. | |
17Daerom was de sonde der Iongers seer groot voor den Heere: want de lieden lasterden het spijsoffer des Heeren. | |
18Samuel was een Dienaer voor den Heere: ende den Iongen was omgort met eenen lijnen Ga naar margenootm lijfrock. | |
19Daertoe maeete hem zijn moeder eenen kleynen rock, ende brachten hem op, Ga naar margenootn† te syner tijt, wanneer sy met haren man opginck te offeren, Ga naar margenooto den offer te syner tijt. | |
C.20Ende Eli seghende ElKana ende zijn wijf, ende sprack: De Heere gheue dy zaet van deser vrouwen voor de bede die sy vanden Heere gebeden heeft: ende sy ginghen weder aen haer plaetse. | |
21Ende de Heere besocht Hanna, dat sy Ga naar margenootp swangher wert, ende baerde dry sonen ende twee dochteren: Ga naar margenootq doch Samuel den Ionghen nam toe by den Heere. | |
22Ende Eli wert seer oudt, Ga naar margenoot+ ende vernamt alles wat syne sonen deden den gantschen Israel, ende dat sy sliepen by de wijuen, die Ga naar margenootr† daer dienden voor der deure der hutten des Ga naar margenoots† Bescheyts. | |
23Ende hy sprack tot hen: Waerom doet ghy sulcx? want ick hoore uwe boose wesen van desen gantschen volcke. | |
24Niet myne kinderen, dat is gheen goede gheschrey dat ick hoore: ghy maeckt dat des Heeren volck ouertreedt. | |
25Ga naar margenoott Wanneer yemant tegen eenen mensche sondicht, so kant de Richter slecht maken: wanneer daerenteghen yemant tegen den Heere sondicht, wie kan voor hem bidden? doch sy en hoorden haers vaders stemme niet, want de Heere hadde in wille hen te dooden. | |
26Ga naar margenootu Doch de Ionghelinck Samuel ghinck ende nam toe, ende was aenghenaem by den Heere, ende by den menschen. | |
27Daer quam oock een man Gods tot Eli, ende sprack tot hem: So spreeckt de Heere: Ick hebbe my gheopenbaert dijns vaders huys, doe sy noch in Egypten waren in Pharao huys. | |
28Ende hebbe hem aldaer my verkoren voor allen stammen Israels, ten Priesterdom, dat hy offeren soude op mynen Altaer, ende reuckwerck aensteken, ende den lijfrock voor my draghen: Ga naar margenootx ende hebbe den huyse dijns vaders ghegeuen, alle Ga naar margenooty vyeren der kinderen Israels. | |
29Waerom slaetstu Ga naar margenootz dan achter wt teghen mynen offer ende spijsoffer, die ick geboden hebbe inder Wooninge? ende du eerest dyne sonen meer dan my, dat ghy v mestet vanden besten aller spijsoffer mijns volcx Israels. | |
D.30Daerom spreeckt de Heere de God Israels: Ick hebbe geseyt: Ga naar margenoot+ Dijn huys ende dijns vaders huys, souden wandelen voor my eewichlick: doch, nu spreect de Heere: Het zy verre van my, maer wie my eert, dien wil ick oock eeren: wie my daerentegen veracht, die sal wederom veracht worden. | |
31Ga naar margenoota Siet, den tijt sal komen, dat ick wil in tween breken dynen arm, ende den arm des huys dijns vaders, dat daer gheen Oude zy in dynen huyse. | |
32Ende salt sien dynen wedersaker inder wooninghe in allerley goet, dat Israel gheschieden sal: ende daer en sal gheen Oude zijn in dijns vaders huys eewichlick. | |
33Ga naar margenootb Doch en wil ick wt dy niemanden van mynen Altaer wtroeyen: op dat dyne ooghen versmachten, ende dijn ziele haer wtquele: ende alle veelheyt dijns huys sullen steruen, wanneer sy mannen gheworden zijn. | |
34Ga naar margenootc Ende dat sal dy een teecken zijn, dat ouer dyne twee sonen Hophni ende Pinehas komen sal, Ga naar margenootd Op eenen dach sullen sy alle beyde steruen, | |
35Ga naar margenoote Ick dannoch wil my eenen getrouwen Priester verwecken, die sal doen als het mijnder herten ende mijnder zielen welbehaecht: Ga naar margenoot+ dien wil ick een bestandich huys bouwen, dat hy voor mynen Ghesalfden wandele eewichlick. | |
36Ende wie ouerbleuen is van dynen huyse, die sal komen, ende voor ghenen nederuallen, om eenen silueren penninck, ende een stuck broots, ende sal segghen: Ga naar margenootf† laet my tot een Priestersdeel, dat ick een bete broots ete. |
|