Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xxi. Capittel.

1. Hoe den ouerghebleuen BenIamiten wijuen krijghen, die de Israeliten hen te geuen versworen hadden.

A.1

DE mannen Israels nu, hadden te Mizpa ghesworen, ende gheseyt: Niemant en sal zijn dochter den BenIamiten ten wijue gheuen.

2

Ende het volck quam totten huyse Gods, ende bleef daer tot op den auont voor God, ende hieuen op hare stemme, ende weenden seer,

3

Ende spraken: O Heere God van Israel, waer om is dat gheschiet in Israel, dat heden eenen stam van Israel, weynigher gheworden is?

4

Des anderen morghens maeckte hen het volck vroech op, ende boude aldaer eenen Altaer, ende offerde brantoffer ende danckoffer.

[fol. 89v]

5

Ende de kinderen Israels spraken: Wie is daer vanden stammen Israels, die niet met der Ghemeynten en is opghekomen ten Heere? ^a want daer was eenen grooten eedt gheschiet, dat wie niet op en quame ten Heere te Mizpa, die soude den doot steruen.

a 1.Sam. 25.c.22.

6

Ende den kinderen Israels beroudet ouer BenIamin haren broeder, ende spraken: Heden is eenen stam van Israel afghebroken.

7

Hoe willen wy hem doen, dat de ouerghebleuen, wijuen krijghen? want wy hebben ghesworen by den Heere, dat wy hen van onsen dochteren gheene wijuen gheuen en willen.

8

Ende spraken: Wie is daer vanden stammen Israels, die niet opghekomen en zijn ten Heere te Mizpa? ende siet, daer en was niemant gheweest inden legher der Ghemeynten, van Iabes in Gilead.

9

Want sy telden het volck, ⁺ ende siet, gheen burgher en was daer van Iabes in Gilead.

+ Iabes in Gilead vernielt.

B.10

Doe sandt de Ghemeynte daer twaelf duysent mannen henen, van strijdtbare mannen, ende gheboden hen, ende spraken: Gaet henen, ende slaet met de scherpte des sweerts de burghers te Iabes in Gilead, met wijuen ende kinderen.

11

Doch also sult ghy doen: ^b alles wat manlick, ende alle wijuen die by eenen man gheleghen hebben, verbannet.

b Nume. 31.b.17.

12

Ende sy vonden by den burgheren te Iabes in Gilead, vierhondert deernen, die maechden waren, ende by gheenen man ghelegen hadden, die brachten sy inden legher te Silo, die daer leyt inden lande Canaan.

13

Doe sandt de gantsche Ghemeynte henen, ende liet spreken met den kinderen BenIamin, ^c die inden rotzsteen Rimmon waren, ende riepen hen vriendelicken.

c Iudic. 20.e.47.

14

Also quamen de kinderen BenIamins weder ter seluer tijt: ende sy gauen hen de wijuen, die sy hadden behouden vanden wijuen Iabes tot Gilead, ende en vonden gheene meer also.

15

Doe beroudet den volcke ouer BenIamin, dat de Heere een scheure ghemaect hadde inden stammen Israels.

16

Ende de Oudtsten der Ghemeynten spraken: Wat willen wy doen, dat de ouerghebleuen oock wijuen krijghen? want de wijuen in BenIamin zijn vernielt.

17

Ende spraken: De ouerghebleuen van BenIamin moeten haer erue behouden, dat niet eenen stam wtgheroeyt en worde in Israel.

18

Ende wy en konnen hen onse dochteren niet gheuen, tot wijuen: want de kinderen Israels hebben ghesworen ende gheseyt: Veruloeckt zy de ghene, die den BenIamiten een wijf gheeft.

19

Ende sy spraken: ⁺ Siet, daer is een Iarich Feest des Heeren tot Silo, die na den Noordenwaert leyt, teghen BethEl, teghen den opganck der Sonnen, op der strate daermen henen opgaet van BethEl na Sichem, ende van Suydenwaert leyt sy teghen Libona.

+ Hier wort beschreuen niet de gelegentheyt Silo, die allen kondt was, maer de plaetse, daer hen de maechden, van Silo ter speelfeeste henen vergaderden.

C.20

Ende sy gheboden den kinderen BenIamin, ende spraken: Gaet henen, ende loert inden wijnberghen:

21

Wanneer ghy dan siet, dat de dochteren Silo, met reyen buyten ten dansse gaen, so weset haest voorwaerts wt den wijnberghen, ende een yeghelick neme hem een wijf vanden dochteren Silo, ende gaet henen int lant BenIamin.

22

Wanneer dan hare vaders oft broeders komen, met ons te rechten: willen wy tot hen segghen: Sijt ^d† hen ghenadich, want wy hebbense niet ghenomen met krijghen, maer ghy en woudtse hen niet gheuen, de schult is als nu uwe.

d† And. ons genadich, harenthaluen

23

De kinderen BenIamin deden also, ende namen wijuen na haren ghetale, vanden reyen diese roofden: ende toghen henen: ende woonden in haer erfdeel, ende boudden steden, ende woonden daerinne.

24

Oock maeckten hen de kinderen Israels van daer te dier tijt, een yeghelick tot synen stamme ende tot synen gheslachte: ende toghen van daer wt, een yeghelick in zijn erfdeel.

25

^e Te dier tijt en was daer gheen Koninck in Israel: een yeghelick dede wat hem recht dochte.

e Iudic. 17.a.6. ende 18.a.1. 1.Sam. 8.a.5.