Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xvi. Capittel.

1. Simson vanden burgheren Gasa omringt, draecht der stadt poorten wech, 4. Delila menichmael ghehoonet, verdwaest hem ten lesten, dat hy haer syne heymelicheyt vermeldt, 18. ende vanden gheuanghen, 21. iammerlick mishandelt wert, 23. de Philisteen maken den Dagon een Feest ouer hem, 25. hy roept in syner bespottinghe den Heere aen, 29. ende maeckt der dooden meer in synen doot, dan by synen leuen.

A.1

SImson ginck henen na Gasa, ⁺ ende sach aldaer een ^a† hoere, ende lach by haer.

+ Simson hoereert te Gasa.

a† An. weerdinne, ende quam tot , etc.

2

Doe wert den Gasiteren gheseyt: Simson is hier in ghekomen: ende omringden hem, ende lieten op hem loeren den gantschen nacht inder stadtpoorte, ende waren den gantschen nacht stille, ende spraken: Beydt, morghen wanneer het licht wort, so willen wy hem verworghen.

3

Ende Simson lach tot middernacht toe, doe stont hy op ter middernacht, ende greep beyde de deuren aen der stadtpoorte, met tsamen de beyde posten, ende hiefse wt met den rijchelen, ende leydse op beyde syne schouderen, ende droechse opwaerts op de hoochte des berchs voor Hebron.

4

Daerna kreech hy een wijf lief aen der beke Sorek, ⁺ die hiet Delila.

+ Delila.

5

Te dier tijt quamen der Philisteen Vorsten op, ende spraken tot haer: Ouerreedt hem, ende siet toe, waer hy sulcke groote kracht in heeft, ende waermede wy hem machtich moghen worden dat wy hem binden ende dwingen: so willen wy dy gheuen een yeghelick duysent ende hondert siluerlinghen.

6

Ende Delila sprack tot Simson: Lieue, segt my, waer dyne groote kracht in zy, ende waermen dy mede binden mach, datmen dy dwinghe.

7

Simson sprack tot haer: Wanneermen my bonde met seuen zeelen van verssche basten, die noch niet verdort en zijn, so werde ick swack, ende ware als een ander mensche.

8

Doe brachten der Philisteen Vorsten tot haer op, seuen zeelen van verssche basten, die noch niet verdorret en waren, ende sy bandt hem daermede.

9

(Men loerde doch op hem by haer inder kamer:) ende sy sprack tot hem: De Philisteen ouer dy Simson: hy daerenteghen brack de zeelen, ghelijck als een vlassen snoer breeckt, wanneer het aent vyer koemt: ende het en wert niet kennelick waer syne kracht in waer.

B.10

Doe sprack Delila tot Simson: Siet, du hebst my ^b bedroghen, ende voor my gheloghen: nu, so segt my doch, waer kanmen dy mede binden?

b Of, bespot.

11

Hy antwoordde: Wanneer sy my bonden met nieuwe stricken, daer noyt gheenen arbeyt mede geschiet is, so werde ick swack, ende als een ander mensche.

12

Doe nam Delila nieuwe stricken, ende bandt hem daermede, ende sprack: De Philisteen ouer dy Simson (men loerde doch op hem in de kamer:) ende hy brackse van synen armen, als eenen draet.

13

Delila voortaen sprack tot hem: Noch hebstu my bedroghen, ende my gheloghen: lieue, segt my doch: Waer kanmen dy mede binden? Hy antwoordde haer: Wanneer du seuen locken hayrs mijns hoofts vlochtest met ^c† een vlechtsnoer, ende hechtedese met eenen naghel erghens aen.

c† An. in een weuers webbe. Ende sy hechtedet met eenen nagel in, ende sprack: etc.

14

Ende sy sprack tot hem: De Philisteen ouer dy Simson: Ende hy waeckte op van synen slape, ende trock de gheulochten locken met den naghel ende vlechtsnoer wt.

15

Doe sprack sy tot hem: Hoe kanstu segghen: Du hebst my lief, so dijn herte doch niet met my en is? drymael hebstu my bedroghen, ende my niet gheseyt, waer dyne groote kracht in is.

16

Doe sy hem nu harde dringde met haren woorden alle daghe, ⁺ ende en liet hem gheen ruste, wert zijn ziele madt tot aen den doot,

+ Simson openbaert syne verborgentheyt eender hoeren.

17

Ende seyde haer zijn gantsch herte, ende sprack tot haer: ^d Daer en is noyt gheen scheermes op mijn hooft gekomen, want ick ben een Verloesder Gods van moeders lijue aen: wanneer du my nu beschoerest, so weke mijn kracht van my, dat ick swack worde, ende ghelijck als alle ander menschen.

d Nume. 6.a.3. Iudicum. 13.a.5.

18

Doe nu Delila sach, dat hy haer alle zijn herte gheopenbaert hadde, sandt sy henen, ende liet der Philisteen Vorsten roepen, ende segghen: Koemt noch eenmael op, want hy heeft my alle zijn herte gheopenbaert: doe quamen der Philisteen Vorsten tot haer op, ende brachten het ghelt met hen in harer hant.

19

Ende sy liet hem ontslapen op haren schoot, ende riep eenen die hem de seuen locken zijns hoofts afschoer: ende sy begost hem te dwinghen: doe was syne kracht van hem gheweken.

B.20

Ende sy sprack tot hem: De Philisteen ouer dy Simson: doe hy nu van synen slaep opwaecte, dachte hy: Ick wil wt gaen, als ick dickwils ghedaen hebbe, ende wil my los trecken: ende en wiste niet, dat de Heere van hem gheweken was.

21

Doch de Philisteen grepen hem, ⁺ ende staken hem de ooghen wt, ende voerden hem af na Gasa, ende bonden hem met twee metalen ketenen: ende hy moeste malen inder gheuanckenisse.

+ Simson wort gheuangen, ende hem worden de oogen wtghesteken.

22

Nu, het hayr zijns hoofts begonst weder te wassen, waer het beschoren was.

23

^e Doe hen nu der Philisteen Vorsten vergaderden, ⁺ haren Gode Dagon een groot offer te doen, ende hen te verblijden, spraken sy: Onse God heeft ons onsen vyant Simson, in onse handen ghegheuen.

e 1.Sam. 5.b.11.

+ Een Feest des afgods Dagon.

24

Desseluen ghelijcken als hem het volck sach, loefden sy haren God: Want sy spraken: Onse God heeft ons onsen vyant in onse handen ghegheuen, die ons onse lant verderf, ende onser vele versloech.

[fol. 87v]

25

Doe nu haer herte vrolick was, spraken sy: Laet Simson halen, dat hy voor ons spele: doe haelden sy Simson wt de gheuanckenisse, ende hy speelde voor hen, ende sy setteden hem tusschen twee ^f† pilaernen.

f† And. calumnen.

26

Simson nu, sprack tot den Ionghen die hem by der hant leydde: Laet my gaen, dat ick de pilaernen gheuoele, op welcke het huys staet, dat ick my daer aen lene.

27

Ende het huys was vol mannen ende vrouwen: der Philisteen Vorsten alle waren oock daer, ende op den dake, by drye duysent mannen ende vrouwen, die toesaghen hoe Simson speelde.

28

Simson riep den Heere aen, ⁺ ende seyde: Heere, Heere, ghedenckt myner, ende sterckt my doch God, op dit mael, dat ick my voor mijn beyde ooghen, eens wreke aenden Philisteen.

+ Simson roept den Heere aen.

29

Ende hy vattede de twee middelste pilaernen, op welcke het huys ghesettet was, ende hem daer op onthiel, de eene in zijn rechter, de ander in zijn slincker hant,

D.30

Ende sprack: ⁺ Mijn ziele sterue met den Philisteen, ende buychdese krachtelicken: doe viel het huys op de Vorsten, ende op alle dat volck dat daer in was: dat der dooden meer was, die in synen doot storuen, ^g dan die by synen leuen storuen.

+ Simson sterft, als hy Israel twintich Iaer gherichtet hadde.

g Iudic. 14.c.20. ende 15.a.8.b.15.

31

Doe quamen syne broeders af, ende zijns vaders gantsche huys, ende namen hem op, ende droegen hem opwaerts, ende begroeuen hem in zijns vaders Manoah graf tusschen Zarea ende Esthaol: Hy richtede ymmers Israel twintich Iaer.