Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiiij. Capittel.

1. Simson begheert een wijf onder den Philisteen, 5. doodt eenen ionghen leeuwe, 8. ende vindt honich in desseluen ase, 10. gheeft een raedtsel op in zijn bruyloftmael, met winninghe oft verbeurte van dertich hemden, ende so vele vierkleederen in seuen daghen te treffen, 15. syne ghesellen, (11. dien sulckes gelt) dringen zijn wijf, 16. die hen dat seyt, 19. so gedijet hem dat selue tot thoorn, ende den Philisteen tot een groot ongheluck.

[fol. 86v]

A.1

SImson ginck henen af na Thimnath, ende sach een wijf tot Thimnath, onder den dochteren der Philisteen.

2

Ende doe hy weder opwaerts quam, seyde hy het synen vader, ende syner moeder, ende sprack: Ick hebbe een wijf ghesien te Thimnath onder den dochteren der Philisteen, gheeft my nu deselue ten wijue.

3

Sijn vader ende zijn moeder spraken tot hem: ^a Is daer dan nu gheen wijf onder den dochteren dyner broederen, ende in alle ^b† dynen volcke, dat du henen gaest, ende neemst een wijf by den Philisteen, die onbesneden zijn? Simson sprack tot synen vader: Gheeft my dese, want sy beualt mynen ooghen.

a Deutero. 7.a.3.

b† And. mynen

4

Doch zijn vader ende syne moeder en wisten niet, dat het vanden Heere ware: de Philisteen heerscheden te dier tijt ouer Israel.

5

Also ginck Simson af met synen vader ende syner moeder na Thimnath: ⁺ ende als sy quamen aen de wijnbergen te Thimnath, siet, doe quam hem een ionghe brullende leeuw teghen.

+ Simson doodt eenen ionghen leeuw door de kracht des Geests Gods.

6

Ende de Gheest des Heeren wert veerdich ouer hem, ^c ende verscheurde hem, ghelijck alsmen een bocxken van malcanderen scheurt, ende en hadde doch gantsch niet in syner hant: ende seyde het synen vader noch syner moeder niet, wat hy ghedaen hadde.

c 1.Sam. 17.d.35. Danie. 6.c.22. Hebr. 11.d.33.

7

Doe hy nu af quam, sprack hy met den wijue, ende sy beuiel Simson in synen ooghen.

8

Ende na sommighe daghen quam hy weder, dat hyse name: ende tradt wt den weghe, dat hy dat aes des leeuwen besaghe: siet, doe was een bijenswerm in den ase des leeuwen, ende honich.

9

Ende hy nam het in syne hant, ende att daer van onderweghen: ende ghinck tot synen vader ende tot syner moeder, ende gaf hen daervan, dat sy oock aten: hy en seyde hen dannoch niet, dat hy dat honich van des leeuwen ase ghenomen hadde.

B.10

Ende doe zijn vader af quam tot den wijue, maecte Simson aldaer een bruyloft, gelijck als de Ionghelinghen pleghen te doen.

11

Ende doe sy hem saghen, gauen sy hem dertich ghesellen, die by hem zijn souden.

12

Simson dan, sprack tot hen: Ick wil v een raetsel voor gheuen, wanneer ghy my dat gheradet ende treffet, in desen seuen dagen der bruyloft, so wil ick v dertich hemden geuen, ende dertich vier kleederen:

13

Konnet ghy het daerenteghen niet gheraden, so sult ghy my dertich hemden ende dertich vierkleederen gheuen: ende sy spraken tot hem: Gheeft dijn raetsel voer, latet ons hooren.

14

Hy sprack tot hen: ⁺ Spijse ginck vanden eter, ende soeticheyt vanden stercken: ende sy en konden dat raetsel in dry daghen niet gheraden.

+ Simsons raetsel

15

Aenden seuenden daghe spraken sy tot Simsons wijf: Ouerreedt dynen man, dat hy ons dat raetsel segghe, oft wy willen dy ende dijns vaders huys met vyere verbernen: hebt ghy ons daerom ghenoodt, op dat ghy ons soudt arm maken, ofte niet?

16

Doe weende Simsons wijf voor hem, ende sprack: Du bist my ^d gram, ende hebst my niet lief: du hebst den kinderen mijns volcx een raetsel voorghegheuen, ende hebst het my niet gheseyt: hy sprack daerenteghen tot haer: ^e Siet, ick hebbe het mynen vader ende myner moeder niet gheseyt, ende soude het dy segghen?

d hatich, vyandisch

e Iudic. 14.a.6.

17

Ende sy weende de seuen daghen voor hem, dewijle dat sy bruyloft hadden: nu aenden seuenden daghe seyde hy het haer, want sy drengde hem hardt: ende sy seyde het raetsel den kinderen haers volcx.

18

Doe spraken de mannen der stadt tot hem aen den seuenden daghe, eer de Sonne onderginck: Wat is soeter dan honich? Wat is stercker dan den leeuw?

19

Doch hy sprack tot hen: Wanneer ghy met mynen kalue niet en hadt gheploecht, ghy en hadt mijn raetsel niet gheraeckt. ⁺

+ Hier krijcht Simson oorsake teghen de Philisteen.

C.20

Ende de Gheest des Heeren wert veerdich ouer hem, ende ginck af tot Asklon, ende sloech dertich mannen ^f onder hen: ende nam hare kleederen, ende gaf vierkleederen dien, die het raetsel gheraden hadden: ende vergrimde in synen toorne, ende ginck op in zijns vaders huys.

f Luth. voor.

21

^g Nu, Simsons wijf wert eenen syner ghesellen ghegheuen, die hem toebehoorde.

g 1.Sam. 18.b.19. ende 25.e.44. 2.Sam. 3.b.14.