Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat viij. Capittel.

1. Gideon stilt den toorn der mannen Ephraim, 4. werdt inden naiaghen Sebah ende Salmuna, van dien te Sucoth ende te Pnuel bespottet, 13. ende vergeldet hen, 10. slaet het sorgheloos heyr der Midianiten, 12. vangt hare Koningen, 18 ende verworchtse, 24. maeckt eenen ergherlicken lijfrock, 29. heeft met vele wijuen vele kinderen, 32. ende sterft, 33. Israel keert hem weder tot afgoderije.

A.1

ENde de mannen van Ephraim spraken tot hem: ^a Waerom hebstu ons dat gedaen, dat du ons niet en riepest, doe du in den strijdt toochst, teghen de Midianiten? ende sy twistichden ^b heftich met hem.

a Iud. 12.a.1.

b of, sterckelick.

2

Hy sprack daerenteghen tot hen: Wat hebbe ick als nu gedaen, dat uwer daet gelijc zy? ^c is niet ^d† een wijnranck Ephraims beter, dan den gantschen wijnoogst AbiEser? ⁺

c Iud. 6.d.34.

d† an. het nasoecken.

+ AbiEser.

3

God heeft de Vorsten der Midianiten, Oreb ende Seb, in uwe handen ghegheuen: hoe hadde ick konnen dat doen, dat ghy ghedaen hebt? doe hy sulcks sprack, liet haren toorne van hem af.

4

Doe nu Gideon aen de Iordaene quam, ⁺ ginck hy daer ouer met den dry hondert mannen, die by hem waren, ende waren moede, ende iaechden na.

+ Gideon iaecht Seba ende Zalmuna na.

5

Ende hy sprack totten lieden tot Sucoth: ^e Lieue, gheeft den volcke dat onder my is, sommige brooden, want sy zijn moede, dat ick na iaghe den Koninghen der Midianiten, Sebah ende Zalmuna.

e 1.Sam. 21.a.3. ende 25.a.8.

6

Doch de Ouersten tot ^f Sucoth spraken: ^g Zijn de vuysten Sebah ende Zalmuna alreede in dynen handen, dat wy dynen heyre souden broot geuen?

f Gen. 33.b.17.

g 1.Sam. 10.c.27.

7

Gideon sprack: Wel aen, wanneer de Heere Seba ende Zalmuna, in mynen handen gheeft, so wil ick v vleesch metten doornen wt der woestijne, ende met distelen verdorschen.

8

Ende hy tooch van daer opwaerts na Pnuel, ende sprack oock also tot hen: ende de lieden tot Pnuel antwoordden hem, ghelijck als die tot Sucoth.

9

Ende hy sprack oock totten lieden tot Pnuel: Kome ick met vreden weder, so wil ick desen torren breken.

B.10

Sebah dan ende Zalmuna waren tot Karkor, ende haer heyr met hen, by vijftien duysent, die alle ouerghebleuen waren, van den gantschen heyre der ghener van den Oostenlande: want hondert ende twintich duysent warender geuallen, die sweert wt trecken konden.

[fol. 84r]

11

^h Ende Gideon tooch opwaerts op de strate, daermen in hutten woont, teghent Oosten na Nobah ende Iagbeha, ende sloech het heyr: want het heyr was seker ende sonder sorghe.

h Hose. 10.b.14, Psal. 83.b.12.

12

Ende Seba ende Zalmuna vloden: doch hy iaechde hen na, ende vinck de twee Koninghen der Midianiten, Seba ende Zalmuna, ende verschrickte het gantsche heyr.

13

Doe nu Gideon de sone Ioas weder quam van den strijde, ^i† eer de Sonne ^k† opghegaen was,

i† an. van den opganck der sonnen.

k† an. onderghegaen, of, doe de sonne noch hooch was.

14

Vinck hy eenen ionghen van den lieden tot Sucoth, ende vraechde hem: die beschreef hem de Ouerste tot Sucoth, ende hare Oudtsten seuen ende tseuentich mannen.

15

Ende hy quam totten lieden tot Sucoth, ende sprack: Siet, hier is Sebah ende Zalmuna, ouer welcken ghy my bespottedet, ende spraeckt: Is dan Sebahs ende Salmuna vuyst alreede in dynen handen, dat wy dynen lieden die moede zijn, broot gheuen souden?

16

Ende hy nam de Oudtsten der stadt, ende doornen wt der woestijne, ende distelen, ende liet het de lieden tot Sucoth ^l gheuoelen.

l dat is, ghewaer worden etc.

17

^m Ende den thorren Pnuel brack hy, ende ⁿ verworchde de lieden der stadt.

m 1.Reg. 12.c.25.

n of, doodde.

18

Ende hy sprack tot Sebah ende Salmuna, Wat warent voor mannen, die ghy verworchdet tot Tabor? sy spraken: Sy waren als du, ende een yeghelick schoon, als eens Konincks kinderen.

19

Ende hy sprack: Het zijn myne broeders, myner moeder sonen geweest: so waer als de Heere leeft, so ghyse haddet leuen laten, so wilde ick v niet ^o verworghen.

o of, dooden.

C.20

Ende sprack tot synen eerstgheboren sone Iether: Staet op, ende verworchtse: doch de iongelinck trock zijn sweert niet wt, want hy vreesde hem, dewijle dat hy noch een iongelinc was.

21

Sebah dan ende Salmuna spraken: ⁺ Staet du op ende slaet ons: want daerna als de man is, daerna is oock syne macht: also stondt Gideon op, ende verworchde Sebah ende Salmuna, ende nam de spanselen die aen harer kemelen halsen waren.

+ Gideon verworcht Sebah ende Salmuna

22

Doe spraken sommige in Israel tot Gideon: Weest een heere ouer ons, du ende dijn soon, ende dijns soons soon, dewijle du ons van der Midianiten hant verlost hebst.

23

Doch Gideon sprack tot hen: Ick wil gheen heere ouer v zijn, ende mijn soon en sal oock gheen heere ouer v zijn, maer de Heere sal Heer ouer v zijn.

24

Gideon dan sprack tot hen: Een dinck begheer ick van v: ^p een yeghelick gheue my de ^q voorhooftbanden, die hy gherooft heeft: want dewijle dat het Ismaeliten waren, hadden sy voor hoofts banden.

p Exodi 32.a.2.

q of, oorringhen.

25

Sy spraken: Die willen wy dy gheuen: ende spreydden een kleet wt, ende een yegelick werp de voorhoofts banden daer op, die hy gerooft hadde.

26

Ende de gulden voorhoofts banden die hy eyschte, maeckten in ghewichte, duysent, seuen hondert sickel goudts, sonder de spanselen ende ketenen, ende scharlaken kleederen, die der Midianiten Koninghen droegen, ende sonder de halsbanden harer kemelen.

27

Ende Gideon maecte daer eenen ^r† Lijfrock af, ⁺ ende settede hem in syne stadt tot Ophra: ende gantsch Israel bedreef daer hoererije mede aldaer, ende het wert Gideon ende synen huyse ter erghernisse.

r† an. Ephod.

+ Gideons Lijfroc tot Ophra.

28

Also werden de Midianiten verootmoedicht voor den kinderen Israels, ende hieuen haren kop niet meer op: ende het lant was stil veertich Iaer, so langhe als Gideon leefde.

29

Ende IerubBaal de sone Ioas, ginck henen, ende woonde in synen huyse.

D.30

^s Ende Gideon hadde tseuentich sonen, ⁺ die wt syner heupe ghekomen waren: want hy hadde veel wijuen.

s 2.Reg. 10.a.1.

+ Gideon hadde 70. soons.

31

Ende zijn bywijf die hy tot Sichem hadde, baerde hem oock eenen sone, dien noemde hy Abimelech. ⁺

+ AbiMelech.

32

Ende Gideon de sone Ioas sterf in goeden ouderdom, ende wert begrauen in zijns vaders Ioas graf, tot Ophra des vaders der Esriten.

33

Doe nu Gideon gestoruen was, keerden hen de kinderen Israels om, ende bedreuen hoererije met Baalim, ^t ende maeckten hen ^u† BaalBerith tot eenen God.

t Num. 25.a.3.

u† an. Baal met eenen verbonde tot etc.

34

Ende de kinderen Israels dachten niet aen den Heere haren God, diese verlost hadde van der hant aller harer vianden rontom,

35

Ende deden gheene barmherticheyt aen den huyse IerubBaal Gideon, ghelijck als hy alle goedt by Israel ghedaen hadde.