Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat vij. Capittel.

1. Hoe Gideon na het beuel des Heeren zijn krijchsvolck neemt ende deylt, 9. Hoe hy der Midianiten legher verspiehet, 15. hen aengrijpt, 21. ende slaet.

A.1

DOe maeckte hem ^a IerubBaal, dat is, Gideon, vroech op, ende alle het volck dat met hem was, ende legerden hen aen de Fonteyne Harod, dat hy het heyr der Midianiten, hadde teghent Noorden, achter den berch der wachten in der leechten.

a Iud. 6.d.38.

2

Ende de Heere sprack tot Gideon: Des volcks is te vele, dat met dy is, dat ick soude Midian in hare handen gheuen, Israel mochte hem beroemen teghen my, ende segghen: Myne hant heeft my verlost.

3

So laet nu wtroepen voor den ooren des volcx, ende segghen: ^b Wie bloode ende vertzaecht is, die keere wederom: doe keerde des volcks wederom, twee ende twintich duysent mannen, dat daer slechts thien duysent ouer bleuen.

b Deut. 20.a.8. 1.Mach. 3.f.56.

4

Ende de Heere sprack tot Gideon: Des volcx is noch te veel: leydtse neder aent water, aldaer wil ickse proeuen: ende van welcken ick dy seggen sal, dat hy met dy trecken sal, die sal met dy trecken, doch van welcken ick dy seggen sal, dat hy

[fol. 83v]

niet met dy trecken sal, die sal niet met dy trecken.

5

Ende hy leydde het volc nederwaerts aen het water: ende de Heere sprack tot Gideon: Wie met syner tongen des waters lecket, gelijck als een hont leckt, dien set alleen: desseluen ghelijcken wie op syne knien valt te drincken.

6

Doe was het ghetal der ghener, die daer gheleckt hadden wt der hant ten monde, dry hondert mannen: het ander volc alles hadde op de knien ghedroncken.

7

Ende de Heere sprack tot Gideon: ^c Door de dry hondert mannen die daer gheleckt hebben, wil ick v verlossen, ende de Midianiten in dyne handen gheuen: daerenteghen het ander volck laet altemael gaen aen zijn plaetse.

c Iudith 9.b.16.

8

Ende sy namen voederinge ^d† voor het volck met hen, ende hare basuynen: nu de ander Israeliten, liet hy alle gaen, eenen yeghelicken in zijn hutte: hy sterckte hem met dry hondert mannen: ende het heyr der Midianiten, lach daer beneden voor hem in der leechten.

d† and. van den volcke.

9

Ende de Heere sprack in der seluer nacht tot tot hem: Staet op: ende gaet henen af int legher: want ick heb het in dyne handen ghegheuen.

B.10

Vreesestu dy dannoch af te gaen, ⁺ so laet dynen ionghe Pura, met dy af gaen int legher,

+ Pura Gideons schiltionghen.

11

Dat du hoorest, wat sy segghen: daerna saltu met der macht af trecken ten legher: doe ghinck Gideon met synen iongen Pura af aen de plaetse der Schildtwachters, die in den leger waren.

12

Ende de Midianiten ende Amalekiten, ende alle die vanden Oostenlande, hadden hen neder gheleyt in der leechten, ghelijck als eenen hoop sprinckhanen, ende hare kemelen waren ontellick van veelheyt, ghelijck als het zant aen den oeuer der Zee.

13

Doe nu Gideon quam, siet, doe vertelde daer eener eenen anderen eenen droom, ende sprack: Siet, my heeft eenen droom gedroomt: my dochte, een ^e† gherooftet gersten broot wentelde hem ten heyre der Midianiten, ende doe het quam aen de tente, sloech het de selue, ende werpse neder, ende keerdese om, dat het onderste bouen quam, dat het ghetente lach.

e† an. ruyschende

14

Doe antwoordde de ander: Dat is niet anders, dan het sweert Gideons des soons Ioas des Israeliten: God heeft de Midianiten in syne handen ghegheuen, met den gantschen heyre.

15

Doe Gideon dien hoorde sulcken droom vertellen, ⁺ ende syne wtlegghinge, aenbadt hy, ende quam weder int heyr Israels, ende sprack: Maect v op, ^f want de Heere heeft het heyr der Midianiten, in uwe handen ghegheuen.

+ Gideon rustet zijn volck.

f Iosue 2.c.24.

16

^g Ende hy deylde de dry hondert mannen, in dry hoopen, ende gaf eenen yegelicken een basuyne in syne hant, ende ledighe kruycken, ende lampen daerinne.

g 1.Sam. 11.b.11.

17

Ende sprack tot hen: ^h Siet op my, ende doet oock also: ende siet, wanneer ick aen de plaetse des heyrs kome, gelijck als ick doe, so doet ghy ooc.

h Iud. 9.e.48.

18

Wanneer ick de basuynen blase, ende alle die met my zijn, so sult ghy oock de basuynen blasen, rontom het gantsche heyr, ende segghen: Hier de Heere ende Gideon.

19

Also quam Gideon, ende hondert mannen met hem, aen de plaetse des ^i† heyrs, aen de eerste wachters die daer verordineert waren, ende wecktense op, ende bliesen met basuynen, ende versloeghen de kruycken in haren handen.

i† an. heyrleghers, ontrent den tijdt wanneer de middelste wacht aen gaet, ende weckten de wachters op etc.

C.20

Also bliesen alle dry hoopen met basuynen, ende braken de kruycken: maer sy hielden de lampen in haer slincker hant, ende de basuynen in harer rechter hant, dat sy bliesen ende riepen: Hier het sweert des Heeren ende Gideon.

21

Ende een yegelick stont aen zijn plaetse, ⁺ rontom het heyr: ^k doe werdt het gantsche heyr loopende, ende schreydden ende vloden.

+ Gideon slaet de Midianiten.

k Exo. 14.c.25 1.Sam. 17.f.51.

22

Ende in dien, als de dry hondert mannen de basuynen bliesen, beschickte de Heere, ^l dat in den gantschen heyre, eens yeghelicken sweert tegen den anderen was: ende het heyr vluchte tot BethSitta Zeredatha toe, tot aen de lantpalen der breedde Mehola by Tabath.

l 1.Sam. 14.c.20. 2.Para. 20.c.22. Psal. 83.b.10.

23

Ende de mannen Israels by Naphthali, van Asser, ende van den gantschen Manasse riepen, ende iaechden den Midianiten na.

24

Ende Gideon sandt bootschap op het gantsche gheberchte Ephraim, ende liet segghen: Koemt af den Midianiten teghen, ende onderloopt hen het water tot BethBara, ende de Iordaen, doe ^m† schreydden alle die van Ephraim waren, ende onderliepen hen het water, tot BethBara, ende de Iordaen. ⁺

m† an. vergaderden hen.

+ Oreb ende Seb, Vorsten der Midianiten.

25

ⁿ Ende vinghen twee Vorsten der Midianiten, Oreb ende Seb: ende verworchden Oreb op den rotzsteen Oreb, ende Seb in der perssen Seb: ende iaechden de Midianiten, ende brachten de hoofden Oreb ende Seb tot Gideon ouer de Iordane.

n Iesa. 10.c.26, Psal. 83.b.12.