Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat v. Capittel.

1. Dit liedt wil so veel seggen, dat God den Sissera heeft gheslaghen, door de allerkleynste lieden in Israel,

[fol. 82v]

op dat de alder kleynste oock eens heerlick ende groot gheworden zijn, doe de groote ende hooghe gheslachten Israels stille laten, ende haer verlieten in den nooden; dat is dat nieuwe, dat de Heere vercoren heeft: doe zijn de boeren Israels ooc heerlick ende heeren gheworden. Deu. 2.a.

A.1

DOe sang Debora ende Barak de sone AbiNoam, te dier tijdt, ende seyden: loeft den Heere dat ^a† Israel weder vrij is geworden, ende dat het volck willich daertoe gheweest is.

a† and. de wrake in Israel gewroken is, ende dat het volck weder willich geworden is.

2

Hoort tot ghy Koninghen, ende merckt op ghy Vorsten: ick wil, den Heere wil ick singhen, den Heere den God Israels wil ick spelen.

3

^b Heere, doe du van Seir toghest, ende gingest van den velde Edom, doe beefde de Aerde, den Hemel droop, ende de wolcken droopen met water.

b Exodi 19.b.16. Num. 21.a.4.8., Deut. 4.a.9., Psal. 68.a.8.

4

De Berghen veruloten voor den Heere, De Sinai voor den Heere den God Israels.

5

^c Ten tijden Samgar, des soons Anath, ten tijden ^d Iael, waren vergaen de wegen, ende die daer op paden gaen souden, die wandelden door ^e kromme weghen.

c Iudic. 3.d.31.

d Iudic. 4.b.17.

e Dat is, Daer was gheen regiment noch ordeninge inden lande.

6

Het ghebrack, aen boeren ghebrack het in Israel, tot dat ick Debora op quam, tot dat ick op quam, een moeder in Israel.

7

^f† Wat nieus heeft God verkoren, hy heeft de poorten in ghenomen: daer was gheen schilt noch spiesse, onder veertich duysent in Israel te sien.

f† an. Doe [Israel] nieuwe Goden verkoos, was krijch in haren poorten, ende was doch gheen etc.

8

Mijn herte is wel aen de Regenten Israels, die daer vrijwillich zijn onder den volcke: loeft den Heere,

9

Ghy die op schoone eselen rijt, ghy die int gerichte sitt, ende ^g† singt ghy die op den wech gaet.

g† an. ghy die opwaerts etc. gaet, segt [daer van.]

B.10

^h Daer de schutters schreydden, tusschen den waterdraghers, daer segghe men van der gherechticheyt des Heeren, van der gherechticheydt syner boeren in Israel: doe tooch des Heeren volck af tot de poorten.

h Dat is, Daer de schutters Sissera schreyden van grooter noodt by het water Kison, daermen water pleecht te halen, daer halp God synen boeren, ende liet het recht gaen.

11

Wel op, wel op Debora, wel op, wel op, ende singt een liedeken: ⁱ maeckt dy op Barak, ende vangt dyne vanghers, du sone AbiNoam.

i Iudic. 4.a.6.

12

Doe heerscheden de verlatene, ouer de machtige lieden: de Heere heeft geheerschet door my ouer de gheweldighe.

13

Wt Ephraim was haer ^k wortel teghen Amalek: ende na dy BenIamin in dynen volcke: van Machir zijn Regenten gekomen, ende van Sebulon zijn regeerders geworden, door de schrijfpenne.

k Dat is, Iosua was de eerste Uorst wt den stamme Manasse, die sloech Amalek. Exod.17. ende na hem de anderen, tot dat Sebulon ooc een mael eenen Iosua ghekreghen heeft teghen Sissera. Ende merckt, sy noemt de Uorsten Regheerders, die met der Schrijfpennen strijden: dat is, Sy wonnen meer door den gelooue in Godes woordt, dan met den sweerde.

14

Ende Vorsten tot Isaschar waren met Debora, ende Isaschar was als Barak in de leechte, ghesonden met synen voetuolcke: Ruben hielt veel van hem, ende scheydde hem van ons af.

15

Waerom blijfstu tusschen den ^l† schaephutten, te hooren het bleten der kudden, ende hieldest groot van dy, ende scheyddest dy van ons?

l† an. lantpalen. Dat is, du bleefst te huys, hoewel du hoordest, het arme hoopken te velde blasen, ende haddest doch niet van verre tot hem.

16

Galaad bleef op ghene zijde der Iordanen: ende waerom woonde Dan onder de schepen? Asser woonde aen de hauen der Zee, ende bleef in syne verscheurde vlecken.

17

Sebulons volck daerenteghen waechde zijn ziele in den doot, Naphthali oock in der hoochten des velts.

18

De Koninghen quamen ende streden: doe streden de Koningen der Cananiten tot Thaanath, aen het water Megiddo, doch sy brachten gheen ghewin daer van.

19

Van den Hemel werdt teghen hen gestreden, de sterren in haren loop streden teghen Sissera.

C.20

De beke Kison wenteldese, de beke Kedumim, de beke Kison: tredet mijn ziele op de stercken.

21

Doe beefden der peerden voeten, van de vertzaghinghe harer machtigher ruyteren.

22

Vloeckt de stadt Meros, sprack de Engel des Heeren, vloect haren burgeren, dat sy den Heere niet te hulpe komen, te hulpe den Heere totten helden.

23

Gesegent sy onder den wijuen Iael, dat wijf Heber des Keniters: ghesegent zy sy in der hutten onder den wijuen.

24

^m Melck gaf sy, doe hy water begeerde, ende boter bracht sy daer in eener heerlicker schale.

m Iudic. 4.b.19.

25

Sy greep met harer hant den nagel, ⁺ ende met harer rechter hant den smeehamer, ende sloech hem Sissera door zijn hooft: ende versloech ende doorboorde synen slaep.

+ Iael verworcht Sissera.

26

Tot haren voeten kromde hy hem, viel neder ende leyde hem: hy kromde hem, ende viel neder tot haren voeten: als hy hem kromde, so lach hy oock verdoruen.

27

De moeder Sissera, sach ten venster wt, ende huylde door de tralien: waerom blijft synen wagen so lange wt, dat hy niet en koemt? waerom blijuen de raders syner waghenen so langhe te rugghe?

28

De wijste onder syne wijuen, antwoordden ^n† doe sy hare klaechtwoorden meer en meer vermeerderde,

n† an. ia oock sy selfs settede haer sulcke woorden voor.

29

Sullen sy den roof niet vinden ende wtdeylen, eenen yegelicken manne een fijne deerne ofte twee ten buete, ende Sissera bonte gesticte kleederen ten buete, gesticte bonte kleederen ^o† om den hals, ter buete?

o† an. den Hooftmanne.

D.30

Also moeten omkomen, Heere, alle dyne vyanden: die hem daerenteghen lief hebben, moeten zijn gelijc als de Sonne, wanneer sy op gaet in harer macht. Ende het lant hadde vrede, veertich iaer.