Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat ij. Capittel.

1. Israel wert ghestraft, dat sy metten Heydenen verbont maken, 6. onder Iosua ende zijns gelijcken, gaet Gods dienst in swanghe, 10. onder den nakomelinghen, die den Heere ende syne wonderwercken niet kennen, vertwijffelde Afgoderije, 14. die de Heere met geuanckenisse ende allerley ongheluck straft, 16. ende hoewel daer na verlossinghe koemt, door opgeweckte Richters, 17. so veruallen sy euewel weder, ende keeren weder totten Afgoden, 20. ende vertoornen den Heere heftich, dat hy de ouerbleuene Heydenen niet verdrijuen wil.

A.1

ENde daer quam de ^a Engel des Heeren opwaerts van Gilgal tot ^b Bochim, ⁺ ende sprack: Ick hebbe v wt Egypten opwaerts gheleyt, ende in het lant ghebracht, dat ick uwen vaderen gesworen hebbe, ende sprack: ^c Ick wilde mijn Verbondt met v niet na laten eewichlick,

a Dat was de Priester Pinehas.

b Dat is, plaetss des weenenden.

+ De Enghel Gods vermaent Israel.

c Num.33.f.51, Deut. 7.a.2, ende 12.a.1.

2

Dat ghy niet en soudet een Verbont maken, met den inwooners deses lants, ende hare Altaren breken: doch ghy en hebt myner stemmen niet gehoort: waerom hebt ghy dat ghedaen?

3

Doe sprack ick ooc: Ick wilse niet voor v verdrijuen, dat sy v ten ^d† stricke werden, ende hare Goden tot eenen nette.

d† an. doornen etc. ten aenstoot.

4

Ende doe de engel des Heeren sulcke woorden gesproken hadde, tot allen kinderen Israels,

[fol. 81v]

hief het volck syne stemme op, ende weende.

5

Ende hieten de stede ^e Bochim, ende offerden aldaer den Heere.

e heet, des weenenden,

6

^f Want als Iosua het volck van hem gelaten hadde, ende de kinderen Israels wech getoghen waren, een yeghelick in zijn erfdeel, het lant in te nemen,

f Iosue 24.c.28. 2.Para 34.d.33.

7

Diende het volck den Heere, so lange als Iosua leefde, ende de Oudtsten die langhe na Iosua leefden, ende alle groote wercken des Heeren ghesien hadden, die hy Israel ghedaen hadde.

8

^g Doe nu Iosua de sone Nun gestoruen was, de knecht des Heeren, doe hy hondert ende thien Iaer oudt was,

g Iosue 24.d.29.

9

Begroeuen sy hem in de lantpalen zijns erfdeels, tot Timnath Heres, op het gheberchte EPhraim, van Noordenwaert aenden berch Gaas.

B.10

Doe oock alle, die te dier tijt gheleeft hadden, tot haren vaderen vergadert werden, doe quam na hen een ander gheslachte op, dat den Heere niet en kende, noch de wercken die hy Israel gedaen hadde,

11

^h Doe deden de kinderen Israels quaet voor den Heere, ende dienden Baalim. ⁺

h Iudic. 3.a.5. ende 4.a.1. ende 6.a.1.

+ Afgoderie des volcx Israels.

12

Ende verlieten den Heere harer vaderen God, diese wt Egypten lant geleydt hadde, ende volchden andere Goden na, oock de Goden der volcken, die rontom hen woonden, ende badense aen, ende vertoornden den Heere.

13

Want sy verlieten almeer ende meer den Heere, ende dienden Baal ende Astaroth. ⁺

+ Baal. Astaroth.

14

So vergrimde dan den toorn des Heeren ouer Israel, ende gafse in de hant, diese roofden, dat syse beroofden, ende verkochtse in de handen harer vyanden rontom, ende sy konden haer vianden niet wederstaen:

15

Maer waer sy henen wilden, so was des Heeren hant tegen hen ten onghelucke, ⁱ als hen de Heere gheseyt ende gesworen hadde, ende werden hardt ghedronghen.

i Leuit. 26.b.14. Deut. 2.b.14. ende 28.b.15.

16

Wanneer dan de Heere Richters opwecte, die hen holpen wt der roouers handen,

17

So hoorden sy den Richters oock niet, maer bedreuen hoererije met anderen Goden, ende badense aen, ende weken haest van den wech, daer hare vaders op ghegaen hadden, des Heeren geboden ghehoorsaem te zijn, ende deden niet als de selue.

18

Wanneer hen dan de Heere Richters verwecte, so was de Heere met den Richter, ende halp hen wt der vianden hant, so langhe als de Richter leefde; ^k want haer weeklagen ouer de gene, diese dwongen ende dronghen, iammerde den Heere.

k Exodi 2.c.24.

19

^l Wanneer daerenteghen de Richter sterf, so keerden sy hen ende verdoruent noch meer dan hare vaders, dat sy andere Goden volchden, hen te dienen, ende hen aen te bidden: sy lieten van haren voornemen niet af, noch van haren hardneckighen wesen.

l Iudic. 3.b.12

C.20

Daerom vergrimde also des Heeren toorn ouer Israel, dat hy sprack: Dewijle dat dit volck mijn Verbont ouertreden heeft, dat ick haren vaderen geboden hebbe, ende gheuen myner stemme gheen ghehoor,

21

So wil ick oock voortaen ^m† de Heydenen niet verdrijuen, die Iosua heeft laten blijuen, doe hy sterf:

m† an. niemande verdrijuen. wt den Heydenen, die etc.

22

ⁿ Dat ick Israel aen hen versoeke, oft sy op de weghen des Heeren blijuen, dat sy daerin wandelen, ghelijck als hare vaders ghebleuen zijn, ofte niet.

n Deut. 8.a.2. ende 13.a.3. Iosu. 23.b.12.

23

Also liet de Heere dese Heydenen blijuen, dat hyse niet haest en verdreef, die hy niet en hadde in Iosua hant ouer ghegheuen.