Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)

Dat xiiij. Capittel.

1. Wederhalinghe der wtdeylinghe des landts, 6. Caleb voordert zijn erfdeel, na de toesegginghe des Heeren, 13. ende verkrijghet.

A.1

DIt ist nu dat de kinderen Israels inghenomen hebben in den lande Canaan, ^{+ a} dat onder hen wtghedeylt hebben, de Priester Elesar, ende Iosua de sone Nun, ende de Ouerste vaders onder den stammen der kinderen Israels.

+ Wtdeylinghe des lants door het Lot.

a Nume. 34.b.17.

2

Sy deylden het door het Lot onder hen, ^b als de Heere door Mose gheboden hadde, den ne-

b Nume. 26.f.53. ende 33.f.54.

[fol. 77r]

ghen ende den haluen stamme te gheuen.

3

Want den tween ende den haluen stamme, hadde Mose erfdeel ghegheuen, op ghene zijde der Iordanen: ^c den Leuiten daerenteghen hadde hy gheen erfdeel onder hen ghegheuen.

c Iosue. 13.b.14.

4

^d Want de kinderen Iosephs worden twee stammen, Mannasse ende Ephraim: daerom gauen sy den Leuiten gheen deel in den lande, maer steden daer in te woonen, ende ^e† voorsteden voor haer vee ende goeden,

d Gene. 48.a.5.

e† and. vrije plaetsen

5

^f Als de Heere Mose geboden hadde, so deden de kinderen Israels, ende deylden het lant.

f Nume. 35.a.2.

6

Doe traden de kinderen Iuda hier toe tot Iosua tot Gilgal, ⁺ ende Caleb de sone Iephunne, de Kenesiter sprack: ^g Du weetst, wat de Heere tot Mose den man Gods seyde, van mynent ende dynent weghen, in KadesBarnea.

+ Calebs erfdeel

g Nume. 14.c.24.

7

Ick was veertich Iaer oudt, ^h doe my Mose de knecht des Heeren wtsandt van KadesBarnea, het lant te verspieden, ende ick hem weder seyde, als ick het in mijn herte wist:

h Nume. 13.a.3.

8

Ende myne broeders die met my opwaerts ghegaen waren, maeckten den volcke het herte vertzaecht, doch ick volchde den Heere mynen God trouwelicken na.

9

Doe swoer my Mose desseluen daechs, ende sprack: ⁱ Het landt daer du met dynen voeten op getreden hebst, sal dijn ende dyner kinderen erfdeel zijn eewelick: daerom dat du den Heere mynen God trouwelicken na gheuolcht hebst.

i Iosue 1.a.3.

B.10

Ende nu siet, de Heere heeft my leuen laten, ^k als hy ghesproken heeft: het zijn nu vijf ende veertich Iaer, dat de Heere sulcks tot my seyde, die Israel in der woestijne ghewandelt heeft, ende siet nu, ick ben heden vijf ende tachentich Iaer oudt,

k Nume. 14.d.38.

11

Ende ben noch heden in den dach so sterck, als ick was dies daechs, doe my Mose wtsandt: ^l als myne cracht op dat mael was, also is sy ooc noch nu te strijden, wt ende in te gaen.

l Syrach 46.b.11.

12

So gheeft my nu dit gheberchte, ⁺ daer de Heere van gesproken heeft aen ghenen daghe: want du hebst het gehoort aen denseluen daghe: want de Enakim woonen daer bouen, ende het zijn groote ende vaste steden: oft de Heere met my zijn woude, dat ickse verdreue, als de Heere ghesproken heeft.

+ Caleb eyscht ende verkrijcht zijn erfdeel.

13

Doe seghende hem Iosua, ^m ende gaf also Hebron, Caleb den sone Iephunne ten erfdeele.

m Iudic. 1.c.20. 1.Para. 6.f.55. Iosue 21.b.12.

14

ⁿ Daer af wert Hebron Calebs, des soons Iephunne des Kenisiters erfdeel, tot op desen dach, daerom dat hy den Heere den God Israels trouwelick nagheuolcht hadde.

n Of, daer wt 1.Macha. 2.f.56.

15

^o Ende Hebron hiet in voortijden ^p KiriathArba, die was een groot mensch onder den Enakim: ende het landt hadde opghehouden met krijghen.

o Iosue 15.b.13.

p Dat is, Arbastadt, als wy op Duytsch seggen, Karistadt, Arnstadt.