Biblia dat is, de gantsche Heylighe Schrift, grondelick ende trouvvelick verduydtschet, Met verklaringhe duysterer woorden, redenen ende spreucken [etc.] (Deux-Aes bijbel)
(2009)–Anoniem Deux-Aes bijbel– Auteursrechtelijk beschermd1. Hier beghint de beschrijuinghe der wtdeylinghe des lants, als God hen toegheseyt hadde, 7. der negen stammen ende des haluen Manasse dese zijde, 8. ende 15. Ruben, 24. Gad, 29. ende des anderen haluen Manasse ghene zijde der Iordanen, 14. het erue Leui is des Heeren offer. | |
A.1DOe nu Iosua oudt was, Ga naar margenoot+ ende wel bedaecht, sprack de Heere tot hem: Du bist oudt gheworden ende wel bedaecht, ende des lants is noch vast veel ouerbleuen in te nemen, | |
3Van Sihor aen, die voor Egypten vliet, tot aen de lantpale Ekron tegent Noorden, die den Cananiten toegherekent wordt, vijf heeren der Philisteen, namelick, de Gasiten, de Asdoditen, de Askloniten, de Gethiten, de Ekroniten, ende de Auiten. | |
4Nu van den Zuyden aen, het gantsche lant der Cananiten, ende Maara der Sydoniers tot Aphek toe, tot aen de lantpale der Amoriten. | |
5Daertoe het lant der Gibliten, ende den gantschen Libanon teghen den opganck der Sonnen, van BaalGad aen, beneden aen den berge Hermon, tot datmen koemt tot Hamath: | |
6Alle die op het gheberchte woonen, van Libanon aen, tot aen de warme wateren, ende alle Sydoniers: Ick wilse verdrijuen voor den kinderen Israels: legt slechts het Lot daerom, haer wt te deylen onder Israel, als ick dy geboden hebbe. | |
7So deylt nu dit lant ten erue onder de negen stammen, ende onder den haluen stamme Manasse. | |
8Want de Rubeniten ende Gadditen hebben met den anderen haluen Manasse, Ga naar margenoot+ erfdeel ontfanghen, Ga naar margenootb dat hen Mose gaf op ghene zijde der Iordanen, teghen den opganck der Sonnen, als hen dat selue Mose de knecht des Heeren, ghegheuen heeft, | |
9Van Aroer aen, die aen den Oeuer des waters Ga naar margenootc† by Arnon leyt, ende van der stadt midden int water, ende alle Ga naar margenootd† contreye Mebda tot Dibon toe. | |
B.10Ende alle steden Sihon des Konincks der Amoriten, die tot Hesbon regeerde, Ga naar margenoot* tot aen de lantpale der kinderen Ammon: | |
11Daertoe Gilead, ende de lantpale aen Gessuri ende Maachati, ende den gantschen berch Hermon, ende het gantsche Basan tot Salcha toe. | |
12Het gantsche Rijcke Og tot Basan, die tot Astaroth ende Edrei regeerde, die noch een van den ouerbleuen Ga naar margenoote† Reusen was: Mose sloechse ende verdreefse. | |
13De kinderen Israels nu, verdreuen de Gessuriters ende Maachiters niet, maer beyde Gessur ende Maachat woonden onder den kinderen Israels tot op desen dach. | |
14Ga naar margenootf Nu den stamme der Leuiten, gaf hy gheen erfdeel: want het offer des Heeren des Gods Israels, is haer erfdeel, als hy hen gheseydt heeft. | |
15Ga naar margenootg Also gaf Mose den stamme der kinderen Ruben, Ga naar margenoot+ na haren gheslachten. | |
16Dat hare lantpalen waren van Aroer, die aen den Oeuer des waters Ga naar margenooth† by Arnon leyt, ende de stadt midden int water, met allen effen velden, tot Makeda toe. | |
17Hesbon ende alle hare steden, die inden effen velde ligghen, Dibon, BamothBaal, ende BethBaalMeon, | |
18Iahza, Kedemoth, Mephaath, | |
19Kiriathaim, Ga naar margenooti† Sabama, SerothSahar op het gheberchte Ga naar margenootk† in den dale, | |
C.20BethPeor, de beke aen Bisga ende BethIesimoth, | |
21Ende alle steden op den effen velde: ende het gantsche Rijck Sihon des Konincx der Amoriten, die tot Hesbon regeerde, Ga naar margenootl dien Mose sloech met tsamen den Vorsten Midian, Eni, Rekem, Zur, Hur, ende Reba, de gheweldighe des Konincks Sihon, die in den lande woonden. | |
22Ga naar margenootm Daertoe Bileam den sone Beor, Ga naar margenoot+ den waerseggher, verworchden de kinderen Israels met den sweerde, met tsamen den verslaghenen. | |
23Ende de landtpale der kinderen Ruben, was de Iordaen: dat is het erfdeel der kinderen Ruben in haren gheslachten, van steden ende dorpen. | |
25Dat hare landtpalen waren, Iaeser, ende alle steden in Gilead, ende het halue landt der kinderen Ammon, tot Aroer toe, die daer leyt voor Ga naar margenootn† Rabbath: | |
26Ende van Hesbon tot Ga naar margenooto† Ramath toe, Mizpe ende Bethonim, ende van Mahanaun tot aen de lantpale Debir. | |
27Maer int dal BethHaram, BethNimra, Sucoth ende Zaphon, die ouerbleuen was van den Rijcke Sihon des Konincks tot Hesbon, dat de Iordaen de landtpale was tot aen het eynde der Zee Cinneroth, op dese zijde der Iordanen teghen den opganck der Sonnen. | |
28Dat is het erfdeel der kinderen Gad, in haren gheslachten van steden ende dorpen. | |
29Ga naar margenootp Den haluen stamme der kinderen Manasse, Ga naar margenoot+ na haren gheslachten, gaf Mose, | |
D.30Dat hare lantpalen waren van Mahanaim aen, het gantsche Basan, het gantsche Rijck Og des Konincks tot Basan, ende alle vlecken Iair, die in Basan ligghen, namelick, tsestich steden. | |
31Ende het halue Gilead, Astaroth, Edrei, de steden des Konincrijcks Og tot Basan, gaf hy den kinderen Machir des soons Manasse, dat is, de helft der kinderen Machir, na haren gheslachten. | |
32Dat isset dat Mose wtghedeylt heeft op den velde Moab, op ghene zijde der Iordanen voor Ieriho, teghen den opganck der Sonnen. | |
33Ga naar margenootq Nu den stamme Leui gaf Mose gheen erfdeel: want de Heere de God Israels, is haer erfdeel, Ga naar margenootr als hy hen ghesproken heeft. |
|